Hiob 39 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hiob 39 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1 Czy znasz porę, gdy rodzą kozice górskie?* Czy pilnujesz czasu rodzenia łań?* 2 Czy liczysz miesiące ich brzemienności i wiesz o czasie ich miotu? 3 Przykucają, przebijają się ich młode, pozbywają się swych bólów.* 4 Wzmacniają się ich młode, rosną w polu,* odchodzą i już do nich nie wracają. 5 Kto wypuścił dzikiego osła* i kto rozwiązał jego pęta, 6 tego, któremu przeznaczyłem step na dom i słone miejsca na mieszkanie? 7 Kpi sobie ze zgiełku miasta, nie słyszy krzyku poganiacza. 8 Przepatruje góry za paszą i szuka wszelkiej zieleni. 9 Czy zechce ci służyć bawół,* czy przenocuje u twego żłobu? 10 Czy przywiążesz bawoła powrozem do bruzdy? Czy będzie za tobą bronował zagony? 11 Czy polegasz na nim, że ma dużo siły, i chcesz mu powierzyć swój trud? 12 Czy zawierzyć mu, że zwiezie twe ziarno i dostarczy je na twe klepisko? 13 Skrzydła strusicy* trzepoczą, lecz czy to skrzydła i pióra bociana? 14 Bo znosi na ziemi swe jaja i wygrzewa je w prochu, 15 zapomina, że może zgnieść je nogą lub że może je zdeptać zwierzyna polna. 16 Twardo postępuje ze swoimi synami – jak z nie swoimi – nie boi się, że jej trud był daremny, 17 gdyż Bóg pozbawił ją mądrości i nie dał jej udziału w rozumie. 18 Gdy podniesie się do ucieczki, szydzi z konia i jego jeźdźca. 19 Czy dajesz koniowi siłę? Czy odziewasz jego kark w grzywę? 20 Czy każesz mu podskakiwać jak szarańcza? Wigor jego rżenia budzi postrach. 21 Drze kopytami [ziemię] i cieszy się swą siłą, wybiega na spotkanie oręża. 22 Drwi z trwogi i nie boi się, i nie ustępuje przed mieczem. 23 Chrzęści na nim kołczan, błyszczy oszczep i dzida. 24 Z tętentem i w podnieceniu przemierza* ziemię i na głos trąby nie ustoi spokojnie. 25 Ledwie zatrąbią, zarży: Iha! i z oddali wyczuwa bitwę, grom dowódców i okrzyk wojenny. 26 Czy mocą twojego rozumu wzbija się* jastrząb [i] rozciąga swoje skrzydła ku południowi? 27 Czy na twój rozkaz* wznosi się orzeł* i zakłada swe gniazdo wysoko? 28 Mieszka na skale i nocuje na iglicach skalnych i graniach. 29 Stamtąd wypatruje żeru, jego oczy patrzą daleko. 30 Jego młode* chciwie piją krew,* a jest wszędzie tam, gdzie są przebici.