Josua 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Josua 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Podstęp Gibeonitów

1 Gdy usłyszeli o tym królowie panujący po zachodniej stronie Jordanu,* na pogórzu i na nizinie* oraz na całym wybrzeżu Morza Wielkiego na wysokości Libanu, to jest Chetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzyci, Chiwici i Jebuzyci, 2 zjednoczyli się, aby wspólnie walczyć z Jozuem i z Izraelem. 3 Mieszkańcy Gibeonu jednak, gdy usłyszeli o tym, jak Jozue* postąpił z Jerychem i z Aj, 4 również użyli podstępu. Wyruszyli w drogę, udając posłów. Włożyli na osły podniszczone wory, nabrali wina do starych, spękanych, powiązanych sznurkami bukłaków, 5 włożyli na nogi zdarte, połatane sandały, a na siebie mocno znoszone ubrania, chleb zaś, który wieźli ze sobą, był suchy i skruszały. 6 Tak przybyli do Jozuego do obozu w Gilgal. Tam zwrócili się do niego oraz do przedstawicieli Izraela: Przybyliśmy z dalekiego kraju. Zawrzyjcie dziś z nami przymierze. 7 Ale przedstawiciele Izraela odpowiedzieli tym Chiwitom: Może wy mieszkacie wśród nas, więc jak mamy zawrzeć z wami przymierze? 8 Lecz oni powiedzieli do Jozuego: Zwracamy się do ciebie jako twoi słudzy. Jozue zatem zapytał: Kim jesteście i skąd przybywacie? 9 Twoi słudzy przybyli z bardzo dalekiego kraju — powtórzyli. — Przybyliśmy zaś ze względu na imię PANA, twojego Boga, gdyż usłyszeliśmy wieść o Nim i o wszystkim, co uczynił w Egipcie. 10 Usłyszeliśmy też o tym, co uczynił obu królom amoryckim za Jordanem, to jest Sychonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszanu, panującemu niegdyś w Asztarot. 11 Z powodu tych wieści nasi starsi i pozostali mieszkańcy naszej ziemi powiedzieli: Przygotujcie się do drogi i idźcie spotkać się z tym ludźmi. Powiedzcie im: Przychodzimy jako wasi słudzy, zawrzyjcie z nami przymierze. 12 Ten chleb był jeszcze ciepły, gdy go pakowaliśmy przed podróżą do was, a teraz — jest suchy i skruszały. 13 Te bukłaki były nowe, gdy napełnialiśmy je winem, a teraz spójrzcie — są spękane. Podobnie nasze szaty i nasze sandały zdarły się z powodu długiej podróży. 14 Przedstawiciele Izraela skupili się na tych ich dowodach, ale PANA o radę nie pytali! 15 Jozue zawarł więc z nimi pokój i wszedł z nimi w przymierze. Obiecał, że zachowa ich przy życiu, a książęta zgromadzenia potwierdzili to przysięgą. 16 Jednak po trzech dniach od zawarcia przymierza wyszło na jaw, że ci ludzie pochodzą z bliskich okolic, że właściwie mieszkają pośród nich! 17 Izraelici ruszyli w drogę i trzeciego dnia przybyli do ich miast. Były to Gibeon, Kefira, Beerot i Kiriat-Jearim. 18 Nie mogli ich jednak pobić, gdyż książęta* zgromadzenia złożyli przysięgę na PANA, Boga Izraela, że zachowają ich przy życiu! Zgromadzenie zaczęło zatem szemrać przeciw swoim książętom. 19 Wtedy wszyscy książęta oświadczyli wobec zgromadzenia: Złożyliśmy im przysięgę na PANA, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć. 20 Jest jednak coś, co możemy uczynić, pozostawiając ich jednocześnie przy życiu i nie ściągając na siebie gniewu z powodu naszej przysięgi — i tu rozstrzygnęli: 21 Niech pozostaną przy życiu, lecz niech służą przy rąbaniu drewna i roznoszeniu wody dla całego zgromadzenia! 22 Jozue zaś wezwał ich i zadał im pytanie: Dlaczego nas oszukaliście, mówiąc, że mieszkacie daleko stąd, skoro mieszkacie właściwie pośród nas? 23 Ściągnęliście na siebie przekleństwo, będziecie teraz stale służyć przy rąbaniu drewna i czerpaniu wody dla domu mojego Boga! 24 Wtedy oni odpowiedzieli Jozuemu: Twoim sługom doniesiono wyraźnie, co PAN, twój Bóg, nakazał Mojżeszowi, swojemu słudze. Aby przekazać wam całą tę ziemię, kazał wam wytępić wszystkich jej mieszkańców. Z waszego powodu przestraszyliśmy się więc o nasze życie i dlatego postąpiliśmy w ten sposób. 25 Teraz jednak masz nas w ręku. Zrób z nami, co uznasz za dobre i prawe. 26 I Jozue tak właśnie uczynił. Ochronił ich przed Izraelitami, tak że ci ich nie wybili. 27 W tym dniu jednak Jozue przeznaczył ich do rąbania drewna i do czerpania wody dla zgromadzenia i dla ołtarza PANA w miejscu, które miał On wybrać — i tak jest do dnia dzisiejszego.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Podstęp Gibeonitów

1 A gdy usłyszeli o tym wszyscy królowie, którzy [panowali] po zachodniej* stronie Jordanu, na pogórzu i na nizinie* oraz na całym wybrzeżu Morza Wielkiego przy Libanie, [to jest]: Chetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzyci, Chiwici* i Jebuzyci, 2 zebrali się razem, aby jednomyślnie* walczyć z Jozuem i z Izraelem. 3 A mieszkańcy Gibeonu,* gdy usłyszeli o tym,* jak Jozue* postąpił z Jerychem i z Aj, 4 postąpili także oni z przebiegłością* – i poszli, wyprawili się, udając posłów,* i wzięli podniszczone wory dla swoich osłów i podniszczone, spękane i poobwiązywane łagwie z winem, 5 i zdarte, połatane sandały na swoje nogi, i znoszone szaty na siebie, a cały chleb w ich chlebakach był wyschnięty i kruchy. 6 Tak przyszli do Jozuego do obozu w Gilgal i powiedzieli do niego oraz do przedstawicieli* Izraela: Przyszliśmy z dalekiego kraju, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze. 7 Lecz przedstawiciele Izraela powiedzieli do tych Chiwitów:* Może wy mieszkacie pośród nas, więc jak mamy zawrzeć z wami przymierze? 8 Ale [oni] powiedzieli do Jozuego: Jesteśmy twoimi sługami. Jozue więc powiedział do nich: Kim jesteście i skąd przybywacie? 9 I odpowiedzieli mu: Twoi słudzy przybyli z bardzo dalekiego kraju ze względu na imię* JHWH, twojego Boga. Usłyszeliśmy bowiem wieść o Nim* i o wszystkim, co uczynił w Egipcie, 10 i o wszystkim, co uczynił obu królom amoryckim za Jordanem, [to jest] Sychonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszanu, który [panował] w Asztarot.* 11 Nasi starsi i wszyscy mieszkańcy naszej ziemi powiedzieli więc do nas: Weźcie w rękę zaopatrzenie na drogę i idźcie im na spotkanie. Powiedzcie do nich: Jesteśmy waszymi sługami, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze. 12 Ten nasz chleb był [jeszcze] ciepły, gdy go pakowaliśmy w naszych domach* w dniu naszego wyjścia, by udać się do was, a oto teraz jest suchy i skruszały. 13 Te łagwie z winem były nowe, gdy je napełnialiśmy, a oto są spękane. Te nasze szaty i te nasze sandały zdarły się z powodu bardzo długiej drogi. 14 A przedstawiciele* [ludu] wzięli* z ich zaopatrzenia, lecz ust* JHWH nie pytali.* 15 Jozue więc zawarł z nimi pokój i wszedł z nimi w przymierze, że zachowa ich przy życiu, a książęta zgromadzenia przysięgli im [to]. 16 Jednak po upływie trzech dni po tym, jak zawarli z nimi przymierze, usłyszeli, że są oni z bliska i że mieszkają pośród nich! 17 Wyruszyli więc synowie Izraela i trzeciego dnia* przybyli do ich miast: do Gibeonu i Kefiry, i Beerot, i Kiriat-Jearim.* 18 Synowie Izraela nie wybili ich jednak, gdyż książęta* zgromadzenia przysięgli im na JHWH, Boga Izraela, [że zachowają ich przy życiu] – i szemrali, całe zgromadzenie, przeciw [swym] książętom. 19 Wtedy wszyscy książęta powiedzieli do całego zgromadzenia: My przysięgliśmy im [to] na JHWH, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć. 20 To im uczynimy, a przy tym pozostawimy ich przy życiu i nie spadnie na nas gniew z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy. 21 I powiedzieli do nich książęta:* Niech pozostaną przy życiu. I stali się* rąbiącymi drewno i czerpiącymi wodę dla całego zgromadzenia – tak,* jak oznajmili im książęta. 22 Jozue zaś wezwał ich i zapytał: Dlaczego nas oszukaliście, mówiąc: Jesteśmy od was z bardzo daleka, skoro wy mieszkacie pośród nas?! 23 A teraz będziecie przeklęci i żaden z was nie przestanie być sługą, albo jako ten, który rąbie drewno, albo jako ten, który czerpie wodę* dla domu mojego Boga! 24 Wtedy [oni] odpowiedzieli Jozuemu tymi słowy: Ponieważ wyraźnie doniesiono twoim sługom, co przykazał JHWH, twój Bóg, Mojżeszowi, swojemu słudze, [to jest] aby dać wam całą tę ziemię i aby wytępić wszystkich mieszkańców tej ziemi przed wami, przestraszyliśmy się z powodu was o nasze dusze* i dlatego uczyniliśmy tę rzecz. 25 A oto teraz jesteśmy w twoim ręku. Co uznasz za dobre i za prawe w swoich oczach, aby nam uczynić, to uczyń. 26 I uczynił im tak – i wyrwał ich z ręki synów Izraela, tak że ich nie wybili. 27 W tym dniu jednak przeznaczył ich Jozue do rąbania drewna i do czerpania wody dla zgromadzenia i dla ołtarza JHWH* w miejscu, które miał [On]* wybrać – [i jest tak] aż do dnia dzisiejszego.