Psalm 137 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Psalm 137 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń tęsknoty za Syjonem

1 Nad rzekami Babilonu* – tam siedzieliśmy* I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.* 2 Na tamtejszych wierzbach Powiesiliśmy nasze lutnie, 3 Gdyż tam ci, którzy nas zniewolili, Życzyli sobie od nas pieśni, A nasi ciemięzcy* – radości: Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu! 4 Jak mamy śpiewać pieśń JHWH Na obcej ziemi? 5 Jeśli zapomnę cię, Jerozolimo, Niech zapomni moja prawica!* 6 Niech mi język przywrze do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie – Jeślibym nie wyniósł Jerozolimy Nad moją największą radość! 7 Pamiętaj, JHWH, synom Edomu dzień Jerozolimy, Gdy mówili: Obnażcie, obnażcie ją aż do jej posad! 8 Córko Babilonu, wyniszczona!* Szczęśliwy, kto ci odpłaci tym, czym nam płaciłaś! 9 Szczęśliwy, kto schwyta twoje niemowlęta I roztrzaska je o skałę.