Psalm 137 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
Pieśń tęsknoty za Syjonem
1Nad rzekami Babilonu* – tam siedzieliśmy* I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.*2Na tamtejszych wierzbach Powiesiliśmy nasze lutnie,3Gdyż tam ci, którzy nas zniewolili, Życzyli sobie od nas pieśni, A nasi ciemięzcy* – radości: Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu!4Jak mamy śpiewać pieśń JHWH Na obcej ziemi?5Jeśli zapomnę cię, Jerozolimo, Niech zapomni moja prawica!*6Niech mi język przywrze do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie – Jeślibym nie wyniósł Jerozolimy Nad moją największą radość!7Pamiętaj, JHWH, synom Edomu dzień Jerozolimy, Gdy mówili: Obnażcie, obnażcie ją aż do jej posad!8Córko Babilonu, wyniszczona!* Szczęśliwy, kto ci odpłaci tym, czym nam płaciłaś!9Szczęśliwy, kto schwyta twoje niemowlęta I roztrzaska je o skałę.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.