2.Mose 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

2.Mose 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wytyczne postępowania

1 Oto dalsze prawa,* które im przedłożysz:

Wytyczne dotyczące niewolników hebrajskich

2 Jeśli nabędziesz niewolnika hebrajskiego, to będzie* on* służył przez sześć lat. Siódmego roku wyjdzie na wolność bez opłat. 3 Jeśli sam przyszedł, sam wyjdzie. Jeśli miał żonę, żona wyjdzie z nim. 4 Jeśli jego pan dał mu żonę i ta urodziła mu synów lub córki, to żona i jej dzieci należeć będą do jej* pana, a on wyjdzie sam. 5 Jeśli jednak niewolnik wyraźnie oświadczy: Kocham mojego pana, moją żonę i moje dzieci — i nie chcę wyjść na wolność, 6 to jego pan przyprowadzi go przed Boga,* następnie podprowadzi do drzwi lub do odrzwi i przekłuje mu ucho szydłem. W ten sposób pozostanie on jego niewolnikiem na zawsze. 7 Jeśli ktoś sprzeda swoją córkę w niewolę, to nie wyjdzie ona na wolność tak, jak inni niewolnicy. 8 Jeśli nie spodoba się panu, który ją przeznaczył dla siebie,* niech ją pozwoli wykupić. Nie ma on prawa sprzedać jej obcemu ludowi,* zmieniając swoje pierwotne zamiary wobec niej.* 9 Jeśli zaś przeznaczył ją dla swego syna, postąpi z nią według prawa dotyczącego córek. 10 Jeśli z kolei pojmie sobie inną, to nie ujmie jej troskliwości, ochrony ani współżycia. 11 Jeśli nie dopełni wobec niej tych trzech zobowiązań, to wyjdzie ona na wolność nieodpłatnie.

Wytyczne dotyczące szkód cielesnych i zabójstw

12 Kto uderzy człowieka tak, że ten umrze, musi ponieść śmierć. 13 Jeśli jednak sprawca wypadku nie planował zabójstwa, lecz po prostu Bóg zdarzył, że poszkodowany znalazł się na linii ciosu, to wyznaczę ci miejsce, do którego sprawca będzie mógł uciec. 14 Ale jeśli sprawca zasadził się na bliźniego i zabił go umyślnie, to zabierzesz go nawet sprzed mojego ołtarza, by wykonać na nim karę śmierci. 15 Kto uderzy swojego ojca lub matkę, musi ponieść śmierć. 16 Kto uprowadzi człowieka, to czy go sprzedał, czy znaleziono go jeszcze w jego rękach, musi ponieść śmierć. 17 Kto złorzeczy swojemu ojcu lub matce, musi ponieść śmierć. 18 Jeśli pokłócą się ze sobą mężczyźni i jeden uderzy drugiego kamieniem lub pięścią* tak, że ten wprawdzie nie umrze, lecz musi położyć się w łóżku, 19 to jeśli się podniesie i będzie w stanie chodzić o lasce po dworze, ten, który go uderzył, zostanie uniewinniony, opłaci jedynie straty wynikające z niezdolności do pracy oraz koszty pełnego wyleczenia. 20 Jeśli ktoś pobije kijem* swojego niewolnika lub niewolnicę tak, że umrze on lub ona pod jego ręką, musi ponieść karę.* 21 Jeśli jednak pobici dzień lub dwa przeżyją, to sprawca nie poniesie kary,* gdyż byli oni jego własnością. 22 Jeśli biją się dwaj mężczyźni i przy tym uderzą kobietę w ciąży tak, że wywołają poród,* ale bez szkody, to sprawca zapłaci grzywnę, jaką nałoży na niego mąż kobiety, a przekaże ją przy rozjemcach. 23 Jeśli jednak dojdzie do szkody, wtedy zapłaci życiem za życie* — 24 oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę, 25 oparzenie za oparzenie, rana za ranę, siniec za siniec. 26 Jeśli ktoś uderzy swojego niewolnika lub niewolnicę w oko tak, że je zniszczy, to wypuści go lub ją na wolność za to oko. 27 Podobnie, jeśli swojemu niewolnikowi lub niewolnicy wybije ząb, wypuści ich na wolność za ten ząb.

Wytyczne dotyczące odpowiedzialności właściciela

28 Jeśli czyjś byk* zabodzie* mężczyznę lub kobietę na śmierć, to byk musi zostać ukamienowany, nie wolno jeść jego mięsa, lecz właściciel byka będzie niewinny. 29 Jeśli jednak byk bódł już wcześniej i powiadomiono o tym właściciela, lecz ten go nie pilnował i byk uśmiercił mężczyznę lub kobietę, to byk zostanie ukamienowany, ale śmierć poniesie także jego właściciel. 30 Jeśli natomiast nałożą na niego okup, to da wykup za swoje życie, zgodnie z tym, ile na niego nałożą. 31 Czy zabodzie chłopca czy dziewczynkę,* postąpią z nim według tego samego prawa. 32 Jeśli zaś byk zabodzie niewolnika lub niewolnicę, to właściciel odważy ich panu trzydzieści sykli* srebra, a byk zostanie ukamienowany. 33 Jeśli ktoś pozostawi otwartą studnię lub jeśli taką wykopie i jej nie przykryje, a wpadnie do niej bydlę albo osioł, 34 to właściciel studni zapłaci w srebrze właścicielowi zwierzęcia, a martwe zwierzę należeć będzie do niego. 35 Jeśli czyjś byk pobodzie byka należącego do bliźniego tak, że ten byk padnie, to właściciele sprzedadzą żywego byka i podzielą się pieniędzmi ze sprzedaży. Podzielą się też bykiem zabitym. 36 Jeśli jednak było wiadomo, że byk bódł już wcześniej, a jego właściciel go nie pilnował, to musi wynagrodzić bykiem za byka, a byk zabity będzie należał do niego.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wytyczne postępowania

1 A te są prawa,* które przedłożysz przed nimi:

Wytyczne dotyczące niewolników hebrajskich

2 Jeśli kupisz niewolnika hebrajskiego, będzie* [on]* służył sześć lat, a siódmego [roku] wyjdzie na wolność nieodpłatnie. 3 Jeśli sam przyszedł, sam wyjdzie; jeśli był on mężem żony, jego żona wyjdzie z nim. 4 Jeśli jego pan dał mu żonę i urodziła mu synów lub córki, żona i jej dzieci należeć będą do jej* pana, a on wyjdzie sam. 5 A jeśli niewolnik wyraźnie oświadczy:* Kocham mojego pana, moją żonę i moich synów* – i nie chcę wyjść na wolność, 6 to przyprowadzi go jego pan przed Boga,* następnie przyprowadzi go do drzwi lub do odrzwi i przekłuje mu jego pan jego ucho szydłem – i będzie mu służył na wieki.* 7 A jeśli ktoś sprzeda swoją córkę jako niewolnicę, to ona nie wyjdzie tak, jak wychodzą niewolnicy. 8 Jeśli okazała się niewłaściwa w oczach swego pana, który ją sobie* przeznaczył, niech ją pozwoli wykupić.* Nie ma prawa sprzedać jej obcemu ludowi* w wiarołomstwie przeciw niej.* 9 Jeśli zaś przeznaczył ją dla swego syna, postąpi z nią według prawa dotyczącego córek. 10 Jeśli weźmie sobie inną, nie ujmie jej pożywienia,* odzienia i współżycia.* 11 A jeśli tych trzech [obowiązków] wobec niej nie dopełni, to wyjdzie ona za darmo bez pieniędzy.

Wytyczne dotyczące szkód cielesnych i zabójstw

12 Kto uderzy człowieka i ten umrze, musi ponieść śmierć. 13 A jeśli na niego nie czyhał, lecz Bóg podsunął mu [go] pod rękę, wyznaczę ci miejsce, do którego będzie mógł uciec. 14 Jeśli jednak ktoś przygotował się przeciw swojemu bliźniemu, by go zabić z rozmysłem, to weźmiesz go nawet sprzed mojego ołtarza, aby go uśmiercić. 15 Kto zaś uderzy swojego ojca lub swoją matkę, musi ponieść śmierć. 16 I kto porwie człowieka, to czy go sprzedał, czy znaleziono go w jego ręku, musi ponieść śmierć. 17 A kto złorzeczy swojemu ojcu lub swojej matce, musi ponieść śmierć. 18 Jeśli zaś mężczyźni mocno się pokłócą i jeden uderzy drugiego kamieniem lub pięścią,* tak że [ten] nie umrze, ale musi położyć się w łóżku, 19 to jeśli wstanie i potrafi chodzić po dworze o swej lasce, ten, który go uderzył, zostanie uniewinniony, da jedynie za jego przestój i pełne wyleczenie. 20 A jeśli ktoś pobije kijem* swojego niewolnika albo swoją niewolnicę tak, że umrą pod jego ręką, musi ponieść pomstę.* 21 Jeśli jednak przeżyje dzień lub dwa, to nie będzie podlegał pomście,* gdyż jest on jego własnością. 22 Jeśli zaś biją się dwaj mężczyźni, a uderzą kobietę w ciąży tak, że wyjdą jej dzieci,* lecz nie będzie szkody,* to musi zapłacić grzywnę, taką, jaką nałoży na niego mąż kobiety, a przekaże ją przy rozjemcach. 23 Jeśli jednak będzie szkoda, wtedy da życie* za życie* – 24 oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, 25 oparzenie* za oparzenie, ranę za ranę, siniec za siniec. 26 A jeśli ktoś uderzy oko swojego niewolnika lub oko swojej niewolnicy tak, że je zniszczy, to wypuści go na wolność za jego oko. 27 A jeśli wybije ząb swojego niewolnika lub ząb swojej niewolnicy, wypuści go na wolność za jego ząb.

Wytyczne dotyczące odpowiedzialności właściciela

28 A jeśli byk* zabodzie* mężczyznę lub kobietę na śmierć, to byk musi zostać ukamienowany i nie wolno jeść jego mięsa, a właściciel byka będzie niewinny. 29 Jeśli jednak byk bódł od dawna,* powiadomiono o tym jego właściciela, lecz [ten] go nie pilnował i byk uśmiercił mężczyznę lub kobietę, to byk zostanie ukamienowany, lecz także jego właściciel poniesie śmierć. 30 Jeśli [zaś] nałożono na niego okup, to da wykup* za swoje życie – tyle, ile na niego nałożą. 31 Czy zabodzie chłopca czy zabodzie dziewczynkę,* postąpią z nim według tego samego prawa. 32 Jeśli byk zabodzie niewolnika lub niewolnicę, da jego panu trzydzieści sykli* srebra, a byk zostanie ukamienowany. 33 Jeśli zaś ktoś otworzy studnię lub jeśli ktoś wykopie studnię i jej nie przykryje, a wpadnie do niej bydlę* albo osioł, 34 to właściciel studni zapłaci w srebrze jego właścicielowi, a martwe [zwierzę] należeć będzie do niego. 35 Jeśli czyjś byk pobodzie byka należącego do bliźniego tak, że [ten byk] padnie, to sprzedadzą byka żywego i podzielą się pieniędzmi za niego, podzielą się także zabitym. 36 Jeśli jednak było wiadomo, że byk bódł od dawna, a jego właściciel go nie pilnował, to musi zapłacić bykiem za byka, zabity zaś będzie należał do niego.