Hiob 33 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hiob 33 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Elihu: Mowa do Joba

1 Teraz więc, Jobie, posłuchaj mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa! 2 Oto otwieram usta, mój język przemawia z podniebienia. 3 Moje słowa to szczerość serca, moje wargi wypowiedzą czyste poznanie. 4 Duch Boży uczynił mnie i tchnienie Wszechmocnego mnie ożywiło. 5 Jeśli możesz, odpowiedz mi, przygotuj się, stań przede mną! 6 Oto ja jestem przed Bogiem jak ty,* ja też jestem uszczknięty z gliny. 7 Oto niech cię nie przeraża obawa przede mną, a nacisk z mej strony niech nie zaciąży na tobie! 8 Otóż powiedziałeś mi do uszu i słyszałem brzmienie twoich słów: 9 Jestem czysty, bez nieprawości, przejrzysty* i bez winy. 10 Oto szuka powodów przeciwko mnie, poczytuje mnie za swego wroga. 11 Moje nogi zakuwa w dyby, przegląda wszystkie moje ścieżki. 12 Otóż odpowiadam ci: W tym nie masz racji. Bóg bowiem jest większy niż śmiertelnik. 13 Dlaczego spierałeś się z Nim, że na żadne jego* słowa nie odpowiada?* 14 Owszem, Bóg przemawia jeden raz i drugi, [lecz] na to się nie zważa: 15 we śnie, w nocnym widzeniu, gdy spada na ludzi głęboki sen, gdy drzemią na swoim łożu. 16 Wtedy otwiera ludziom uszy i straszy ich ostrzeżeniem,* 17 aby odwieść człowieka od [złego] czynu i uchronić mocnego* od pychy. 18 Zachowuje jego duszę od grobu, a jego życie od przeszycia uderzeniem. 19 Karci go też bólem* na jego łożu i niekończącym się łamaniem* w jego kościach. 20 I jego życiu brzydnie* chleb, a jego duszy ulubiony pokarm. 21 Jego ciało niknie z [pola] widzenia i wystają jego kości [wcześniej] niewidoczne. 22 I zbliża się jego dusza do grobu, a jego życie do sprowadzających śmierć.* 23 Jeśli jest przy nim anioł, pośrednik, jeden na tysiąc,* aby oznajmić człowiekowi jego prawość,* 24 i zlituje się* nad nim, i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup, 25 niech jego ciało będzie świeższe* niż w młodości, niech wróci do dni swej witalności. 26 Gdy modli się do Boga, [On] go przyjmuje i ogląda Jego oblicze z okrzykiem – i przywraca śmiertelnikowi jego* sprawiedliwość.* 27 Zaśpiewa przed ludźmi i powie: Zgrzeszyłem i wypaczyłem to, co prawe, lecz mi za to nie odpłacono, 28 odkupił moją duszę od zejścia do grobu i moje życie ogląda światło. 29 Oto wszystko to czyni Bóg dwukrotnie, trzykrotnie ze śmiertelnym,* 30 aby zawrócić jego duszę od [zejścia] do grobu, by [go] oświecić światłem żyjących.* 31 Rozważ to, Jobie, posłuchaj mnie, milcz, a ja będę przemawiał!* 32 Jeśli [jednak] masz słowa – odpowiedz mi; przemów, bo chciałbym cię usprawiedliwić! 33 Jeżeli nie, to ty wysłuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.