Sprüche 29 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Uwagi o wartości porządku społecznego

1 Kto mimo licznych upomnień pozostaje uparty, będzie nagle zdruzgotany i nic mu nie pomoże. 2 Gdy przybywa sprawiedliwych, ludzie się cieszą, lecz gdy panuje bezbożny, naród wzdycha. 3 Kto kocha mądrość, sprawia ojcu radość; kto zadaje się z kobietami nierządnymi, trwoni majątek. 4 Król umacnia kraj prawem, niszczy go ten, kto ściąga wiele podatków.* 5 Człowiek, który schlebia przyjacielowi, zarzuca sieć na jego stopy. 6 Niegodziwy człowiek wikła się w sidła nieprawości, lecz sprawiedliwy cieszy się i woła na wiwat. 7 Sprawiedliwy troszczy się o sprawy ubogich, bezbożny nie pojmuje tego rodzaju troski. 8 Naśmiewcy podburzają miasto, lecz mędrcy uśmierzają gniew. 9 Człowiek mądry wiedzie spór z głupim: ten raz wybucha, raz się śmieje — porozumienia brak. 10 Ludzie żądni krwi nienawidzą nienagannych, lecz prawi zapewniają ich życiu ochronę. 11 Z głupca wychodzi cała jego złość, mądry natomiast potrafi stłumić swój gniew. 12 Jeśli władca słucha kłamstw, wśród jego ministrów* będą w końcu sami bezbożni. 13 Ubogi i ciemięzca* spotykają się — PAN daje wzrok jednemu i drugiemu. 14 Jeśli król uczciwie rozstrzyga sprawy ubogich, jego panowania nic nie zakłóci. 15 Rózga i karcenie dają mądrość, a chłopiec pozostawiony sam sobie* przynosi matce wstyd. 16 Gdy przybywa bezbożnych, wzmaga się bezprawie; lecz sprawiedliwi zobaczą ich upadek. 17 Karć swego syna, a oszczędzi ci niepokoju i w końcu będzie źródłem wielkiej satysfakcji. 18 Gdzie brak objawienia,* tam lud się rozprzęga; kto przestrzega Prawa — ten ma szczęście! 19 Samymi słowami sługi się nie skarci, bo choć je rozumie, nie jest im posłuszny. 20 Czy widziałeś człowieka pochopnego w słowach? Więcej jest nadziei dla głupca niż dla niego. 21 Kto rozpieszcza swego sługę za młodu, zrobi z niego w końcu słabeusza.* 22 Człowiek gwałtowny wszczyna kłótnię, a furiat popełnia wiele nieprawości. 23 Pycha sprawia, że człowiek upada bardzo nisko, za to pokorny* dostępuje czci. 24 Kto dzieli się ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; składa przysięgę, ale nadal wszystko kryje. 25 Strach przed człowiekiem jest niczym sidła, lecz kto ufa PANU, jest bezpieczny. 26 Wielu zabiega o względy władcy, tymczasem sąd nad człowiekiem zależy od PANA. 27 Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; ohydą dla bezbożnych — postępujący w sposób prawy.