2.Mose 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Narodziny i dzieciństwo Mojżesza

1 W tym czasie pewien człowiek z rodu Lewiego pojął za żonę kobietę z tego samego rodu.

2 Kobieta ta urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go* przez trzy miesiące.

3 Potem jednak nie była już w stanie go chronić. Sporządziła więc* z myślą o nim kosz* z trzciny papirusowej, uszczelniła go smołą i żywicą, włożyła do niego dziecko — i umieściła w sitowiu nad brzegiem Nilu.

4 Jego siostra natomiast przyczaiła się w pewnej odległości, aby obserwować dalszy bieg wydarzeń.

5 Wtedy akurat zeszła nad rzekę córka faraona. Przyszła wykąpać się w Nilu. Jej służące spacerowały przy brzegu. Wtem wśród sitowia zobaczyła koszyk. Posłała niewolnicę: Przynieś mi ten koszyk.

6 A gdy go otworzyła, zobaczyła — dziecko! Chłopczyk! Płakał. Zdjęła ją litość. To jedno z dzieci hebrajskich — powiedziała.

7 Wówczas siostra dziecka podeszła i zapytała córkę faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę spośród Hebrajek, aby karmiła ci to dziecko?

8 Idź! — zgodziła się córka faraona. Dziewczyna* poszła — i zawołała matkę chłopca.

9 Weź to dziecko — poleciła jej córka faraona. — Wykarm mi je, a ja ci za to zapłacę. Kobieta wzięła więc chłopca i wykarmiła go.

10 Kiedy chłopiec podrósł, matka przyprowadziła go do córki faraona, a ta przyjęła go za syna. Nadała mu też imię Mojżesz,* bo — jak wspominała — wyciągnęła go z wody.

Mojżesz wśród swoich

11 W tych czasach ucisku, kiedy Mojżesz już dorósł, wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich niewolniczej pracy. Wtedy też zobaczył, jak jakiś Egipcjanin bije Hebrajczyka, jednego z jego rodaków.

12 Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, i zabił Egipcjanina, po czym zagrzebał go w piasku.

13 Następnego dnia zauważył, że tym razem szarpią się dwaj Hebrajczycy! Zawołał więc do winnego: Dlaczego bijesz swojego rodaka?

14 A ten odpowiedział: A kto cię ustanowił nadzorcą i sędzią nad nami? Czy gotów byłbyś mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?* To pytanie zaniepokoiło Mojżesza. Na pewno wszystko się wydało! — pomyślał.

15 I rzeczywiście, gdy faraon usłyszał o tej sprawie, postanowił zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł przed nim i zatrzymał się w ziemi Midianitów — zatrzymał się tam przy studni.

Mojżesz w Midianie

16 Kapłan Midianitów miał zaś siedem córek. Przychodziły one do studni, czerpały wodę, napełniały koryta i poiły owce swego ojca.

17 Kiedy jednak zjawiali się inni pasterze, odpędzali je. Tym razem Mojżesz wstał, przyszedł na pomoc kobietom i napoił ich owce.

18 Gdy więc przyszły do swego ojca Reuela,* ten zapytał: Dlaczego przychodzicie dzisiaj tak prędko?

19 Jakiś Egipcjanin obronił nas przed pasterzami — odpowiedziały — a potem naczerpał nam dużo wody i napoił owce.

20 Więc gdzie on jest? — zapytał ojciec swe córki. — Dlaczego zostawiłyście tam tego człowieka?! Przywołajcie go zaraz, niech się przynajmniej posili.

21 Mojżesz przyszedł, zgodził się też pozostać u ojca kobiet, a ten dał mu za żonę swoją córkę Syporę.*

22 Gdy urodziła syna, Mojżesz nadał mu imię Gerszom,* bo powiedział: Stałem się cudzoziemcem w obcej ziemi.

Wysłuchana modlitwa

23 Po wielu latach umarł król Egiptu, a synowie Izraela nadal wzdychali i wołali o pomoc z powodu ciężkiej pracy. Ich wołanie dotarło w końcu do Boga.

24 Bóg usłyszał ich jęk, wspomniał swe przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem

25 i wejrzał na synów Izraela — Bóg ujął się za nimi.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Narodziny i dzieciństwo Mojżesza

1 A pewien człowiek z domu Lewiego poszedł i pojął [za żonę] córkę z domu Lewiego.

2 I poczęła ta kobieta, i urodziła syna. Widząc zaś, że jest piękny, ukrywała go* przez trzy miesiące.

3 A gdy nie mogła go już ukrywać, wzięła* dla niego kosz* z trzciny, powlokła go smołą i żywicą* i umieściła w nim dziecko – i umieściła [je] w sitowiu na brzegu Nilu.*

4 Jego siostra zaś ustawiła się* z daleka, aby wiedzieć, co się z nim stanie.

5 Wtedy zeszła córka faraona,* aby wykąpać się w Nilu, a jej dziewczęta* przechadzały się nad brzegiem Nilu. Wtedy zobaczyła koszyk pośród sitowia i posłała swoją niewolnicę,* aby go zabrała.

6 A gdy otworzyła i zobaczyła go – dziecko – oto był to chłopiec, który płakał. I zlitowała się nad nim. Powiedziała: To jedno z dzieci hebrajskich.

7 Wtedy jego siostra powiedziała do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę, spośród Hebrajek, by karmiła ci to dziecko?

8 I odpowiedziała jej córka faraona: Idź! Młoda dziewczyna* poszła i zawołała matkę dziecka.

9 Wówczas córka faraona powiedziała jej: Zabierz to dziecko i wykarm mi je, a ja dam ci twoją zapłatę. Wzięła więc kobieta dziecko i wykarmiła je.

10 A gdy dziecko podrosło, przyprowadziła je do córki faraona – i był jej za syna. I nadała mu imię Mojżesz,* bo powiedziała: Z wody go wyciągnęłam.

Mojżesz wśród swoich

11 I stało się w tych dniach, kiedy Mojżesz już dorósł, że wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich przymusowym robotom. Wtedy zobaczył pewnego Egipcjanina, który bił Hebrajczyka, jednego z jego braci.

12 Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, powalił* Egipcjanina – i zagrzebał go w piasku.

13 Wyszedł też następnego dnia, a oto dwaj mężczyźni, Hebrajczycy, szarpali się [ze sobą]. Wtedy powiedział do winnego:* Dlaczego bijesz swego bliźniego?

14 A [ten] odpowiedział: Kto cię ustanowił księciem i sędzią* nad nami? Czy ty mówisz, że chcesz mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?* Wtedy Mojżesz przestraszył się, bo powiedział: Na pewno wydała się sprawa!

15 I [rzeczywiście] usłyszał faraon o tej sprawie, i próbował zabić Mojżesza, lecz Mojżesz uciekł przed faraonem i zatrzymał się w ziemi Midianitów* – i zatrzymał się przy studni.

Mojżesz w Midianie

16 Pewien zaś kapłan Midianitów miał siedem córek. [Te] przyszły, zaczęły czerpać [wodę] i napełniać poidła, by napoić owce swego ojca,

17 ale przyszli pasterze i odpędzili je. Wtedy Mojżesz wstał i wybawił je – i napoił ich owce.

18 Gdy więc przyszły do Reuela,* swego ojca, [ten] powiedział: Dlaczego dziś pośpieszyłyście z przyjściem?

19 A one odpowiedziały: Jakiś Egipcjanin wybawił nas z ręki pasterzy, a też obficie naczerpał nam [wody] i napoił owce.

20 Zapytał więc swoje córki: A gdzie on jest? Dlaczego to* zostawiłyście tego człowieka? Przywołajcie go, niech zje posiłek.*

21 Mojżesz zgodził się pozostać u tego człowieka, a [ten] dał Mojżeszowi Syporę,* swoją córkę, za żonę.*

22 I urodziła syna, i dał mu na imię Gerszom,* bo powiedział: Stałem się przychodniem w obcej ziemi.

Wysłuchana modlitwa

23 I stało się po wielu tych dniach, że umarł król egipski. Synowie Izraela wzdychali z powodu [ciężkiej] pracy i wołali – i dotarło do Boga ich wołanie o pomoc z powodu pracy.

24 I usłyszał Bóg ich jęk, i wspomniał Bóg na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.

25 I wejrzał Bóg na synów Izraela – i przejął się Bóg.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).