Psalm 30 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 30 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Podziękowanie za ratunek

Pieśń na poświęcenie przybytku.

1 Psalm. Dawidowy.* 2 PANIE, pragnę Cię wywyższać, Ty mnie podniosłeś z dna, Nie pozwoliłeś mym wrogom cieszyć się moim kosztem. 3 PANIE, mój Boże, Wezwałem Cię na pomoc, a Ty mnie uzdrowiłeś, 4 Ty, PANIE, wydobyłeś moją duszę ze świata umarłych, Ożywiłeś spośród tych, którzy schodzą do grobu. 5 Śpiewajcie PANU, wy, Jemu oddani! Chwalcie Go i wspominajcie Jego świętość! 6 Bo Jego gniew trwa tylko chwilę, Za to życzliwość — całe życie.* Wieczorem bywa płacz, Lecz rano — już wesele. 7 A ja, gdy mi się wiodło, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki. 8 PANIE, to Twoja życzliwość wyniosła mnie na szczyt potęgi,* A kiedy zakryłeś oblicze, ogarnęła mnie trwoga. 9 PANIE, wołam do Ciebie; Boga, mojego PANA,* proszę o miłosierdzie. 10 Jaka korzyść z mojej krwi I z mojego zejścia do grobu?* Czy proch może Ciebie sławić? Czy może głosić Twoją wierność? 11 PAN usłyszał i okazał mi miłosierdzie!* PANIE, bądź moim wsparciem. 12 Ty mój płacz zmieniłeś w taniec, Rozwiązałeś mój pokutny wór i opasałeś radością, 13 Abym całym jestestwem śpiewał Ci na chwałę i nie zamilkł — PANIE, mój Boże, będę Cię sławił na wieki!