2.Mose 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Rozstrzygnięcie o pierworodnych

1 PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:

2 Poświęć mi wszystko, co jest pierworodne. To, co u synów Izraela jako pierwsze otwiera łono matki — czy to wśród ludzi, czy wśród bydła — ma należeć do Mnie.

Święto Przaśników

3 Mojżesz natomiast powiedział ludowi: Pamiętajcie o tym dniu, w którym wyszliście z Egiptu, z domu niewoli. PAN wyprowadził was stamtąd dzięki swej potężnej sile.* By to upamiętnić, nie spożywajcie tego, co zakwaszone.

4 Wychodzicie dziś,* w miesiącu Abib.

5 A kiedy już PAN wprowadzi was do ziemi Kananejczyków, Chetytów, Amorytów, Chiwitów i Jebuzytów,* co do której przysiągł twoim ojcom, że tobie da tę ziemię opływającą w mleko i miód, to również tam będziecie zachowywali ten zwyczaj w tym właśnie miesiącu.

6 Przez siedem* dni będziecie spożywali przaśniki, a w siódmym dniu ogłosicie święto na cześć PANA.

7 Przaśniki będziecie spożywali przez siedem dni. W tym czasie nie zobaczy się u ciebie niczego, co zakwaszone, ani samego zakwasu — i to w obrębie wszystkich twoich granic.

8 W tym też dniu oznajmisz swoim dzieciom: Obchodzę to święto, dlatego że takich wspaniałych dzieł dokonał dla mnie PAN, gdy wychodziłem z Egiptu.

9 To wspomnienie będzie ci znakiem na twojej ręce* i pamiątką na środku czoła, po to, by Prawo PANA było w twoich ustach, ponieważ mocną ręką wyprowadził cię PAN z Egiptu.

10 Ustawy o tym święcie, obchodzonym w tak ustalonym czasie, będziecie przestrzegali każdego roku.

11 Gdy PAN wprowadzi cię do ziemi Kananejczyków, kiedy da ci ją, jak przysiągł tobie i twoim ojcom,

12 wtedy przekażesz PANU wszystko, co jako pierwsze otwiera łono matki. Do PANA należeć będzie każdy samiec twego bydła otwierający łono matki.

13 Każdego osiołka otwierającego łono matki wykupisz jagnięciem, a jeśli nie wykupisz, złamiesz mu kark. Natomiast wykupisz bezwzględnie wszystkich pierworodnych wśród ludzi, każdego z twoich synów.

14 A gdy kiedyś zapyta cię twój syn: Co to znaczy? — odpowiesz mu: Mocną ręką wyprowadził nas PAN z Egiptu, z domu niewoli.

15 Bo kiedy faraon uparcie nie chciał nas wypuścić, PAN zabił wszystko, co było pierworodne w ziemi egipskiej — od pierworodnego z ludzi po pierworodne z bydła. Dlatego ja teraz ofiaruję PANU każdego pierwszego samca otwierającego łono, a każdego z moich pierworodnych synów wykupuję.

16 Niech to będzie znakiem na twoim ręku i ozdobą na środku czoła, że mocną ręką wyprowadził nas PAN z Egiptu.

Droga przez pustynię

17 Gdy faraon wypuścił lud, Bóg nie prowadził ludu drogą do ziemi filistyńskiej, choć ta była bliższa. To dlatego — jak powiedział Bóg — aby lud nie żałował, kiedy przyjdzie mu stanąć do bitwy, i nie zawrócił do Egiptu.

18 Skierował więc Bóg swój lud na drogę pustynną wiodącą ku Morzu Czerwonemu, Izraelici zaś wyszli z ziemi egipskiej uzbrojeni.

19 Mojżesz zabrał też z sobą kości Józefa, ponieważ uroczyście zaprzysiągł on synów Izraela: Bóg was na pewno nawiedzi, a kiedy to się już stanie, zabierzecie stąd z sobą moje kości.

20 Po wyruszeniu z Sukkot, Izraelici rozłożyli się obozem w Etam, na skraju pustyni.

21 PAN szedł przed nimi za dnia w słupie obłoku, aby prowadzić ich w drodze, a nocą szedł w słupie ognia, aby im świecić, tak by mogli iść dniem i nocą.

22 Za dnia zatem wciąż był na czele ludu słup obłoku, w nocy natomiast słup ognia.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Rozstrzygnięcie o pierworodnych

1 I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

2 Poświęć mi wszelkie pierworodne; pierwsze otwierające wszelkie łono u synów Izraela, wśród ludzi lub wśród bydła, należeć będzie do Mnie.

Święto Przaśników

3 I powiedział Mojżesz do ludu: Pamiętajcie o tym dniu, w którym wyszliście z Egiptu,* z domu niewoli,* gdyż mocną ręką wyprowadził was stamtąd JHWH – i to, co zakwaszone, nie będzie spożywane.

4 Wychodzicie dziś,* w miesiącu Abib.*

5 A gdy wprowadzi cię JHWH* do ziemi Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Chiwity i Jebuzyty,* co do której przysiągł twoim ojcom, że tobie ją da, [tę] ziemię opływającą w mleko i miód, będziesz [także] zachowywał ten obrzęd w tym miesiącu.

6 Przez siedem* dni będziesz jadł przaśniki, w dniu siódmym będzie święto dla JHWH.

7 Przaśniki będą spożywane przez siedem dni i nie zobaczy się u ciebie niczego zakwaszonego, i nie zobaczy się u ciebie zakwasu w obrębie wszystkich twoich granic.

8 W tym też dniu oznajmisz swojemu synowi: To dlatego, że to uczynił mi JHWH, gdy wychodziłem z Egiptu.

9 I będzie ci to jako znak na twojej ręce* i jako pamiątka między twoimi oczami, po to, by Prawo JHWH było w twoich ustach, gdyż mocną ręką wyprowadził cię JHWH z Egiptu.

10 I będziesz przestrzegał tej ustawy z roku na rok w oznaczonym jej czasie.

11 I stanie się, gdy JHWH* wprowadzi cię do ziemi Kananejczyka i da ci ją, jak przysiągł tobie i twoim ojcom,

12 wtedy przekażesz JHWH każde pierwsze otwierające łono, i ze wszystkiego, co jako pierwsze otworzy [łono] wśród potomstwa bydła, które stanie się twoją [własnością], samce należeć będą do JHWH.

13 Każde zaś pierwsze otwierające łono u osła wykupisz jagnięciem, a jeśli nie wykupisz, złamiesz mu kark. Każdego zaś pierworodnego z ludzi, z twoich synów, wykupisz.

14 I stanie się, gdy kiedyś zapyta cię twój syn: Co to oznacza? – że odpowiesz mu: Silną ręką wyprowadził nas JHWH z Egiptu, z domu niewoli.

15 Bo stało się, gdy faraon uparcie odmawiał wypuszczenia nas, że JHWH zabił wszelkie pierworodne w ziemi egipskiej, od pierworodnego z ludzi po pierworodne z bydła. Dlatego [właśnie] ja ofiaruję JHWH wszystkie pierwsze samce otwierające łono, a każdego pierworodnego z moich synów wykupuję.

16 Niech to będzie jako znak na twoim ręku i jako ozdoba* między twoimi oczami, że mocną ręką wyprowadził nas JHWH z Egiptu.

Droga przez pustynię

17 I stało się, gdy faraon wypuścił lud, że nie prowadził ich Bóg drogą do ziemi Filistynów, choć była bliższa, gdyż powiedział Bóg: Aby nie żałował lud, gdy zobaczy, [że czeka go] bitwa, i nie zawrócił do Egiptu.

18 Skierował więc Bóg lud na drogę pustynną ku Morzu Czerwonemu, a synowie Izraela wyszli z ziemi egipskiej uzbrojeni.

19 Zabrał też Mojżesz z sobą kości Józefa, ponieważ zaprzysiągł on* uroczyście synów Izraela, mówiąc: Bóg was na pewno nawiedzi. Wtedy wyniesiecie stąd z sobą moje kości.

20 A gdy wyruszyli z Sukkot, rozłożyli się [obozem] w Etam, na skraju pustyni.

21 JHWH* zaś szedł przed nimi za dnia w słupie obłoku, aby prowadzić ich w drodze, a nocą [szedł] w słupie ognia, aby im świecić, tak by mogli iść dniem i nocą.

22 Za dnia nie odstępował* [zatem] od ludu słup obłoku ani w nocy słup ognia.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).