Psalm 53 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Skarga na nierozumnych

Na czas choroby.

1 Dla prowadzącego chór. Pieśń pouczająca. Dawidowa. 2 Nierozumny stwierdził w swym sercu: Nie ma Boga! Wszyscy ulegli zepsuciu, żyją niegodziwie — Nikt nie dba o dobro! 3 Bóg spojrzał z nieba na ludzi, By zobaczyć, czy jest ktoś rozumny, ktoś, kto szukałby Boga. 4 Ale wszyscy zboczyli, wszyscy stali się podli, Nikt nie dba o dobro, brak choćby jednego. 5 Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do Boga nie wołają. 6 Ale dopadnie ich strach, Choć się wcześniej nie bali, Gdyż Bóg już rozrzucił kości oblegających ciebie — Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi pogardził. 7 Oby już przyszło z Syjonu* zbawienie Izraela! A gdy PAN przywróci powodzenie swemu ludowi,* Wtedy niech cieszy się Jakub, Niech się weseli Izrael!