Psalm 49 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pieśń o niemocy mocnych

1 Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Psalm.*

2 Posłuchajcie tego, wszystkie ludy! Skłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy świata!

3 Wy, synowie prostych, i wy, synowie zamożnych,* Bogaty, jak również ubogi!

4 Moje usta dadzą wyraz mądrości; A rozważanie mego serca – rozsądkowi.

5 Nakłonię swoje ucho do przypowieści, Przy cytrze wyjawię swą zagadkę:

6 Dlaczego mam się bać w dniach nieszczęścia, Gdy otacza mnie niegodziwość moich zdrajców,

7 Ufających swojej mocy I chlubiących się ogromem swoich bogactw?

8 [Przecież] człowiek niczym nie wykupi swego brata, Nie da Bogu za niego* łapówki,*

9 Bo okup za ich duszę zbyt wysoki I nigdy go nie wystarczy,

10 Aby [taki] mógł żyć nadal, na zawsze, [I]* nie oglądał grobu.*

11 Owszem, [każdy] widzi, że i mądrzy umierają, Czy to głupiec, czy prostak, giną w ten sam sposób I obcym zostawiają swe bogactwo.

12 Mogli myśleć,* że ich domy są wieczne, Ich mieszkania z pokolenia w pokolenie – Swoimi imionami nazwali nawet kraje.

13 Ale, mimo przepychu, człowiek się nie ostoi, Przypomina bydlęta, które giną.*

14 Taka to jest droga tych, którzy są pewni siebie, A po nich tych, co lubują się w ich przechwałkach.* Sela.

15 Są jak owce przeznaczone* do Szeolu, Śmierć jest ich pasterzem – Lecz prawi zapanują nad nimi o poranku* – Ich postać – na zniszczenie w Szeolu, Z [dala od] jego pałaców.

16 Lecz mą duszę Bóg wykupi z ręki Szeolu, Ponieważ mnie [do siebie] przyjmie.* Sela.

17 Nie bój się, kiedy ktoś się bogaci, Kiedy rośnie chwała jego domu,

18 Bo w [godzinie] swej śmierci niczego nie zabierze, Nie zejdzie za nim jego chwała.

19 Choćby swej duszy za swego życia błogosławił – A chwalą cię, gdy sobie dogadzasz* –

20 Dołączy do pokolenia swoich ojców, Którzy nigdy nie zobaczą już światła.

21 Człowiek [żyjący] w przepychu tego nie zrozumie, Przypomina bydlęta, które giną.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).