Jesaja 45 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Słowa zachęty do Cyrusa

1 Tak mówi PAN do swego pomazańca, do Cyrusa, którego ująłem za prawą rękę, aby mu poddać narody, odpiąć pasy od bioder królów, aby przed nim pootwierać wrota,* a bramy pozostawić nie zamknięte: 2 Ja pójdę przed tobą, usunę przed tobą wyboje,* wyłamię spiżowe wrota, rozbiję żelazne zawory. 3 I dam ci skarby ukryte w ciemności i kosztowności z najgłębszych kryjówek, abyś poznał, że Ja jestem PAN, ten, który cię wzywa po imieniu — Bóg Izraela. 4 Ze względu na mego sługę Jakuba, na Izraela, mojego wybrańca, wezwałem cię po imieniu* i nadałem ci zaszczytny tytuł,* chociaż Mnie nie znałeś. 5 Ja jestem PAN i nie ma innego, z wyjątkiem Mnie nie ma Boga. Przypinam ci pas, chociaż Mnie nie znałeś, 6 aby poznali na wschodzie i na zachodzie, że oprócz Mnie nie ma nikogo. Ja jestem PAN i nie ma innego. 7 Ja stwarzam światło i tworzę ciemność, Ja czynię pokój* i sprowadzam nieszczęście, Ja, PAN, czynię to wszystko. 8 Pokropiły niebiosa z góry, obłoki spuściły sprawiedliwość! Otwórz się, ziemio! Niech zaowocuje zbawienie, niech wraz z nim wykiełkuje sprawiedliwość! Ja, PAN, stworzyłem to wszystko.

Przestroga dla krnąbrnych

9 Biada temu, kto spiera się ze swym Stwórcą, skorupce wśród glinianych skorupek! Czy glina może pytać garncarza: Co robisz? A twe dzieło wołać: On nie ma rąk!* 10 Biada temu, kto pyta ojca: Po co płodzisz? A kobietę: Po co rodzisz? 11 Tak mówi PAN, Święty Izraela, jego Stwórca: Czy chcecie Mnie pytać o przyszłość moich dzieci? Czy chcecie Mi rozkazywać w sprawie dzieła moich rąk? 12 Ja założyłem ziemię, stworzyłem na niej człowieka. Ja, moje ręce, rozpięły niebiosa i wszystkie ich zastępy są na moje rozkazy! 13 Ja też wzbudziłem go dla słusznej sprawy* i prostuję wszystkie jego drogi. On odbuduje moje miasto i wypuści z niewoli mych pojmanych, nie za cenę, za żadną daninę — mówi PAN Zastępów.

PAN jedynym Bogiem i zarządcą historii

14 Tak mówi PAN: Dorobek Egiptu i zyski Etiopii oraz Sabejczycy, rośli mężczyźni, przejdą do ciebie i staną się twoi, pójdą za tobą w pętach, przejdą, by kłaniać się tobie, do ciebie kierować prośby,* bo tylko u ciebie jest Bóg i nie ma innego, nie ma żadnego Boga.* 15 Tak, Ty jesteś Bogiem, który się ukrywa, Boże Izraela, Wybawco! 16 Wstyd i upokorzenie czeka ich wszystkich, wytwórcy bożyszczy odejdą w pohańbieniu. 17 Izraela natomiast wybawi PAN wybawieniem wiecznym. Nie doznacie wstydu ani pohańbienia na wieki wieków. 18 Bo tak mówi PAN, Stwórca niebios — On jest Bogiem! Stwórca ziemi, jej założyciel — On ją utwierdził; nie uczynił jej też pustkowiem,* lecz przeznaczył do zamieszkania: Ja jestem PAN i innego nie ma! 19 Nie przemawiałem w ukryciu, w ciemnym zakątku ziemi, nie powiedziałem do potomstwa Jakuba: Szukajcie Mnie — lecz to daremne! Ja jestem PAN, ten, który głosi sprawiedliwość i zwiastuje to, co słuszne. 20 Zbierzcie się i przyjdźcie, zbliżcie się, ocaleni* spośród narodów! Nie mają poznania ci, którzy noszą swoje bożki z drewna i modlą się do boga, który nie może wybawić! 21 Zapowiedzcie i przedstawcie sprawę, niech się nawet wspólnie naradzą. Kto od początku pozwalał o tym usłyszeć? Kto to od dawna ogłaszał? Czy nie Ja, PAN, poza którym nie ma już Boga? Sprawiedliwego Boga i wybawcy nie ma poza Mną!

Zaproszenie do zbawienia

22 Zwróćcie się do Mnie, skorzystajcie ze zbawienia, wy, ze wszystkich krańców ziemi, gdyż Ja jestem Bogiem i nie ma innego! 23 Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszło to, co słuszne,* Słowo, które nie zostanie cofnięte, że przede Mną zegnie się każde kolano i każdy język wyzna: 24 Tylko w PANU — tak Mi powiedzą — jest sprawiedliwość i moc. I do Niego przyjdą* — ku zawstydzeniu wszystkich na Niego zagniewanych. 25 PAN usprawiedliwi Izraela, Nim będzie się chlubić całe jego potomstwo.