Josua 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wieść o przeprawie

1 Gdy wieść o tym, że PAN na czas przeprawy wysuszył przed Izraelitami wody Jordanu, dotarła do wszystkich królów amoryckich mieszkających po zachodniej stronie rzeki i do wszystkich królów kananejskich mieszkających nad morzem, struchleli* oni i stracili odwagę* do przeciwstawienia się synom Izraela.

Obrzezanie nowego pokolenia

2 W tym czasie PAN polecił Jozuemu: Sporządź sobie krzemienne noże i ponownie obrzezaj synów Izraela.

3 Jozue sporządził więc sobie krzemienne noże i obrzezał Izraelitów na Wzgórzu Napletków.*

4 A oto powód, dla którego Jozue ich obrzezał. Otóż cały lud, który wyszedł z Egiptu, a ściśle biorąc mężczyźni, wszyscy wojownicy, pomarli na pustyni, w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu.

5 Wszyscy oni byli obrzezani, natomiast cały lud, to znaczy chłopcy, którzy urodzili się na pustyni, w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu, obrzezani nie byli.

6 Ponadto Izraelici chodzili po pustyni przez czterdzieści lat, dopóki nie wymarli w narodzie wojownicy, którzy wyszli z Egiptu. Musieli zaś wymrzeć, ponieważ nie posłuchali głosu PANA i PAN przysiągł, że nie da im oglądać ziemi opływającej w mleko i miód, którą pod przysięgą złożoną ich ojcom obiecał nam dać.

7 Właśnie ich synów, którzy zajęli ich miejsce, Jozue obrzezał, ponieważ wcześniej tego nie uczyniono, nie obrzezano ich podczas wędrówki.

8 Po zakończeniu obrzezywania całego narodu Izraelici pozostali na miejscu, w obozie, aż znów powróciło im życie.

9 Wówczas PAN powiedział do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu! Dlatego nadano temu miejscu nazwę Gilgal* i nosi ją do dnia dzisiejszego.*

Pierwsza Pascha w Kanaanie

10 Gdy synowie Izraela obozowali w Gilgal, urządzili tam Paschę. Uczynili to w czternastym dniu miesiąca, wieczorem, na stepach Jerycha.

11 Następnego dnia, po Święcie Paschy, jedli przaśniki i prażone ziarno przygotowane już z płodów ziemi. Właśnie tego dnia

12 przestała pojawiać się manna. Od tego dnia, w którym skorzystali z płodów ziemi, Izraelici nie otrzymywali już manny. Tego roku mogli korzystać z plonów Kanaanu.

Spotkanie z wodzem wojsk PANA

13 Pewnego razu, gdy Jozue przebywał pod Jerychem, zobaczył nagle przed sobą jakąś postać! Trzymała w ręce dobyty z pochwy miecz. Jozue podszedł i zapytał: Po czyjej jesteś stronie — naszej czy naszych nieprzyjaciół?

14 A on odpowiedział: Ani po waszej, ani po waszych nieprzyjaciół. Jestem dowódcą wojska PANA — i właśnie przyszedłem. Wtedy Jozue upadł na twarz, pokłonił się mu i zapytał: Co mój pan rozkazuje swojemu słudze?

15 Zdejmij z nóg sandały! — odpowiedział dowódca wojska PANA. — Miejsce, na którym stoisz, jest bowiem święte. I Jozue wykonał jego polecenie.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Wieść o przeprawie

1 A gdy wszyscy królowie amoryccy, którzy [panowali] po zachodniej stronie Jordanu, i wszyscy królowie kananejscy, którzy [panowali] nad morzem, usłyszeli, że JHWH wysuszył wody Jordanu przed synami Izraela, aż się przeprawili,* struchlało* ich serce i nie mieli już ducha* wobec synów Izraela.

Obrzezanie nowego pokolenia

2 W tym czasie JHWH powiedział do Jozuego: Zrób sobie krzemienne noże* i znów, po raz drugi,* obrzezaj synów Izraela.

3 Jozue sporządził więc sobie krzemienne noże i obrzezał synów Izraela na* Wzgórzu Napletków.*

4 A oto powód, dla którego Jozue [ich] obrzezał. [Otóż] cały lud, który wyszedł z Egiptu, [to jest] mężczyźni, wszyscy wojownicy, pomarli na pustyni, po drodze, gdy wyszli z Egiptu.

5 Cały lud, [czyli] ci, którzy wyszli, byli obrzezani. Cały natomiast lud, ci, którzy urodzili się na pustyni, w drodze, po wyjściu z Egiptu – nie byli obrzezani.

6 Ponadto synowie Izraela chodzili po pustyni przez czterdzieści lat,* aż wymarł cały naród, wojownicy, ci, którzy wyszli z Egiptu. [Wymarli zaś], ponieważ nie usłuchali głosu JHWH [i] ponieważ JHWH przysiągł im, że nie da im oglądać ziemi, którą JHWH przysiągł ich ojcom, że nam ją da, ziemię opływającą w mleko i miód.

7 I właśnie ich synów, których wzbudził na ich miejsce, Jozue obrzezał, byli bowiem nieobrzezani, gdyż nie obrzezano ich po drodze.

8 A gdy* zakończono obrzezywanie całego narodu, [ludzie] pozostali na swoim miejscu w obozie, aż powróciło im życie.*

9 Wówczas JHWH powiedział do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu! Stąd nadano temu miejscu nazwę Gilgal* – aż do dnia dzisiejszego.*

Pierwsza Pascha w Kanaanie

10 A gdy synowie Izraela obozowali w Gilgal,* urządzili [tam] Paschę* w czternastym dniu miesiąca, wieczorem, na stepach Jerycha.

11 Jedli wówczas, nazajutrz po [Święcie] Paschy,* przaśniki i prażone ziarno [przygotowane] z płodów tej ziemi. W tym samym dniu

12 ustała też manna – od poranka, gdy jedli z płodów ziemi – i nie mieli już synowie Izraela manny. Tego roku jedli z plonów ziemi Kanaan.

Spotkanie z wodzem wojsk PANA

13 A gdy Jozue przebywał pod Jerychem, zdarzyło się, że wzniósł swoje oczy, spojrzał – oto stoi przed nim mężczyzna, a w jego ręce dobyty miecz. Jozue podszedł do niego i zapytał go: Należysz do nas czy do naszych nieprzyjaciół?

14 A [on] odpowiedział: Nie,* gdyż jestem księciem wojska JHWH; teraz przyszedłem. Wtedy Jozue upadł ze swoją twarzą ku ziemi, pokłonił mu się* i powiedział do niego: Co mój pan rozkazuje swojemu słudze?

15 A książę wojska JHWH powiedział do Jozuego: Zdejmij ze swoich stóp swoje sandały, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).