1.Mose 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Przymierze z Abramem

1 Po tych wydarzeniach PAN skierował do Abrama, w widzeniu, Słowo takiej treści: Nie bój się, Abramie, Ja jestem twoją tarczą. Twoja zapłata będzie bardzo obfita!

2 Abram odpowiedział: Wszechmocny PANIE,* co możesz mi dać, skoro odchodzę bezdzietny, a dziedzicem mienia mojego domu będzie Eliezer* z Damaszku?*

3 I dodał: Nie dałeś mi potomka. Dziedziczyć będzie po mnie sługa, który urodził się w moim domu.

4 Wtedy usłyszał Słowo PANA: Nie on będzie twym dziedzicem. Dziedziczyć po tobie będzie ten, który wyjdzie z twojego wnętrza!

5 Następnie wyprowadził go na dwór i polecił: Spójrz ku niebu! Policz gwiazdy, jeśli zdołasz je policzyć! I oświadczył: Tak liczne będzie twoje potomstwo.

6 Wtedy uwierzył PANU, a On poczytał mu to za sprawiedliwość.

7 Dalej powiedział: Ja jestem PAN, który cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby dać ci tę ziemię w posiadanie.

8 Wszechmocny PANIE — zapytał Abram — po czym poznam, że ją posiądę?

9 Przyprowadź mi — polecił PAN — trzyletnią jałówkę, trzyletnią kozę, trzyletniego barana, synogarlicę i młodą gołębicę.

10 Abram przyprowadził Mu to wszystko, rozciął — oprócz ptaków — na połowy i ułożył te połowy naprzeciw siebie.

11 Ptaki drapieżne przyleciały wówczas na żer, lecz Abram je odpędził.

12 Kiedy słońce zachodziło, zmorzył Abrama twardy sen. Opadły go też lęk i głęboka ciemność.

13 Wtedy PAN powiedział do Abrama: Pamiętaj, że twoje potomstwo będzie przechodniem w obcej ziemi. Twoich potomków będą tam zniewalać i ciemiężyć przez czterysta lat.

14 Ale naród, któremu będą służyć, Ja sam osądzę. Potem wyjdą stamtąd z wielkim dobytkiem.

15 Ty sam dołączysz do swoich ojców w pokoju. Zostaniesz pochowany w sędziwej starości.

16 Dopiero czwarte pokolenie tu powróci, gdyż wcześniej nie dopełni się wina Amorytów.

17 A kiedy słońce zaszło i nastała głęboka ciemność, ukazał się dymiący piec i ognisty znicz, który przemieszczał się pomiędzy rozciętymi na połowy zwierzętami.

18 Tego dnia PAN zawarł przymierze z Abramem, oświadczając: Twojemu potomstwu dam tę ziemię, od rzeki egipskiej aż po wielką rzekę Eufrat,

19 obszary należące do Kenitów i Kenizytów, Kadmonitów

20 i Chetytów, Peryzytów i Refaitów,

21 Amorytów i Kananejczyków, Girgaszytów, a także Jebuzytów.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Przymierze z Abramem

1 Po tych wydarzeniach, w widzeniu, stało się do Abrama Słowo JHWH tej treści: Nie bój się, Abramie, Ja jestem twoją tarczą. Twoja nagroda* będzie bardzo obfita!

2 Wtedy Abram powiedział: Panie, JHWH,* cóż mi dasz, skoro schodzę bezdzietny, a synem mienia mego domu będzie Eliezer* z Damaszku?*

3 I [jeszcze] powiedział Abram: Oto mnie nie dałeś potomka i oto syn [urodzony] w moim domu* będzie dziedziczył po mnie.

4 Lecz oto [dotarło] do niego Słowo JHWH: Nie ten będzie dziedziczył po tobie, lecz ten, który wyjdzie z twego wnętrza – on będzie dziedziczył po tobie.

5 Następnie wyprowadził go na dwór i powiedział: Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli zdołasz je policzyć! I powiedział do niego: Tak będzie z twoim nasieniem.

6 Wówczas uwierzył JHWH, a On poczytał mu to za sprawiedliwość.*

7 I powiedział do niego: Ja jestem JHWH, który cię wywiódł z Ur chaldejskiego,* aby dać ci tę ziemię w posiadanie.

8 A on odpowiedział: Panie, JHWH, po czym poznam, że ją posiądę?

9 I powiedział do niego: Sprowadź mi trzyletnią jałówkę i trzyletnią kozę, i trzyletniego barana, i synogarlicę, i młodą [gołębicę].*

10 I sprowadził Mu to wszystko, i rozciął na połowy, i położył jedną połowę naprzeciw drugiej; ptaków jednak nie rozciął.*

11 Wtedy zleciały się ptaki drapieżne na żer,* lecz Abram je odpędził.

12 A gdy zachodziło słońce, ogarnął Abrama twardy sen i oto opadły go lęk i głęboka ciemność.

13 I powiedział do Abrama: Wiedz dobrze, że twoje potomstwo będzie przechodniem w nie swojej ziemi i będą ich zniewalać i ciemiężyć przez czterysta lat.*

14 Ale naród, któremu będą służyć, Ja sam będę sądził, potem jednak wyjdą [stamtąd] z wielkim dobytkiem.*

15 A ty przyjdziesz do swoich ojców w pokoju i zostaniesz pochowany w sędziwej* starości.

16 I [dopiero] czwarte pokolenie* wróci tutaj, gdyż wcześniej nie dopełni się wina Amorytów.

17 A kiedy słońce zaszło i nastała głęboka ciemność, oto [ukazał się] dymiący piec i znicz ognia,* który przemieszczał się pomiędzy połowami.

18 W tym dniu JHWH zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: Twemu potomstwu dałem* tę ziemię, od rzeki egipskiej* aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat:*

19 Kenitów i Kenizytów, i Kadmonitów,

20 i Chetytów, i Peryzytów, i Refaitów,

21 i Amorytów, i Kananejczyków,* i Girgaszytów, i Jebuzytów.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).