Psalm 95 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 95 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wezwanie do wrażliwości na Boży głos

1 Chodźcie, zaśpiewajmy PANU! Wznieśmy okrzyk na cześć Opoki naszego zbawienia! 2 Przyjdźmy przed Jego oblicze z wdzięcznością,* Wznieśmy do Niego głos w naszych pieśniach, 3 Gdyż PAN jest Bogiem wielkim, Jest wielkim Królem, przewyższa wszystkich bogów. 4 On trzyma w ręku głębie ziemi, Do Niego należą wierzchołki gór; 5 Jego jest morze, bo On je uczynił, Jego ręce ukształtowały ląd. 6 Podejdźcie! Pokłońmy się, oddajmy Mu hołd! Uklęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą. 7 Gdyż On jest naszym Bogiem, My — ludem z Jego pastwisk, Jesteśmy trzodą, której nie wypuszcza z rąk. Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, 8 Nie znieczulajcie swoich serc jak w Meriba,* Lub jak w Massa, gdy byliście na pustyni 9 I gdzie wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę — Doświadczali, choć widzieli moje dzieło. 10 Przez czterdzieści lat brzydziłem się tym pokoleniem. Stwierdziłem, że to lud, który sercem trwa przy błędzie, Ludzie, którzy nie rozpoznali moich dróg. 11 Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.