1.Johannes 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Zobaczcie, jak wielką miłość okazał nam Ojciec, abyśmy* zostali nazwani dziećmi Bożymi – i [nimi] jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie poznał. 2 Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze nie okazało się, kim* będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.* 3 A każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty. 4 Każdy, kto popełnia grzech, popełnia bezprawie, grzech bowiem jest bezprawiem.* 5 A wiecie, że On się objawił, aby usunąć grzechy i w Nim grzechu nie ma. 6 Każdy, kto w Nim trwa, nie grzeszy;* każdy, kto grzeszy, nie widział Go ani Go nie poznał. 7 Dzieci,* niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. 8 Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży – aby zniszczyć* dzieła diabła. 9 Każdy, kto został zrodzony z Boga, nie popełnia grzechu, gdyż trwa w nim Jego nasienie, i nie jest w stanie grzeszyć, gdyż został zrodzony z Boga. 10 Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci diabła. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie kocha swojego brata. 11 Gdyż takie jest to przesłanie,* które słyszeliście od początku, abyśmy kochali się nawzajem. 12 Nie tak jak Kain, który był od złego i zamordował* swojego brata. A dlaczego go zamordował? Dlatego, że jego czyny były złe, a czyny jego brata sprawiedliwe.

Chrześcijańska codzienność

13 I nie dziwcie się, bracia, jeśli was świat nienawidzi. 14 My jesteśmy świadomi, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha, trwa w śmierci. 15 Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest mężobójcą, a jesteście świadomi, że żaden mężobójca nie ma życia wiecznego, które by w nim trwało. 16 Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy kłaść duszę za braci. 17 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga? 18 Dzieci, kochajmy nie słowem lub językiem, ale czynem i prawdą.* 19 Po tym też poznamy, że jesteśmy z prawdy, i upewnimy* przed Nim nasze serce, 20 że – jeśli oskarża nasze serce – że* Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystko. 21 Ukochani, jeśli nasze serce nie oskarża, mamy ufną odwagę* przed Bogiem 22 i otrzymujemy od Niego to, o co prosimy, gdyż zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co jest Mu miłe. 23 A to jest Jego przykazanie, abyśmy uwierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i kochali się wzajemnie – jak dał nam [na to] przykazanie. 24 A kto zachowuje Jego przykazania, trwa w Nim, a On w nim; to natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.