1.Chronik 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zdobycie Rabby Ammonickiej

1 Wiosną, [na przełomie] roku, w czasie, kiedy królowie wychodzą [na wojnę], Joab ruszył na czele potężnego zastępu i splądrował ziemię synów Ammona. Przybył też i obległ Rabbę. Dawid pozostał w Jerozolimie, a Joab uderzył na Rabbę i zburzył ją.

2 Wtedy Dawid zdjął koronę ich króla* z jego głowy – okazało się zaś, że jej waga wynosi talent złota,* a był w niej drogocenny kamień i była [ona potem] na głowie Dawida – i wyprowadził z miasta bardzo obfity łup.

3 Lud zaś, który był w nim, wyprowadził i przeciął* piłą i żelaznymi bronami, i piłami,* jak też uczynił Dawid ze wszystkimi miastami synów Ammona, po czym, wraz z całym ludem, Dawid wrócił do Jerozolimy.

Pokonanie Filistynów

4 Potem zdarzyło się, że znów doszło w Gezer do bitwy z Filistynami i wówczas Sibekaj Chuszatczyk powalił Sipaja z potomków Refaitów i [w ten sposób] zostali oni upokorzeni.

5 Potem znów doszło do bitwy z Filistynami i [wtedy] Elchanan, syn Jaira, powalił Lachmiego,* brata Goliata Gittejczyka, którego drzewce włóczni było jak wał tkaczy.

6 Potem znów doszło do bitwy – w Gat. Był [tam] rosły mężczyzna, który miał po sześć palców, [razem] dwadzieścia cztery, i też urodził się u Rafy.

7 Gdy złorzeczył on Izraelowi, powalił go Jonatan, syn Szimy, brata Dawida.

8 Ci urodzili się Rafie z Gat,* a padli z ręki Dawida i z ręki jego sług.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).