Philemon 24 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przywitanie i pozdrowienia

1 Paweł, więzień* Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz,* brat, do Filemona,* ukochanego – i naszego współpracownika, 2 oraz do Apfii,* siostry, do Archipposa, naszego współbojownika,* a także do zgromadzenia w twoim domu:* 3 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana, Jezusa Chrystusa.

Zapewnienie o modlitwie

4 Dziękuję mojemu Bogu zawsze, wspominając cię w moich modlitwach,* 5 słysząc o twojej miłości i wierze, którą masz względem Pana Jezusa i względem wszystkich świętych,* 6 aby wspólnota twojej wiary* mogła stać się czynna w [dogłębnym] poznaniu wszelkiego dobra, które [jest] w nas* ze względu* na Chrystusa.* 7 Doznałem bowiem wielkiej radości i pociechy z powodu twojej miłości, gdyż wnętrza* świętych zostały przez ciebie, bracie, odświeżone.*

Prośba

8 Dlatego, mając w Chrystusie wielką śmiałość nakazać ci, co należy,* 9 ze względu na miłość* raczej proszę, będąc, jako Paweł, starym,* a teraz także więźniem Chrystusa Jezusa; 10 proszę cię za moim dzieckiem, które urodziłem w więzach,* za Onezymosem, 11 niegdyś tobie nieużytecznym, a teraz i tobie, i mnie użytecznym,* 12 którego do ciebie odsyłam* – jego, to jest moje wnętrze.* 13 Zamierzałem ja zatrzymać go przy sobie, aby mi zamiast ciebie usługiwał,* [gdy jestem] w więzach [dla] ewangelii, 14 ale bez twojej zgody nie chciałem nic uczynić, aby twoja dobroć nie wynikała jakby z przymusu, lecz z dobrej woli.* 15 Bo może dlatego opuścił cię na chwilę,* abyś mógł go odzyskać na wieki – 16 już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, bo jako ukochanego brata, szczególnie dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, zarówno w ciele, jak i w Panu.* 17 Jeśli więc masz mnie za uczestnika [wspólnej sprawy], przygarnij go jak mnie. 18 Jeśli zaś w czymś skrzywdził cię lub zawinił, przypisz to mnie. 19 Ja, Paweł, piszę* własną ręką: ja wynagrodzę – żebym nie powiedział ci, że i siebie samego jesteś mi w zamian winien. 20 Tak, bracie, obym ja przez ciebie skorzystał* w Panu; odśwież* moje wnętrze w Chrystusie. 21 Piszę* do ciebie przekonany o twoim posłuszeństwie, świadom, że uczynisz więcej niż mówię. 22 Jednocześnie zaś przygotuj mi gościnę, ponieważ mam nadzieję, że dzięki waszym modlitwom zostanę wam podarowany.

Pozdrowienia końcowe

23 Pozdrawia cię Epafras,* mój współwięzień w Chrystusie Jezusie, 24 Marek, Arystarchos, Demas i Łukasz, moi współpracownicy.* 25 Łaska Pana Jezusa Chrystusa [niech będzie] z waszym duchem.*

Słowo Życia

Pozdrowienie

1 Ja, Paweł, będący teraz w więzieniu z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi, oraz Tymoteusz, nasz drogi przyjaciel, piszemy do ciebie, drogi Filemonie, nasz współpracowniku, 2 oraz do Apfii, Archipa, towarzyszącego nam w walce, oraz do całego kościoła, który spotyka się w twoim domu. 3 Niech Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, obdarzają was swoją łaską i pokojem!

Podziękowanie i modlitwa

4 Zawsze, gdy wspominam cię w swoich modlitwach, dziękuję za ciebie Bogu, 5 bo słyszę, że wierzysz Panu Jezusowi i kochasz wszystkich wierzących. 6 Proszę też Boga, aby twoja wiara udzieliła się również tym, którzy są z tobą—aby oni także mogli zobaczyć to wspaniałe duchowe bogactwo, darowane nam przez Chrystusa Jezusa. 7 Wieści o tym, że twoja miłość tak bardzo podnosi na duchu innych wierzących, były dla mnie ogromną radością i zachętą.

Prośba o przebaczenie Onezymowi

8 Właśnie ze względu na tę miłość chciałbym cię teraz o coś prosić. Mógłbym wprawdzie nakazać ci to w imieniu Chrystusa, 9 ale wolę cię o to poprosić. Ja, stary Paweł, będący teraz w więzieniu z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi, 10 proszę cię więc o przychylność dla Onezyma, który tu, w więzieniu, stał się moim duchowym synem. 11 Wiem, że kiedyś nie przynosił ci zbyt wiele pożytku. Teraz jednak jest naprawdę użyteczny zarówno dla ciebie, jak i dla mnie. 12 Odsyłam go więc do ciebie, choć sprawia mi to smutek. 13 Z powodu głoszenia dobrej nowiny jestem teraz w więzieniu i jego pomoc byłaby mi bardzo potrzebna. Chciałem nawet zatrzymać go przy sobie, aby w twoim zastępstwie mógł służyć mi pomocą. 14 Wolałem jednak nie robić tego bez twojej zgody, nie chciałem bowiem wymuszać na tobie dobrego uczynku. Lepiej będzie, jeśli sam podejmiesz taką decyzję. 15 Może właśnie dlatego Onezym uciekł od ciebie na pewien czas, abyś teraz odzyskał go już na wieki. 16 Jest on cenny zarówno dla mnie, jak i dla ciebie. Dla mnie jest on przyjacielem w wierze, dla ciebie zaś—odzyskanym niewolnikiem, a teraz również przyjacielem w Panu. 17 Jeśli więc darzysz mnie przyjaźnią, przyjmij Onezyma, jak mnie. 18 Jeżeli wyrządził ci jakąś szkodę lub jest ci coś winien, policz to na mój rachunek. 19 Oto moje własnoręczne zobowiązanie: „Ja, Paweł, ureguluję to”. Nie chciałbym jednak ci przypominać, że ty, Filemonie, też jesteś mi coś winien—mianowicie samego siebie. 20 Przyjacielu, wyświadcz mi więc tę przysługę i w imieniu Chrystusa spraw mi tę radość. 21 Piszę ten list, dobrze wiedząc, że spełnisz moją prośbę, a nawet zrobisz znacznie więcej. 22 Proszę, przygotuj dla mnie pokój. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom wkrótce zostanę wypuszczony z więzienia. 23 Pozdrawia cię Epafras, który—z powodu wierności Chrystusowi Jezusowi—razem ze mną przebywa w więzieniu. 24 Pozdrowienia przesyłają ci również moi współpracownicy: Marek, Arystarch, Demas i Łukasz. 25 Niech nasz Pan, Jezus Chrystus, będzie blisko was i niech obdarza was swoją łaską!

Philemon 24 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia