2.Korinther 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Wiemy bowiem, że kiedy namiot tego naszego ziemskiego mieszkania ulegnie rozpadowi, mamy budowlę* od Boga, mieszkanie zbudowane nie rękoma, wieczne – w niebie.* 2 Bo też w tym wzdychamy, tęskniąc, by przyoblec nasze mieszkanie z nieba, 3 jeśli rzeczywiście, rozebrawszy się, nie zostaniemy znalezieni nadzy.* 4 Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się – aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie. 5 A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który dał nam zadatek Ducha.* 6 Zawsze zatem ufni i świadomi, że mieszkając w ciele, jesteśmy z dala od Pana – 7 wiarą bowiem żyjemy, nie tym, co widzialne* – 8 ufamy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i zamieszkać u Pana.* 9 Stąd też dążymy, aby – czy mieszkając,* czy wyprowadzając się – Jemu być miłymi.* 10 Wszystkich nas bowiem czeka ujawnienie [własnych spraw] przed trybunałem Chrystusa,* aby każdy odebrał sobie [zapłatę] za to, czego dokonał za sprawą ciała – czy to dobrego, czy złego.

Posługa pojednania

11 Znając zatem bojaźń Pana,* przekonujemy ludzi; dla Boga wszystko w nas jest jawne; spodziewam się, że jawne jest* też w waszych sumieniach. 12 Nie polecamy wam siebie ponownie, lecz dajemy wam sposobność do chluby z powodu nas, abyście mieli [coś] przeciw tym, którzy chlubią się tym, co zewnętrzne,* a nie [tym, co] w sercu. 13 Bo jeśli szalejemy,* to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – to dla was. 14 Gdyż miłość Chrystusa* przynagla* nas, którzy stwierdziliśmy, że Jeden zamiast wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli; 15 a umarł zamiast wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie żyli, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony. 16 Tak więc my od teraz nie znamy nikogo według ciała;* i jeśli nawet Chrystusa poznaliśmy według ciała, od teraz [Go tak] już nie znamy. 17 Jeśli* więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło – i nastało nowe! 18 A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania,* 19 jako że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednuje, nie zaliczając im ich upadków, i zlecił nam Słowo pojednania. 20 W miejsce Chrystusa niesiemy więc poselstwo,* jakby [samego] Boga, który przez nas wzywa;* w miejsce Chrystusa błagamy:* Dajcie się pojednać z Bogiem. 21 [On] Tego, który nie poznał grzechu, zamiast nas uczynił grzechem,* abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.

Słowo Życia

Przyszłe ciała

1 Wiemy przecież, że gdy runie doczesny dom, którym jest nasze ciało, otrzymamy od Boga nowe mieszkanie w niebie, które nie będzie zbudowane przez ludzi. 2 Obecne ciało sprawia nam wiele trudności, dlatego tęsknimy za tym nowym ciałem w niebie. 3 Nie będziemy bowiem bezcielesnymi duchami, ale otrzymamy nowe ciała. 4 Chociaż trudno nam żyć w naszych obecnych ciałach, to nie chcielibyśmy umrzeć i rozstać się z nimi. Wolelibyśmy, aby zostały one od razu zastąpione przez te nowe ciała niebiańskie. 5 Pamiętajcie, że to Bóg jest Tym, który to wszystko dla nas przygotował, a jako gwarancję już teraz dał nam Ducha Świętego. 6 Dlatego możemy być pewni, że da nam to, co przygotował. Teraz bowiem, żyjąc w naszych śmiertelnych ciałach, nie jesteśmy jeszcze w naszym prawdziwym domu—u Pana. 7 Idziemy więc przez życie kierując się wiarą, a nie tym, co widzimy. 8 Wiedząc o tym wszystkim, nie boimy się śmierci i wolelibyśmy już pożegnać nasze ciała i odejść do Pana. 9 Zawsze pragniemy też czynić to, co Mu się podoba—niezależnie od tego, czy jeszcze żyjemy w tych ciałach, czy nie. 10 Wszyscy bowiem staniemy przed sądem Chrystusa. I każdy otrzyma wtedy to, na co zasłużył dobrymi lub złymi czynami, dokonanymi w ziemskim ciele.

Misja pojednania

11 Wiemy, że Bóg oczekuje respektu, dlatego zachęcamy ludzi do przyjęcia dobrej nowiny. Bóg wie, dlaczego to czynimy, a mamy nadzieję, że nasze intencje są jasne także dla was i że nie budzą waszych zastrzeżeń. 12 Nie chcemy zabiegać o waszą przychylność. Pragniemy jedynie, abyście mogli być z nas dumni i byście mieli argument przeciwko tym, którzy szczycą się sprawami powierzchownymi, a nie zwracają uwagi na stan swojego serca. 13 Jeśli postępujemy jak szaleńcy, robimy to dla Boga. A jeśli zachowujemy rozsądek, czynimy to ze względu na was. 14 Jesteśmy bowiem owładnięci miłością Chrystusa i twierdzimy, że skoro On jeden umarł za wszystkich, to znaczy, że wszyscy poumierali. 15 Taka bowiem jest prawda: Jezus umarł za wszystkich, aby ci, którzy dzięki Niemu żyją, odtąd żyli już nie dla siebie, ale dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. 16 Dlatego my nie patrzymy już na nikogo z ludzkiego punktu widzenia. A nawet jeśli poznaliśmy Chrystusa jako człowieka, to już w ten sposób na Niego nie patrzymy. 17 Jeśli ktoś bowiem uwierzył Chrystusowi, jest zupełnie nową istotą. To, co było kiedyś, minęło. Teraz zaczęło się coś zupełnie nowego. 18 A wszystko to pochodzi od Boga, który dzięki Chrystusowi pojednał nas ze sobą i—co więcej—powierzył nam misję jednania z Nim innych ludzi. 19 Bóg przez Chrystusa pojednał bowiem ze sobą świat, nie wypominając ludziom ich grzechów, nam zaś polecił przekazywać innym wieść o tym pojednaniu. 20 Mając więc za sobą autorytet Chrystusa, jesteśmy wysłannikami samego Boga, który przez nas przemawia do ludzi. Dlatego w imieniu Chrystusa błagamy: Pojednajcie się z Bogiem! 21 Chrystus nigdy nie zgrzeszył, ale Bóg obciążył Go karą za nasze grzechy, abyśmy dzięki Niemu mogli zostać uniewinnieni przez Boga.

2.Korinther 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia

Posługa pojednania

Przyszłe ciała

Misja pojednania