2.Chronik 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

2.Chronik 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Rozpad królestwa

1 Rechabeam* udał się do Sychem, ponieważ tam miał przybyć cały Izrael, aby obwołać go królem. 2 Wieść o tym zastała Jeroboama, syna Nebata, w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem. Gdy ją usłyszał, powrócił z Egiptu. 3 Posłano więc po niego i wezwano go. Jeroboam przybył i wraz z całym Izraelem przemówił do Rechabeama: 4 Twój ojciec nałożył na nas ciężkie jarzmo. Zdejmij z nas ten ciężar pracy, niech to jarzmo nie ciąży na nas tak boleśnie, wtedy będziemy ci służyli. 5 A on na to: Wróćcie tu do mnie za trzy dni. I lud odszedł. 6 Król Rechabeam tymczasem udał się po radę do starszych, którzy za życia Salomona służyli przy jego ojcu: Jak mi radzicie odpowiedzieć ludowi? 7 Jeśli okażesz dobroć temu ludowi — doradzili — jeśli będziesz mu życzliwy i przemówisz do ludzi przyjaźnie, to będą ci służyli już do końca. 8 Rechabeam jednak zlekceważył radę starszych i udał się po radę do młodych, którzy z nim wyrośli, a teraz pełnili przy nim służbę: 9 Doradźcie, co mamy odpowiedzieć ludowi na jego prośbę, by złagodzić jarzmo mego ojca. 10 Wówczas ci młodzi, którzy wraz z nim wyrośli, pewni siebie, dali mu taką radę: Powiedz temu ludowi, który skarżył ci się na ciężkie jarzmo twego ojca i domagał się od ciebie jakiejś ulgi: Mój mały palec jest grubszy od bioder mego ojca! 11 Jeśli mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, ja wam je dociążę! A jeśli mój ojciec smagał was batami, ja potraktuję was ościeniami!* 12 Gdy więc trzeciego dnia, zgodnie ze słowami króla, Jeroboam wraz z całym ludem przyszedł do Rechabeama, 13 król odpowiedział im szorstko. Rechabeam odrzucił radę starszych 14 i przemówił do nich według rady rówieśników: Dociążę wasze jarzmo! Mój ojciec smagał was batami, a ja potraktuję was ościeniami! 15 Król nie wysłuchał prośby ludu, bo Bóg nadał sprawie taki bieg. PAN spełniał w ten sposób swoje Słowo, które wypowiedział za pośrednictwem Achiasza z Sylo do Jeroboama, syna Nebata. 16 Ponieważ król odrzucił prośbę ludu, Izrael odpowiedział mu w te słowa: Jakiż to dział mamy w Dawidzie?! Nie ma dziedzictwa z synem Jessaja! Do swych namiotów ruszaj, Izraelu! Sam teraz zadbaj o swój ród,* Dawidzie! Z taką odpowiedzią Izrael rozszedł się do swoich namiotów. 17 A Rechabeam panował tylko nad tymi z Izraela, którzy mieszkali w miastach Judy. 18 Gdy następnie król Rechabeam posłał do ludu Hadorama, zarządcę przymusowych robót, Izraelici ukamienowali go. Wówczas król Rechabeam czym prędzej wskoczył na rydwan i uciekł do Jerozolimy. 19 W ten sposób Izrael zbuntował się przeciw rodowi Dawida i tak pozostało aż po dzień dzisiejszy.