Psalm 92 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 92 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń na dzień szabatu

1 Psalm. Pieśń na dzień szabatu. 2 Dobrze jest dziękować Ci, PANIE, I wielbić Twoje imię, o Najwyższy, 3 Ogłaszać Twoją łaskę o poranku I Twoją wierność nocą — 4 Gdy płyną dźwięki z dziesięciu strun harfy Albo kiedy gra cytra. 5 Bo rozweseliły mnie, PANIE, Twe czyny, Cieszę się z dzieł Twoich rąk. 6 Wielkie są Twoje dokonania, PANIE, I Twoje myśli tak głębokie!* 7 Człowiek powierzchowny ich nie pozna, A nierozumny* — nie pojmie. 8 Choć bezbożni wyrastają jak zielsko I choć kwitną czyniący nieprawość, czeka ich wieczna zguba. 9 Lecz Ty, PANIE, przewyższasz wszystko i na wieki! 10 Bo oto Twoi wrogowie, PANIE, Twoi wrogowie poginą, Rozproszą się wszyscy czyniący nieprawość. 11 Ty mnie obdarzyłeś władzą i znaczeniem,* Namaściłeś wybornym olejkiem.* 12 Moje oko ujrzało klęskę moich wrogów, A ucho usłyszało zgiełk odwrotu złych, którzy przeciwko mnie powstawali. 13 Sprawiedliwy wyrośnie jak palma, Rozrośnie się jak cedr na Libanie. 14 Zasadzeni w domu PANA Kwitną na dziedzińcach naszego Boga. 15 Jeszcze w starości przynoszą owoc, Są pełni wigoru i świeżości, 16 Aby głosić, że Pan jest prawy — On mą opoką, w Nim nie ma nieprawości.