1.Korinther 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zmartwychwstanie podstawą ewangelii

1 Przypominam wam zaś, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, którą też przejęliście, [na gruncie] której stanęliście 2 i przez którą dostępujecie zbawienia, jeśli trzymacie się jej w takim Słowie, w jakim wam ją ogłosiłem, chyba że daremnie uwierzyliście. 3 Przekazałem wam bowiem przede wszystkim, co i przejąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, 4 że został pogrzebany i że trzeciego dnia został wzbudzony* według Pism, 5 i że ukazał się* Kefasowi, potem Dwunastu; 6 potem ukazał się ponad pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas pozostaje [przy życiu], niektórzy zaś zasnęli; 7 potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom;* 8 a w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi. 9 Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów, [ja], który nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Zgromadzenie Boże, 10 jednak z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a Jego łaska względem mnie nie stała się próżna, ale więcej od nich wszystkich pracowałem, jednak nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną. 11 Czy więc ja, czy oni, w ten sposób głosimy i w ten sposób uwierzyliście.

Ważność zmartwychwstania

12 A jeśli się o Chrystusie głosi, że został z martwych wzbudzony, jak mogą niektórzy między wami mówić, że nie ma zmartwychwstania umarłych?* 13 Bo jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie został wzbudzony; 14 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, to daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara; 15 okazujemy się też fałszywymi świadkami Boga, że świadczyliśmy o Bogu, że wzbudził Chrystusa, którego nie wzbudził, skoro rzeczywiście umarli nie są wzbudzani. 16 Jeśli bowiem umarli nie są wzbudzani, to i Chrystus nie został wzbudzony; 17 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, bezcelowa jest wasza wiara; nadal jesteście w swoich grzechach, 18 ponadto i ci, którzy zasnęli w Chrystusie – poginęli. 19 Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. 20 Tymczasem Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwszym owocem [zmartwychwstania] tych, którzy zasnęli. 21 Skoro bowiem przez człowieka jest śmierć, przez człowieka też jest zmartwychwstanie umarłych. 22 Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. 23 Każdy zaś we własnym porządku:* jako pierwszy owoc – Chrystus; potem, w czasie Jego przyjścia,* ci, którzy są Chrystusowi, 24 następnie [nastanie] koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszelką zwierzchność, wszelką władzę i moc. 25 Trzeba bowiem, aby On królował, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. 26 A jako ostatni wróg usunięta będzie* śmierć. 27 Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że wszystko zostało poddane, jasne jest, że poza Tym, który Mu wszystko poddał. 28 Gdy zaś wszystko będzie Mu poddane, wówczas i sam Syn będzie poddany Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.* 29 W przeciwnym razie co robią ci, którzy chrzczą* się ze względu na umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po co się ze względu na nich chrzczą?* 30 Po co i my każdej godziny podejmujemy ryzyko? 31 Codziennie umieram, bracia, [zapewniam] na waszą chlubę,* którą mam w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. 32 Jeśli po ludzku walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie,* jaka moja korzyść? Jeśli umarli nie są wzbudzani, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.* 33 Nie łudźcie się: Złe więzi towarzyskie psują dobre obyczaje.* 34 Otrzeźwiejcie naprawdę i przestańcie grzeszyć; niektórym bowiem [z was] brak zrozumienia Boga – mówię dla zawstydzenia was.

Zmartwychwstałe ciało

35 Ale powie ktoś: Jak wzbudzani są umarli? I w jakim ciele przychodzą?* 36 Niemądry! To, co ty siejesz, nie zostaje ożywione, jeśli nie umrze. 37 A [jeśli chodzi o] to, co siejesz, nie siejesz ciała, które ma powstać, lecz gołe ziarno, może pszeniczne lub jakieś inne; 38 Bóg zaś daje mu ciało, jakie zaplanował, a każdemu z nasion jego własne ciało. 39 Nie każde ciało jest takim samym ciałem, lecz inne jest ciało ludzi, inne ciało zwierząt, jeszcze inne ciało ptaków, a inne ryb. 40 Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich. 41 Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się chwałą. 42 Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych: zasiewane jest w zniszczalności, wzbudzane jest w niezniszczalności; 43 zasiewane jest w pogardzie, wzbudzane jest w chwale; zasiewane jest w słabości, wzbudzane jest w mocy; 44 zasiewane jest ciało duszewne,* wzbudzane jest ciało duchowe. Jeśli jest ciało duszewne – jest także duchowe. 45 Jak też napisano: Pierwszy człowiek, Adam, powstał, by być*duszą żyjącą,* ostatni Adam – by być duchem ożywiającym.* 46 Nie duchowe jednak jest pierwsze, lecz duszewne – potem duchowe. 47 Pierwszy człowiek jest z ziemi, ziemski, drugi człowiek – z nieba. 48 Jaki ziemski, tacy i ziemscy, a jaki niebieski, tacy i niebiescy.* 49 I jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nośmy* obraz niebieskiego. 50 Mówię zaś, bracia, że ciało i krew nie są w stanie odziedziczyć Królestwa Bożego ani zniszczalność nie odziedziczy niezniszczalności. 51 Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, wszyscy natomiast będziemy przemienieni 52 w jednej chwili, w mgnieniu oka, na [dźwięk] ostatniej trąby; zabrzmi bowiem i umarli zostaną wzbudzeni niezniszczalni,* a my zostaniemy przemienieni. 53 Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność. 54 Gdy zaś to, co zniszczalne, przyoblecze niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze nieśmiertelność, wtedy stanie się Słowo, które zostało napisane: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie! 55 Gdzie jest, o śmierci, twe zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło? 56 A żądłem śmierci jest grzech, mocą zaś grzechu Prawo; 57 Bogu zaś dzięki, który [nieustannie] daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. 58 Dlatego, bracia moi ukochani, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze obfitujący w dziele Pana, pewni, że wasz trud w Panu nie jest daremny.

Słowo Życia

Zmartwychwstanie Chrystusa

1 Przyjaciele, chciałbym wam teraz przypomnieć dobrą nowinę, którą przekazałem wam, którą przyjęliście, której jesteście wierni, 2 i która daje wam zbawienie—o ile trzymacie się tego, co wam głosiłem. Chyba że uwierzyliście na próżno… 3 Na samym początku przekazałem wam to, co sam przyjąłem, mianowicie że Chrystus umarł za nasze grzechy—zgodnie z zapowiedziami Pisma, 4 że został pogrzebany, że trzeciego dnia zmartwychwstał—również zgodnie z Pismem, 5 i że ukazał się Piotrowi, a następnie pozostałym Dwunastu. 6 Później widziało Go równocześnie pięciuset wierzących, z których większość jeszcze żyje—niektórzy jednak już zmarli. 7 Potem Jezus ukazał się Jakubowi i wszystkim innym apostołom. 8 Na samym końcu, jakby najmniej godnemu, ukazał się także mnie. 9 Jestem bowiem najmniejszym z apostołów i nie powinienem nawet używać tego tytułu, gdyż prześladowałem kościół Boga. 10 Tylko dzięki Jego łasce jestem więc tym, kim jestem—a łaska ta przyniosła owoce. Trudziłem się o wiele bardziej niż inni—oczywiście nie ja sam, zawsze bowiem Bóg wspierał mnie swoją łaską. 11 Zresztą czy ja, czy inni, i tak głosimy tę samą dobrą nowinę, w którą wy uwierzyliście.

Zmartwychwstanie zmarłych

12 Skoro więc głosimy zmartwychwstanie Chrystusa, to dlaczego niektórzy z was twierdzą, że coś takiego jak zmartwychwstanie w ogóle nie istnieje? 13 Jeśli nie istnieje, to i Chrystus nie zmartwychwstał. 14 A jeśli On nie zmartwychwstał, to głoszenie dobrej nowiny nie ma sensu—i również wasza wiara jest pozbawiona podstaw. 15 W takiej sytuacji okazujemy się fałszywymi świadkami, bo twierdzimy, że Bóg ożywił z martwych Chrystusa. A nie mógł tego zrobić, skoro umarli nie zmartwychwstają. 16 Jeśli umarli nie mogą powstać z martwych, Chrystus też nie zmartwychwstał. 17 A jeśli On nie ożył, niepotrzebnie Mu uwierzyliście i, co za tym idzie, nadal jesteście obciążeni waszymi grzechami. 18 Ci zaś wierzący, którzy już zmarli, poszli na potępienie. 19 Jeżeli nasza nadzieja w Chrystusie dotyczy tylko tego ziemskiego życia, to jesteśmy najbardziej godni pożałowania ze wszystkich ludzi. 20 Lecz Chrystus naprawdę zmartwychwstał—jako pierwszy z umarłych! 21 Skoro śmierć przyszła na świat z powodu człowieka—Adama, to również zmartwychwstanie przyjdzie przez Człowieka—Chrystusa. 22 Z powodu Adama wszyscy umierają, ale dzięki Chrystusowi wszyscy zmartwychwstaną. 23 Każdy we właściwym czasie: najpierw powstał z martwych Chrystus, w czasie Jego powrotu ożyją natomiast ci, którzy do Niego należą. 24 Potem nastąpi koniec i Chrystus przekaże królestwo Bogu Ojcu, a wszelkie władze i potęgi przestaną istnieć. 25 Chrystus ma bowiem panować do czasu, aż wszyscy Jego przeciwnicy padną u Jego stóp. 26 Ostatnim pokonanym wrogiem będzie śmierć. 27 Bóg poddał bowiem wszystko władzy Chrystusa—oczywiście wszystko oprócz siebie samego, bo to On jest Tym, który poddał wszystko Chrystusowi. 28 Gdy więc już wszystko zostanie poddane Synowi Bożemu, wtedy także On przekaże władzę Ojcu, który dał Mu wszystko we władanie. Odtąd Bóg będzie obecny we wszystkich i będzie panował nad wszystkim. 29 Co robią ci, którzy przyjmują chrzest za zmarłych? Jeśli umarli w ogóle nie powstaną do życia, to jaki jest sens tego, co robią? 30 A my? Po co ciągle narażamy się na niebezpieczeństwa? 31 Przyjaciele—moja dumo w Chrystusie Jezusie, naszym Panu!—wiecie przecież, że codziennie ryzykuję życie. 32 Po co, jak niewolnik na arenie, walczyłem z dzikimi bestiami w Efezie? Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to: „Jedzmy i pijmy, bo jutro czeka nas śmierć!” 33 Nie dajcie się oszukać! „Złe towarzystwo prowadzi do rozwiązłości”. 34 Opamiętajcie się i przestańcie grzeszyć! Niektórzy z was w ogóle nie znają Boga! Mówię to, aby was zawstydzić.

Nowe ciała

35 Ktoś może zapytać: „Jak umarli zmartwychwstaną? W jakich ciałach?”. 36 Niemądry człowieku! Żeby jakaś roślina wyrosła, najpierw musi zginąć ziarno, które zostało rzucone w ziemię. 37 Nie siejesz przecież tego, co ma wyrosnąć, ale rzucasz w ziemię ziarno tej rośliny, na przykład pszenicy lub czegoś innego. 38 A Bóg, zgodnie ze swoją wolą, daje mu nową postać—każdemu rodzajowi ziarna inną. 39 Dotyczy to nie tylko roślin. Inne ciała mają ludzie, inne zwierzęta, inne ptaki, a jeszcze inne ryby. 40 Są ciała niebieskie i ciała ziemskie—każde z nich ma inne piękno. 41 Słońce ma swój blask, inne światło daje jednak księżyc, a jeszcze inne gwiazdy. A nawet one różnią się między sobą. 42 Podobnie jest ze zmartwychwstaniem. Posiane jest ciało śmiertelne, a zmartwychwstanie ciało nieśmiertelne. 43 Posiane jest ciało materialne—słabe i sprawiające wiele kłopotów, 44 a zmartwychwstanie ciało duchowe—pełne mocy i wspaniałe! Istnieją bowiem ciała materialne i ciała duchowe. 45 Pismo mówi: „Adam, pierwszy człowiek, stał się istotą mającą życie”. Ale ostatni „Adam”—czyli Jezus—stał się duchem dającym życie! 46 Najpierw przyszedł ten, który miał ciało ziemskie. Potem dopiero przyszedł Ten, który ma ciało duchowe. 47 Adam, pierwszy człowiek, przyszedł z ziemi. Jezus, drugi Człowiek, przyszedł z nieba. 48 Ci, którzy żyją na ziemi, mają ciało podobne do Adama, człowieka z ziemi. Ci jednak, którzy należą do nieba, otrzymają ciała podobne do Jezusa, Człowieka z nieba. 49 Teraz jesteśmy podobni do ziemskiego Adama, ale będziemy podobni do niebiańskiego Chrystusa. 50 Zapewniam was, przyjaciele, że nikt nie wejdzie do królestwa Bożego w ludzkim, śmiertelnym ciele—to, co jest doczesne, nie może bowiem stać się częścią tego, co jest wieczne. 51 Pragnę wam jednak zdradzić wspaniałą tajemnicę: Nie wszyscy umrzemy, ale wszyscy otrzymamy nowe ciała. 52 Stanie się to w jednej chwili, w mgnieniu oka, przy dźwięku ostatniej trąby. Gdy ona zabrzmi, zmarli powstaną do życia w nieśmiertelnych ciałach, a my, żywi, również otrzymamy nowe ciała. 53 Bo to, co jest doczesne i śmiertelne, musi zostać zastąpione tym, co wieczne i nieśmiertelne. 54 Gdy więc nasze doczesne i śmiertelne ciała przemienią się w ciała wieczne i nieśmiertelne, wypełnią się słowa Pisma: „Zwycięstwo pochłonęło śmierć. 55 Gdzie jest triumf śmierci? Gdzie jest jej żądło?”. 56 Żądłem, którym śmierć zaatakowała ludzi, jest grzech, a Prawo ujawniło siłę grzechu. 57 Dziękujmy jednak Bogu za to, że posłał Jezusa Chrystusa, naszego Pana, i pozwolił nam odnieść zwycięstwo! 58 Moi kochani przyjaciele, bądźcie wytrwali i nieugięci, nieustannie oddani pracy dla Pana. I pamiętajcie, że wasz wysiłek jest cenny w Jego oczach i nie pójdzie na marne.

1.Korinther 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia