1.Mose 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Abimelek, Sara i Abraham

1 Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi Negeb i mieszkał między Kadesz a Szur, ale przebywał także w Gerarze.

2 W trakcie swoich wędrówek Abraham mawiał o swojej żonie Sarze: To moja siostra. Dlatego Abimelek, król Geraru, posłał po Sarę i sprowadził ją do siebie.

3 Lecz Bóg przyszedł do Abimeleka nocą we śnie i ostrzegł go: Umrzesz z powodu tej kobiety, którą tu sobie sprowadziłeś, bo jest ona mężatką!

4 A ponieważ Abimelek nie zbliżył się jeszcze do niej, powiedział: Panie! Czy karzesz śmiercią nawet naród sprawiedliwy?

5 Czy on sam nie oznajmił: To moja siostra? A ona? Ona również twierdziła: To mój brat. Sprowadzając ją tutaj, uczyniłem to w dobrej wierze* i nie mam sobie nic do zarzucenia.*

6 Wiem — odpowiedział mu Bóg we śnie — że uczyniłeś to w dobrej wierze. Stąd i Ja powstrzymałem cię od popełnienia grzechu przeciwko Mnie. Właśnie dlatego nie pozwoliłem ci jej dotknąć.

7 A teraz zwróć temu człowiekowi jego żonę, jest on bowiem prorokiem. On będzie modlił się za ciebie — i pozostaniesz przy życiu. Jeślibyś jej jednak nie odesłał, wiedz, że na pewno umrzesz — ty sam i wszystko, co twoje.

8 Abimelek wstał wcześnie rano, przywołał do siebie swych służących i w ich obecności opowiedział o wszystkim, co zaszło. Słuchających ogarnął lęk!

9 Następnie Abimelek wezwał Abrahama: Cóż ty nam uczyniłeś? — zapytał. — Czym ci zawiniłem, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo taki wielki grzech? Postąpiłeś wobec mnie niestosownie.

10 I dodał: Co cię do tego skłoniło?

11 Postąpiłem tak — wyjaśnił Abraham — ponieważ pomyślałem: Na pewno nie ma bojaźni Bożej w tym miejscu i zabiją mnie z powodu mojej żony.

12 Poza tym, prawdą jest to, że jest ona moją siostrą. Jest ona córką mojego ojca. Nie jest natomiast córką mojej matki. Jako taka została moją żoną.

13 Gdy więc Bóg wyprawił mnie z domu mego ojca, poprosiłem ją: Wyświadcz mi pewną łaskę. Gdziekolwiek się znajdziemy, mów o mnie, że jestem twoim bratem.

14 Wtedy Abimelek wziął* owce i bydło, niewolników i niewolnice i przekazał je Abrahamowi. Zwrócił mu też jego żonę Sarę.

15 Następnie oświadczył: Mój kraj stoi przed tobą otworem. Mieszkaj, gdzie ci się spodoba.

16 Sarze natomiast oświadczył: Daję twojemu bratu tysiąc srebrników.* Niech to cię chroni od wszelkich podejrzeń. Niech świadczy o tym, że jesteś bez zarzutu.*

17 Abraham modlił się do Boga i Bóg uzdrowił Abimeleka, jego żonę oraz niewolnice, tak że znów były w stanie rodzić.

18 PAN bowiem całkowicie zamknął każde łono w domu Abimeleka z powodu Sary, żony Abrahama.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Abimelek, Sara i Abraham

1 Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi Negeb* i mieszkał między Kadesz i między Szur, a także przebywał w Gerarze.

2 A mawiał Abraham o Sarze, swojej żonie: Ona jest moją siostrą. Dlatego posłał Abimelek,* król Geraru, i wziął Sarę.

3 Bóg jednak przyszedł do Abimeleka w nocy, we śnie, i powiedział do niego: Oto umrzesz z powodu tej kobiety, którą wziąłeś, bo jest ona poślubiona mężowi.

4 Abimelek nie zbliżył się do niej jeszcze, powiedział więc: Panie!* Czy naród* sprawiedliwy też chcesz zniszczyć?

5 Czy on mi nie powiedział: Ona jest moją siostrą? A ona – również ona powiedziała:* On jest moim bratem. Uczyniłem to w prostocie mego serca* i w niewinności moich dłoni.*

6 I odpowiedział mu Bóg we śnie: Ja również wiem, że uczyniłeś to w prostocie swego serca. Stąd Ja również powstrzymałem cię od zgrzeszenia przeciw Mnie. Dlatego nie dałem ci jej dotknąć.

7 A teraz oddaj żonę temu człowiekowi, ponieważ jest prorokiem. Będzie [on] modlił się za ciebie – i będziesz żył. Jeśli jednak zaniechasz oddania, wiedz, że na pewno umrzesz – ty i wszystko, co jest twoje.

8 Wstał więc Abimelek wcześnie rano, zwołał wszystkich swoich służących, powtórzył przed nimi wszystkie te słowa,* a ci mężczyźni* przestraszyli się bardzo.

9 Następnie Abimelek wezwał Abrahama i powiedział mu: Co [ty] nam uczyniłeś? I w czym zgrzeszyłem wobec ciebie, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo [taki] wielki grzech?* Dopuściłeś się wobec mnie czynów, których się nie robi.*

10 Zapytał też Abimelek Abrahama: Co cię skłoniło,* że postąpiłeś w ten sposób?

11 A Abraham odpowiedział:* [Uczyniłem tak], gdyż powiedziałem [sobie]: Na pewno nie ma bojaźni Bożej w tym miejscu i zabiją mnie z powodu mojej żony.

12 Prawdą też jest, że to jest moja siostra, córka mego ojca, choć nie córka mojej matki – a [potem] została moją żoną.

13 Gdy więc Bóg wyprawił mnie* z domu mego ojca,* powiedziałem do niej: Taką łaskę wyświadcz mi ze swojej strony: W każdym miejscu, do którego przyjdziemy, mów o mnie: On jest moim bratem.

14 Wtedy Abimelek wziął* owce i bydło, niewolników i niewolnice,* i dał Abrahamowi. Zwrócił mu też jego żonę Sarę.

15 Następnie Abimelek powiedział: Oto moja ziemia [stoi] przed tobą [otworem]. Mieszkaj, gdzie uznasz za dobre w swoich oczach.

16 A do Sary powiedział: Oto daję twojemu bratu tysiąc srebrników.* Niech to będzie dla ciebie zasłoną [wobec podejrzliwych] oczu, dla wszystkich, którzy są z tobą, a też [świadectwem, że] wszystko [jest w porządku], i [że] jesteś oczyszczona.*

17 I modlił się Abraham do Boga, a Bóg uzdrowił Abimeleka, jego żonę i jego służące* – i [znów mogły] rodzić,

18 JHWH* bowiem całkowicie zamknął każde łono w domu Abimeleka – z powodu Sary, żony Abrahama.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).