Jeremia 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Gdyby ktoś zapewnił mi na pustyni schronisko podróżnych, opuściłbym mój lud i odszedłbym od nich, bo oni wszyscy są cudzołożnikami, są zgrają oszustów!

2 Napinają swój język jak łuk, w kraju rządzi kłamstwo, nie prawda, niegodziwość goni niegodziwość, Mnie natomiast nie znają* — oświadcza PAN.*

3 Niech się ludzie strzegą swych przyjaciół, niech nie ufają również braciom. Bo każdy brat knuje podstęp,* a przyjaciel roznosi oszczerstwa!

4 Jeden oszukuje drugiego. Prawdy nie wyjawiają. Przyuczyli język do kłamstwa. Popełniają niegodziwość do zmęczenia!

5 Krzywda za krzywdą, oszustwo za oszustwem — nie chcą oni Mnie znać — oświadcza PAN.

6 Dlatego tak mówi PAN Zastępów: Oto Ja wytopię i wypróbuję ich, bo jak inaczej mam postąpić wobec niegodziwości córki mojego ludu?

7 Ich język to zabójcza* strzała, ich usta mówią kłamstwa. Z bliźnimi mówią o pokoju, lecz w środku knują zdradę.

8 Czyż za to nie mam ich ukarać?! — oświadcza PAN. Czy na takim narodzie nie mam wywrzeć pomsty?

9 Wznieście płacz, lament na górach i pieśń żałobną na pastwiskach pustyni, gdyż są wypalone, nikt tamtędy nie chodzi. Nie słychać tam odgłosu stad, brak tam ptactwa na niebie i bydła — odleciały stamtąd, odeszły!

10 Obrócę Jerozolimę w kupę gruzów, w legowisko szakali, a miasta Judy zamienię w pustkowie, będą bez mieszkańców.

Mądrość i powodzenie

11 Kto jest tym mądrym człowiekiem, który to rozumie? Do kogo przemówił PAN i może to wyjaśnić: Dlaczego ta ziemia ginie, wypalona jak pustynia, bez żadnego przechodnia?

12 To dlatego, że porzucili Prawo, które im dałem — odpowiedział PAN. — Nie słuchali mojego głosu i nie postępowali według niego.

13 Przeciwnie, poszli za uporem swojego serca i za baalami, tak jak ich nauczyli ojcowie.

14 Dlatego tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nakarmię ich, to jest ten lud, piołunem i napoję ich wodą zatrutą.

15 Rozproszę ich między narodami, których nie znali ani oni, ani ich ojcowie, a za nimi poślę miecz — aż ich wygubię.

16 Tak mówi PAN Zastępów: Rozważcie to, co mówię! Wezwijcie płaczki — niech przyjdą. Poślijcie po kobiety biegłe w zawodzeniu!

17 Niech się pośpieszą i podniosą lament, aby i z naszych oczu popłynęły łzy, aby i nasze powieki spłynęły wodą!

18 Tak! Głos lamentu słychać z Syjonu: Jakże jesteśmy spustoszeni! O, jak okrywa nas wstyd! Musimy opuścić ojczyznę, porzucić nasze mieszkania!

19 Tak, słuchajcie, kobiety, Słowa PANA. Niech wasze ucho przyjmie Słowo Jego ust: Uczcie wasze córki lamentowania, uczcie jedna drugą pieśni żałobnej.

20 Bo śmierć wdarła się przez nasze okna, weszła do naszych pałaców, by na ulicach powybijać dzieci i młodych ludzi na placach!

21 Mów: Tak oświadcza PAN: Trupy ludzkie leżeć będą jak nawóz na polach, jak snopy za żniwiarzem, nie będzie nikogo, kto by je pochował.

22 Tak mówi PAN: Niech się nie chlubi mędrzec swą mądrością, niech się nie chlubi mocarz swoją siłą, niech się nie chlubi bogaty swym bogactwem!

23 Lecz kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że jest rozumny i wie o Mnie, że Ja, PAN, okazuję łaskę,* kieruję się na ziemi tym, co słuszne i sprawiedliwe, gdyż tym się rozkoszuję — oświadcza PAN.

24 Oto idą dni — oświadcza PAN — w których nawiedzę wszystkich obrzezanych tylko na ciele:

25 Egipt, Judę, Edom, Amon, Moab i wszystkich z najdalszych zakątków,* mieszkających na pustyni, gdyż wszystkie narody są nieobrzezane i cały dom Izraela jest ludem nieobrzezanego serca.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Kto mi da* na pustyni schronisko podróżnych, a opuszczę mój lud i odejdę od nich, bo oni wszyscy są cudzołożnikami, zgrają oszustów!

2 I napinają swój język jak łuk, kłamstwo, a nie prawda rządzi w kraju, gdyż od zła do zła przechodzą, Mnie zaś nie znają* – oświadczenie JHWH.*

3 Niech się każdy strzeże swego przyjaciela i niech nie ufa żadnemu bratu, bo każdy brat knuje podstęp,* a każdy przyjaciel szerzy oszczerstwo!

4 Jeden oszukuje drugiego, a prawdy nie mówią, przyuczyli swój język do mówienia kłamstwa, męczą się od popełniania niegodziwości.

5 Mieszkanie twoje pośród oszustwa nad oszustwem.* Nie chcieli Mnie znać – oświadczenie JHWH.

6 Dlatego tak mówi JHWH Zastępów: Oto Ja wytopię ich i wypróbuję ich, bo jak inaczej mam postąpić wobec* córki mojego ludu?

7 Ich język jest zabójczą* strzałą, oszustwo wypowiadają jego usta!* Ze swoim bliźnim rozmawia o pokoju, lecz w swoim wnętrzu planuje zasadzkę.*

8 Czyż za to nie mam ich nawiedzić? – oświadczenie JHWH. Czy na narodzie takim jak ten nie ma pomścić się moja dusza?

9 Podnieście płacz i lament na górach,* a na niwach pustyni – pieśń żałobną, gdyż są wypalone i nikt [tamtędy] nie przechodzi, i nie słychać tam głosu stad, nie ma ptactwa niebieskiego ani bydła, wybyły [stamtąd], odeszły!

10 I obrócę Jerozolimę w gruzy, w legowisko szakali, a miasta Judy zamienię w pustkowie, bez mieszkańca.

Mądrość i powodzenie

11 Kto jest tym człowiekiem mądrym, który to rozumie i do którego przemówiły usta JHWH, i może o tym opowiedzieć? Z powodu czego ginie ta ziemia, wypalona jak pustynia, bez jakiegokolwiek przechodnia?

12 A JHWH powiedział: Dlatego, że porzucili moje Prawo, które im dałem, i nie słuchali mojego głosu, i nie postępowali według niego,

13 ale poszli za uporem swojego serca i za baalami, jak ich nauczyli ich ojcowie.

14 Dlatego tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nakarmię ich, to jest ten lud, piołunem i napoję ich zatrutą wodą,

15 i rozproszę ich między narodami, których nie znali ani oni, ani ich ojcowie, i poślę za nimi miecz, aż ich wygubię.

16 Tak mówi JHWH Zastępów: Rozważcie – i wezwijcie płaczki, i niech przyjdą, i poślijcie po [kobiety] biegłe [w odprawianiu żałoby], i niech [tutaj] przyjdą!

17 Niech się pośpieszą i niech podniosą nad nami lament, aby z naszych oczu popłynęły łzy, a nasze powieki spłynęły wodą!

18 Tak, głos lamentu słychać z Syjonu: Jakże jesteśmy spustoszeni, jak bardzo zawstydzeni, bo musimy opuścić ziemię, porzucić nasze mieszkania!

19 Tak, słuchajcie, kobiety, Słowa JHWH i niech wasze ucho przyjmie Słowo Jego ust, i uczcie wasze córki lamentowania, jedna drugą pieśni żałobnej.

20 Bo śmierć wstąpiła przez nasze okna, weszła do naszych pałaców,* aby wyciąć dziecko z ulicy, a młodych z placów!

21 Mów: Tak oświadcza JHWH: I padną trupy ludzkie jak nawóz na powierzchni pola i jak snopy za żniwiarzem, i nie będzie komu ich pozbierać.*

22 Tak mówi JHWH: Niech się nie chlubi mędrzec swoją mądrością i niech się nie chlubi mocarz swoją siłą, niech się nie chlubi bogaty swoim bogactwem!

23 Lecz kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że jest rozumny i wie o Mnie, że Ja, JHWH, czynię miłosierdzie,* prawo i sprawiedliwość na ziemi, gdyż tym się rozkoszuję – oświadczenie JHWH.

24 Oto idą dni – oświadczenie JHWH – w których nawiedzę wszystkich obrzezanych na ciele,*

25 Egipt, Judę, Edom, synów Ammona, Moab i wszystkich odciętych na krańcach,* którzy mieszkają na pustyni, gdyż wszystkie narody są nieobrzezane* i cały dom Izraela jest [ludem] nieobrzezanego serca.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).