Jesaja 34 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Jesaja 34 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Gniew PANA na Edom – uosobienie narodów

1 Zbliżcie się,* narody, by słuchać, i wy, ludy, zwróćcie uwagę! Niech słucha ziemia i to, co ją wypełnia, świat i wszystko, co z niego wyrasta! 2 Gdyż [wezbrał] w JHWH gniew na wszystkie narody i oburzenie na każdy ich zastęp,* obłożył je klątwą,* wydał je na rzeź.* 3 Ich przebici będą porzuceni, a z ich trupów będzie unosił się smród* i góry rozmiękną od ich krwi. 4 I zniszczeje każdy zastęp niebios,* i niebiosa będą zwinięte jak zwój, i każdy ich zastęp opadnie, jak opada liść z winorośli* – i jak przy opadaniu z figowca. 5 Gdyż nabrzmiał* mój miecz na niebiosach. Oto spada na Edom i na lud pod mą klątwą – na sąd. 6 Miecz JHWH napełnia krwią, pokryty jest tłuszczem, krwią jagniąt i kozłów, tłuszczem nerek baranów, gdyż krwawą ofiarę ma JHWH w Bosra i wielką rzeź w ziemi Edomu. 7 I padną wraz z nimi bawoły i cielęta z bykami; ich ziemia nabrzmieje* od krwi, a ich proch będzie przesycony tłuszczem. 8 Bo jest to dzień pomsty JHWH, rok odpłaty za spór z Syjonem. 9 I potoki [Edomu] zamienią się w smołę, a jego pył w siarkę, i jego ziemia będzie rozpaloną smołą. 10 Ani w nocy, ani w dzień nie przygaśnie,* na wieki wznosić się będzie jej dym, z pokolenia w pokolenie będzie wyschła, po wiek wieków bez przechodnia. 11 Puszczyk* i jeż* ją posiądzie, a sowa* i kruk* będą w niej mieszkać – i rozciągnie nad nią sznur spustoszenia i wagę pustki. 12 Jej wybitni? Nie będzie się tam obwoływać królestwa, wszyscy jej książęta będą niczym. 13 Jego pałace porosną cierniem, pokrzywy i osty będą w ich zamkach – i będzie mieszkaniem szakali oraz siedzibą strusic. 14 Wyjce* napotkają hieny,* kozły* będą się nawoływać, tak, tam zadomowi się lilit* i [tam] znajdzie sobie schronienie. 15 Tam zagnieździ się sowa* i zniesie [jaja], wysiedzi je i zbierze [młode] w swym cieniu, tak, tam zbiorą się kanie,* każda ze swą towarzyszką. 16 Odwołajcie się do księgi JHWH i czytajcie: Ani jedna z tych* [mów]* nie przepadnie, żadna nie będzie bez drugiej, gdyż ustami* On rozkazał i Jego Duch – On je zgromadził. 17 On też rzucił dla nich los i Jego ręka podzieliła im to sznurem, na wieki będą ją posiadać, z pokolenia w pokolenie będą w niej mieszkać.