Jesaja 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Posłanie Izajasza

1 W roku śmierci króla Uzjasza* widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a brzeg Jego szaty wypełniał świątynię.

2 Ponad Nim stały serafy.* Każdy z nich miał po sześć skrzydeł:* dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi, a na dwóch latał.

3 I wołał jeden do drugiego:* Święty, Święty, Święty* jest JHWH Zastępów! Pełna jest cała ziemia Jego chwały!

4 Na ten potężny głos zatrzęsły się progi w posadach, a dom napełnił się dymem.

5 I powiedziałem: Biada mi! Zginąłem!* Bo jestem ja człowiekiem nieczystych warg i mieszkam ja pośród ludu nieczystych warg, a moje oczy widziały Króla, JHWH Zastępów.

6 I przyleciał do mnie jeden z serafów, a w ręku miał rozżarzony węgielek, który szczypcami zabrał z ołtarza,

7 i dotknął mych ust i powiedział: Oto dotknęło to twoich warg i usunięta jest twoja wina, a twój grzech jest zakryty.

8 I usłyszałem głos Pana mówiącego: Kogo poślę? I kto nam* pójdzie? I odpowiedziałem: Oto jestem, poślij mnie!

9 I powiedział: Idź i mów do tego ludu: Słuchajcie uważnie, lecz nie rozumiejcie, i patrzcie uważnie, lecz nie poznawajcie!

10 Znieczul* serce tego ludu, obciąż jego uszy, zasmaruj jego oczy,* by nie widział swymi oczami i nie słyszał uszami, i swym sercem* nie pojął, nie zawrócił i nie ozdrowiał!

11 I powiedziałem: Do kiedy, Panie? I odpowiedział: Dopóki nie opustoszeją miasta pozbawione mieszkańców, domy pozbawione ludzi, a kraj nie będzie pustkowiem.

12 I JHWH usunie ludzi daleko, i wielką pustką* zionąć będzie z tej ziemi.

13 I choć zostałaby w niej jedna dziesiąta, i wróciła – to ulegnie* zniszczeniu* jak terebint lub jak dąb, z którego przy ścięciu został tylko pień.* Świętym nasieniem jest jego pień.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).