Jesaja 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
Sąd nad Moabem
1Wyrok na Moab. Ach! Nocą* spustoszony Ar-Moab został zburzony!* Ach! Nocą spustoszony Kir-Moab został zburzony!2Wszedł do [swej] świątyni, Dibon też* – na wzniesienia, by płakać. Nad Nebo i Medebą Moab biada. Na każdej jego głowie łysina, każda broda zgolona.3Na jego ulicach przepasują się worami, na jego dachach i na jego placach wszyscy zawodzą, padając we łzach.4Krzyczą Cheszbon i Elale, aż po Jahas słychać ich głos. Dlatego zbrojni* Moabu wznoszą krzyk,* drży w nim jego dusza.5Moje serce krzyczy nad Moabem! Jego uchodźcy* – aż po Soar, [po] Eglat Szeliszijja. Tak! Drogą wzwyż na Luchit, w płaczu nią podążają. Tak! Drogą na Choronaim z krzykiem klęski śpieszą.6Tak! Wody Nimrim będą spustoszeniem. Tak! Uschła trawa, znikły zioła, brak zieleni.7Dlatego zwinął dobytek i to, co mieli na stanie, [i] przez Potok Wierzb* go przenoszą.8Tak! Krzyk okrąża granicę Moabu! Aż po Eglaim jego zawodzenie! I [aż po] Beer-Elim jego zawodzenie!9Bo wody Dimonu* pełne krwi, gdyż sprowadzę na Dimon jeszcze więcej – lwa na uchodźców Moabu i na resztę kraju!*
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.