Josua 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pokonanie Jabina

1 Gdy usłyszał o tym Jabin, król Chasoru, posłał wiadomość do Jobaba, króla Madonu, do króla Szimronu, do króla Akszafu,

2 do królów, którzy panowali na północy, na pogórzu i w Araba,* na południe od Kinerot i na nizinie,* na wzgórzach Dor* na zachodzie,

3 do Kananejczyków na wschodzie i na zachodzie, do Amorytów, Chetytów, Peryzytów, Jebuzytów na pogórzu i do Chiwitów u podnóża Hermonu w kraju Mispa.

4 Ci wszyscy, a z nimi ich wojska, lud liczny jak piasek na brzegu morza, wyruszyli z mnóstwem koni i rydwanów.

5 Królowie ci połączyli się i stanęli obozem nad wodami Merom, aby walczyć przeciw Izraelowi.

6 PAN zaś zapewnił Jozuego: Nie bój się ich, bo jutro o tym czasie wydam ich Izraelowi martwych. Ich konie okulawisz,* a ich rydwany spalisz.

7 Gdy więc Jozue, a z nim cały zbrojny lud, napadli na nich nagle nad wodami Merom,

8 PAN wydał ich w ręce Izraela. Izraelici pobili ich i ścigali aż po Sydon Wielki, po Misrefot-Maim* i po dolinę Mispe na wschodzie — pobili ich tak, że nikt nie ocalał.

9 Jozue zaś postąpił z nimi zgodnie z poleceniem PANA, to jest okulawił ich konie, a rydwany — spalił.

10 W tym czasie Jozue powrócił i zdobył Chasor. Jego króla zabił mieczem. Chasor było wcześniej pierwszym wśród wszystkich tych królestw.

11 Izraelici wybili więc ostrzem miecza wszystkich mieszkańców miasta; potraktowali ich jako obłożonych klątwą, nie pozostawiając przy życiu nikogo, w kim było tchnienie. Samo Chasor Jozue kazał spalić.

12 Jozue zdobył ponadto wszystkie miasta tych królów. Ich samych pojmał i pobił ostrzem miecza, traktując ich jako obłożonych klątwą, jak przykazał Mojżesz, sługa PANA.

13 Oprócz Chasoru, który Jozue kazał spalić, Izrael nie spalił żadnego z miast położonych na wzgórzach.

14 Cały łup z tych miast oraz bydło Izraelici zagarnęli dla siebie. Tylko ludzi wybili ostrzem miecza, nie pozostawiając nikogo, w kim było tchnienie.

15 Jak PAN przykazał swojemu słudze Mojżeszowi, a Mojżesz Jozuemu, tak też Jozue postąpił, nie pominął żadnej rzeczy z tego wszystkiego, co PAN przykazał Mojżeszowi.

Podsumowanie zdobyczy podboju

16 W ten sposób Jozue zajął całą tę ziemię: pogórze, cały Negeb,* całą ziemię Goszen, nizinę* i Arabę,* pogórze Izraela i jego niziny

17 od góry Chalak, wznoszącej się przy Seir, aż po Baal-Gad w Dolinie Libanu u podnóży gór Hermonu. Wszystkich królów Jozue pojmał i kazał pozbawić życia.

18 Wojna Jozuego z tymi wszystkimi królami trwała wiele lat.*

19 Oprócz Chiwitów mieszkających w Gibeonie, nie było miasta, które zawarłoby pokój z Izraelitami. Wszystkie zostały zdobyte orężem.

20 PAN to bowiem sprawił, że serca tych królów były twarde i że przez to prowadzili oni wojnę z Izraelem. Z tego też powodu zostali obłożeni klątwą, nie było dla nich litości i — tak jak PAN przykazał Mojżeszowi — zostali wytępieni.

21 W tym czasie Jozue wyruszył i wytępił Anakitów z pogórza, z Hebronu, z Debiru, z Anabu, z całego pogórza Judei oraz z całego pogórza Izraela. Wraz z ich miastami Jozue obłożył klątwą ich samych.

22 Anakici nie utrzymali się w ziemi Izraela. Ostali się tylko w Gazie, w Gat i w Aszdodzie.

23 W ten sposób Jozue zajął całą ziemię, zgodnie ze wszystkim, co PAN polecił Mojżeszowi. Jozue oddał ją w posiadanie Izraelowi zgodnie z przydziałem dla każdego z plemion — i ziemia doznała wytchnienia od wojny.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pokonanie Jabina

1 A gdy Jabin,* król Chasoru, usłyszał [o tym], posłał [wiadomość] do Jobaba, króla Madonu, i do króla Szimronu, i do króla Akszafu,*

2 i do królów, którzy [panowali] na północy, na pogórzu i w Araba,* na południe od* Kineret* i na nizinie,* i na wzgórzach Dor* na zachodzie,

3 do Kananejczyków na wschodzie i na zachodzie, i do Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, i Jebuzytów na pogórzu, i do Chiwitów pod Hermonem w ziemi Mispa –

4 i wyruszyli oni, a z nimi całe ich wojsko,* lud liczny jak piasek, który jest na brzegu morskim z powodu swojej liczby, [wyruszyło] koni i rydwanów bardzo wiele.

5 Wszyscy ci królowie połączyli się zatem, przybyli i razem rozbili się obozem nad wodami Merom,* aby walczyć przeciw Izraelowi.

6 A JHWH powiedział do Jozuego: Nie bój się ich, bo jutro o tym czasie Ja wydam ich wszystkich* Izraelowi [jako] przebitych [mieczem]. Ich konie okulawisz,* a ich rydwany spalisz w ogniu.

7 Gdy więc Jozue, a z nim cały zbrojny lud, naszli ich nagle nad wodami Merom i napadli na nich,

8 JHWH wydał ich w rękę Izraela i pobili ich, i ścigali [ich] aż po Sydon Wielki i aż po Misrefot-Maim,* i aż po dolinę Mispe na wschodzie – pobili ich tak, że nie pozostał im nikt, kto by ocalał.

9 Jozue zaś uczynił im tak, jak powiedział mu JHWH, [to jest] okulawił ich konie, a ich rydwany spalił w ogniu.

10 Powrócił też Jozue w tym czasie i zdobył Chasor, a jego króla zabił mieczem, Chasor bowiem było przedtem pierwszym [wśród] wszystkich tych królestw.

11 Pobili więc ostrzem miecza wszelką duszę, która w nim była, jako obłożoną klątwą; [Jozue] nie pozostawił żadnego tchnienia, a Chasor spalił w ogniu.*

12 Jozue zdobył też wszystkie miasta tych królów, [pojmał] królów tych [miast] i pobił ich ostrzem miecza – potraktował ich jak obłożonych klątwą, jak przykazał Mojżesz, sługa JHWH.

13 Izrael nie spalił tylko żadnego z miast położonych na wzgórzach – oprócz Chasoru, które Jozue spalił jako jedyne.

14 A cały łup z tych miast oraz bydło* synowie Izraela zagarnęli dla siebie; tylko wszystkich ludzi pobili ostrzem miecza aż do wytępienia – nie pozostawili żadnego tchnienia.

15 Jak JHWH przykazał swojemu słudze Mojżeszowi, a Mojżesz przykazał Jozuemu, tak też Jozue postąpił; nie pominął żadnej rzeczy z tego wszystkiego, co JHWH przykazał Mojżeszowi.*

Podsumowanie zdobyczy podboju

16 Tak wziął Jozue całą tę ziemię: pogórze i cały Negeb,* i całą ziemię Goszen, i nizinę,* i Arabę,* i pogórze Izraela i jego niziny,

17 od góry Chalak, wznoszącej się przy Seir, aż po Baal-Gad w Dolinie Libanu pod górami Hermonu – a wszystkich ich królów pojmał i kazał zabić, i uśmiercił ich.

18 Wojna Jozuego ze wszystkimi tymi królami trwała wiele dni.*

19 Nie było miasta, które zawarłoby pokój z synami* Izraela, oprócz Chiwitów, mieszkających w Gibeonie* – wszystkie [inne] zostały zdobyte w walce.

20 Bo od JHWH to wyszło, aby zatwardzić* ich serce, tak by prowadzili oni wojnę z Izraelem, po to, by obłożyć ich klątwą, by nie było dla nich litości, lecz aby ich wytępić, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.

21 W tym czasie Jozue wkroczył i wyciął Anakitów z pogórza, z Hebronu, z Debiru, z Anabu, z całego pogórza Judei, z całego pogórza Izraela. Jozue obłożył ich klątwą razem z ich miastami.

22 Anakici nie utrzymali się w ziemi Izraela. Ostali się tylko w Gazie, w Gat i w Aszdodzie.

23 W ten sposób Jozue zajął całą ziemię, zgodnie ze wszystkim, co JHWH polecił Mojżeszowi. Jozue oddał ją Izraelowi w posiadanie zgodnie z przydziałami dla ich plemion – i ziemia doznała wytchnienia od wojny.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).