2.Chronik 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Początek panowania Salomona

1 Salomon, syn Dawida, umocnił się zatem w swoim panowaniu, a JHWH, jego Bóg, był z nim i wyniósł go wysoko.*

2 I powiedział Salomon do całego Izraela: do dowódców tysięcy i setek, do sędziów i do każdego księcia* całego Izraela, [do] naczelników [rodów] ojców,

3 i poszli – Salomon, a z nim całe zgromadzenie – na wzgórze, które jest w Gibeonie, gdyż tam był Boży namiot spotkania,* który sporządził Mojżesz, sługa JHWH, na pustyni.

4 Wprawdzie skrzynię Bożą Dawid przeniósł z Kiriat-Jearim na [miejsce], które kazał dla niej przygotować, bo Dawid rozpiął dla niej* namiot w Jerozolimie,

5 jednak miedziany ołtarz, który sporządził Besalel, syn Uriego, syna Chura, był tam przed przybytkiem JHWH i [tam] poszukiwał Go* Salomon oraz zgromadzenie.

6 Wstąpił tam więc Salomon przed miedziany ołtarz [stojący] przed JHWH, przed namiotem spotkania, i złożył na nim cielca ofiar całopalnych.*

Sen Salomona w Gibeonie

7 Tej nocy ukazał się Salomonowi Bóg i powiedział do niego: Proś, co mam ci dać?

8 A Salomon odpowiedział Bogu: Ty okazałeś Dawidowi, mojemu ojcu, wielką łaskę i mnie uczyniłeś po nim królem.

9 Teraz, JHWH, Boże, niech potwierdzi się Twoje Słowo względem Dawida, mojego ojca, gdyż Ty uczyniłeś mnie królem nad ludem tak licznym, jak proch ziemi.

10 Daj mi teraz mądrość i wiedzę,* chciałbym przed tym ludem umieć wychodzić i wchodzić,* bo kto zdoła sądzić ten Twój tak wielki lud?*

11 Wtedy Bóg powiedział do Salomona: Ponieważ to było [bliskie] twojemu sercu, a nie prosiłeś o bogactwo, skarby* oraz chwałę ani o duszę tych, którzy cię nienawidzą, ani też nie prosiłeś o liczne dni, ale prosisz dla siebie o mądrość i wiedzę, abyś mógł sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,

12 ta mądrość i wiedza będzie ci dana; dam ci także bogactwo i skarby, i chwałę, jakie nie przydarzyły się królom, którzy byli przed tobą, i po tobie już tak się nie zdarzy.

13 I przyszedł Salomon ze wzgórza, które jest w Gibeonie, sprzed namiotu spotkania, do Jerozolimy i panował nad Izraelem.

Bogactwo Salomona

14 Salomon nagromadził rydwanów i wierzchowców,* tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wierzchowców, rozmieścił je zaś w miastach rydwanów i przy [sobie, jako] królu, w Jerozolimie.

15 Naskładał też król w Jerozolimie tyle srebra i złota, co kamieni, a cedrów – co do ilości – naskładał tyle, co sykomor w Szefeli.*

16 Miejscem pochodzenia koni, które miał Salomon, był Egipt i Koe.* Kupcy króla nabywali [je] z Koe za [określoną] cenę.

17 Wyruszali* i sprowadzali z Egiptu rydwan za sześćset [sykli] srebra,* konia zaś za sto pięćdziesiąt,* i tak sprowadzali* do wszystkich królów chetyckich i królów Aramu – za ich pośrednictwem.*

18 Salomon postanowił też zbudować dom dla imienia JHWH i dom dla swojego panowania.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).