Jesaja 46 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapewnienie o wyzwoleniu

1 Skłonił się Bel, chyli się Nebo! Ich bożki znajdą się na grzbietach jucznych zwierząt. Wasze paradne kloce będą zwykłym ładunkiem dla zmęczonego bydła! 2 Pochyliły się i razem skłoniły, nie są w stanie uciec jako ładunek na grzbietach! One same idą do niewoli. 3 Słuchajcie mnie, domu Jakuba i cała reszto domu Izraela, wy, noszeni przeze Mnie już w okresie ciąży, piastowani przeze Mnie od samego łona! 4 Ja będę was nosił do starości, aż po siwiznę Ja będę dźwigał. Ja was stworzyłem i Ja będę nosił, Ja będę dźwigał i ratował. 5 Z kim Mnie porównacie i z kim Mnie zrównacie? Do kogo upodobnicie, tak byśmy byli podobni? 6 Czy do figurki tych, którzy wysypują złoto z woreczka, odmierzają srebro na szalach, następnie wynajmują złotnika, by przerobił im to na bożka, któremu się kłaniają — więcej — przed którym padają?! 7 Biorą takiego na ramiona, z trudem go przenoszą, stawiają na postumencie, gdzie stoi i skąd się nie rusza, lecz gdy się do niego woła, nie odpowiada, nikogo nie wyrwie z niedoli! 8 Pamiętajcie o tym, nabierzcie odwagi,* weźcie to sobie do serca, wy odstępcy! 9 Przypomnijcie sobie sprawy dawne, odwieczne, to, że Ja jestem Bogiem i nie ma innego, Bogiem, któremu nikt nie dorówna! 10 Od początku ogłaszam to, co będzie, i od dawna to, co się jeszcze nie stało. Wypowiadam słowa i mój plan się ostaje, i spełniam każde moje pragnienie. 11 Wzywam ze wschodu orła,* z dalekiej ziemi tego, który spełni mój plan.* Jak powiedziałem, tak się dzieje, jak zaplanowałem, tak też czynię. 12 Słuchajcie Mnie, wy hardego serca, dalecy od sprawiedliwości! 13 Przybliżyłem mą sprawiedliwość, już nie jest daleko. Moje zbawienie już się nie odwlecze. Udzielę na Syjonie zbawienia, z mojego majestatu dam skorzystać Izraelowi.