Jesaja 40 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź wyzwolenia

1 Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg!*

2 Mówcie do serca Jerozolimy i wołajcie do niej, że dopełniła* się jej niewola,* że zapłata za winę przyjęta, bo odebrała z ręki JHWH dwukrotność za wszystkie swoje grzechy.

3 Głos woła na pustkowiu: Uporządkujcie drogę JHWH, wyprostujcie* na stepie ścieżkę dla naszego Boga!

4 Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co strome, niech będzie na wyprostowanie, a wyboje* [niech się staną] równiną!

5 Wówczas objawi się chwała JHWH i zobaczy [to] razem wszelkie ciało, bo usta JHWH [tak] powiedziały.*

6 Głos mówi: Zwiastuj! Zapytałem więc:* Co mam zwiastować? Wszelkie ciało jest trawą, a cały jego wdzięk* jak kwiat polny.

7 Usycha trawa, kwiat więdnie, gdy wiatr* JHWH je owionie. Tak! Lud jest trawą!

8 Usycha trawa, kwiat więdnie, lecz Słowo naszego Boga trwa na wieki!

9 Wyjdź na wysoką górę, zwiastunie* dobrej wieści, Syjonie! Podnieś mocno swój głos, zwiastunko dobrej wieści, Jerozolimo! Podnieś [głos], nie bój się! Mów do miast Judy: Oto wasz Bóg!

10 Oto Pan JHWH przychodzi jako Mocny!* Jego ramię sprawuje Mu władzę! Oto Jego zapłata jest z Nim, a Jego należność* przed Nim!

11 Jak pasterz będzie pasł sobie swoje stado, swym ramieniem zbierze jagnięta – i podniesie na swoje łono, karmiące* poprowadzi ostrożnie.

Wyjątkowość PANA

12 Kto zmierzył swoją garścią wody* i piędzią* wymierzył niebiosa, i przeliczył miarką proch ziemi, i zważył na wadze góry, i pagórki na szalach?

13 Kto przeniknął Ducha* JHWH i kto w swej radzie Go pouczył?

14 Kto Mu doradzał i sprawił, że zrozumiał, i nauczył Go ścieżki słusznego osądu,* i nauczył Go poznania,* i wskazał Mu drogę rozumu?

15 Oto narody są jak kropla w wiadrze i znaczą tyle, co pył na szalach* – oto wyspy za lekkie uważa.

16 I Libanu nie wystarczy na ogień, a jego zwierzyny nie wystarczy na całopalenie.

17 Wszystkie narody są jak nic wobec Niego, On uważa je za mniej niż nicość* i pustkę.

18 Do kogo więc upodobnicie Boga i jakie dopasujecie Mu* podobieństwo?

19 Czy bożka? [Tego] odlał rzemieślnik,* a złotnik powlókł* złotem i przylutował [mu] srebrne łańcuszki.

20 Kogo nie stać na datek, wybiera [kawałek] niepróchniejącego drewna, szuka* sobie zręcznego rzemieślnika, by sporządził bożka, który by się nie przewracał.

21 Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam tego nie opowiadano od początku? Czy nie pojmujecie [sprawy] fundamentów ziemi?*

22 Siedzi nad widnokręgiem ziemi, a jej mieszkańcy są jak szarańcze; rozpostarł niebo jak zasłonę* i rozciągnął je jak namiot do zamieszkania.

23 Władców obraca wniwecz, sędziów ziemi czyni nicością;

24 ledwie ich zasadzono, ledwie ich zasiano, ledwie zakorzenił się* w ziemi ich pień, gdy* na nich powiał,* usychają, a burza unosi ich jak plewę.

25 Do kogo Mnie więc upodobnicie, tak bym był mu równy? – mówi Święty.

26 Podnieście ku górze wasze oczy i patrzcie: Kto to stworzył? Ten, który wyprowadza [w ścisłej] liczbie ich zastęp,* wszystkie je nazywa po imieniu – a dzięki ogromnej sile i potężnej* mocy żadnej nie zabrakło!

27 Dlaczego mówisz, Jakubie, i twierdzisz, Izraelu: Zakryta jest moja droga przed JHWH, a moja sprawa do mojego Boga nie dochodzi.

28 Czy nie wiedziałeś? Czy nie słyszałeś? Bogiem wiecznym jest JHWH, Stwórcą krańców ziemi. On się nie męczy i nie ustaje, niezgłębiona jest Jego mądrość.

29 Zmęczonemu daje* siłę, a bezsilnemu moc w obfitości.

30 Nawet najmłodsi ustają i mdleją, nawet młodzieńcy potykają się i padają,

31 lecz ci, którzy oczekują JHWH, odnawiają siłę, wzbijają się* na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).