Psalm 79 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Psalm 79 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Błaganie o miłosierdzie

1 Psalm Asafa. Boże! Narody wdarły się w Twoje dziedzictwo, Zbezcześciły Twój święty przybytek, Jerozolimę zamieniły w rumowisko. 2 Zwłoki Twoich sług wydane na żer ptakom, Ciała oddanych Tobie porzucone dzikim zwierzętom, 3 Ich krew jak woda rozlana wokół Jerozolimy, Nie było nikogo, kto by mógł ich pogrzebać. 4 Okryliśmy się hańbą wobec naszych sąsiadów, Staliśmy się pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia. 5 Jak długo ma to trwać, PANIE? Czy na zawsze zamierzasz się gniewać? Czy Twa zapalczywość nie przestanie płonąć niczym ogień? 6 Wylej swój gniew na narody, które Cię nie uznają, I na królestwa, które nie wzywają Twojego imienia, 7 Ponieważ pożarli Jakuba I spustoszyli jego siedzibę! 8 Nie pamiętaj nam dawnych win; Okaż nam jak najszybciej miłosierdzie, Bo jesteśmy w wielkiej potrzebie! 9 Pomóż nam, Boże naszego zbawienia, Wybaw nas dla chwały Twojego imienia, Dokonaj pojednania z powodu naszych grzechów — Ze względu na Twoje imię! 10 Dlaczego narody mają mówić: Gdzie się podział ich Bóg? Niech na naszych oczach dokona się wśród narodów Zemsta za rozlew krwi Twoich sług! 11 Niech dotrze do Ciebie jęk więźniów! Swym potężnym ramieniem oszczędź skazanych na śmierć!* 12 Za obelgi miotane przeciwko Tobie, Panie, Odpłać naszym sąsiadom po siedmiokroć! 13 My natomiast, Twój lud i owce Twojego pastwiska, Będziemy Cię sławić na wieki, Będziemy głosić Twoją chwałę z pokolenia na pokolenie.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Błaganie o miłosierdzie

1 Psalm* Asafa. Boże! Narody wkroczyły w Twoje dziedzictwo, Splugawiły Twój święty przybytek – Jerozolimę zamieniły w rumowisko. 2 Zwłoki Twoich sług wydali na żer ptakom nieba, Ciała Twoich wiernych* – zwierzętom ziemi. 3 Rozlali ich krew jak wodę wokół Jerozolimy, Nie było nikogo, kto by ich pogrzebał. 4 Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, Pośmiewiskiem i szyderstwem dla tych, którzy nas otaczają. 5 Jak długo, JHWH? Czy na zawsze będziesz się gniewał? Czy Twoja zazdrość [wciąż] będzie płonąć jak ogień? 6 Wylej swój gniew na narody, które Ciebie nie znają,* I na królestwa, które nie wzywają Twojego imienia, 7 Ponieważ [wróg] pożarł* Jakuba, Spustoszyli też jego siedzibę! 8 Nie pamiętaj nam dawnych win; Niech jak najszybciej spotka nas Twoje miłosierdzie, Bo staliśmy się bardzo słabi! 9 Pomóż nam, Boże naszego zbawienia, Wybaw nas dla sprawy* chwały Twojego imienia I dokonaj pojednania z powodu naszych grzechów – Ze względu na Twoje imię! 10 Dlaczego narody mają mówić: Gdzie jest ich Bóg? Niech na naszych oczach da o sobie znać wśród narodów Zemsta za przelaną krew Twoich sług! 11 Niech dotrze do Ciebie jęk więźniów! Potęgą swego ramienia oszczędź skazanych na śmierć!* 12 Odpłać naszym sąsiadom po siedmiokroć w ich zanadrze, Za ich urąganie, którym Ciebie znieważali, Panie! 13 My natomiast, Twój lud i owce Twojego pastwiska, Będziemy Cię sławić na wieki, Będziemy ogłaszać Twoją chwałę z pokolenia w pokolenie.