Philipper 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Dlatego, bracia, moi ukochani, moja tęsknoto, radości i korono, tak właśnie trwajcie w Panu, ukochani.

2 Zachęcam Ewodię i zachęcam Syntyche, aby były jednomyślne w Panu.

3 Tak, proszę i ciebie, wierny towarzyszu,* pomagaj im. One dla dobrej nowiny zmagały się wraz ze mną, Klemensem i innymi moimi współpracownikami, których imiona są w Zwoju życia.

4 Radujcie się w Panu zawsze! Powtarzam: Radujcie się!

5 Bądźcie znani wszystkim ze swojej rzetelności — Pan jest blisko!

6 Przestańcie martwić się o cokolwiek. Raczej w każdej sprawie, gdy się modlicie i prosicie, z wdzięcznością przedstawiajcie swoje potrzeby Bogu.

7 A pokój Boży, którego nie ogarnie żaden umysł, będzie w Chrystusie Jezusie strzegł waszych serc oraz myśli.

8 W końcu, bracia, rozmyślajcie o tym, co prawdziwe, szlachetne, sprawiedliwe, czyste, miłe, godne polecenia, może uchodzić za wzór i zasługuje na uznanie.

9 Wprowadzajcie w życie to, czego nauczyliście się, co przejęliście, o czym usłyszeliście i co widzieliście u mnie, a Bóg pokoju* będzie z wami.

Podziękowanie za pamięć

10 Niezmiernie ucieszyłem się w Panu, że znów o mnie pomyśleliście. Wiem, że myśleliście już wcześniej, lecz nie było okazji, aby to wyrazić.

11 Mówię to nie z powodu moich potrzeb, bo nauczyłem się cieszyć tym, co jest.

12 Wiem, co to skromność, znany mi dostatek. Radzę sobie wszędzie, w każdej sytuacji. Poznałem sytość, nieobcy mi głód; wiem, jak mieć dużo, i umiem żyć w biedzie.

13 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, w Chrystusie.

14 Wspaniale jednak postąpiliście, łącząc się ze mną w ucisku.

15 A wy sami o tym wiecie, Filipianie, że już na początku, gdy głosiłem dobrą nowinę po wyjściu z Macedonii, żaden kościół nie uczestniczył w mych przychodach i wydatkach — poza wami jedynymi.

16 Bo przecież również do Tesalonik parę razy przysłaliście środki na moje potrzeby.

17 Nie chodzi o to, że spodziewam się daru. Zależy mi raczej na plonie, który można by wam zaliczyć na korzyść.

18 Poświadczam jednocześnie, że otrzymałem wszystko i mam pod dostatkiem. Zostałem w pełni zaopatrzony, gdy Epafrodytos przekazał mi wasz dar, niczym wspaniałe pachnidło, słodką, miłą Bogu ofiarę.

19 A mój Bóg w pełni zaspokoi każdą waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie.

20 Bogu zaś i naszemu Ojcu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

Pozdrowienia

21 Pozdrówcie każdą osobę świętą w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was obecni przy mnie bracia.

22 Swoje pozdrowienia przekazują też wszyscy święci, szczególnie ci z domu cesarza.

23 Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa towarzyszy wam w duchowym życiu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1 Dlatego, bracia moi ukochani i wytęsknieni, moja radości i korono, tak właśnie stójcie w Panu, ukochani.

2 Zachęcam Ewodię* i zachęcam Syntyche,* aby były jednomyślne w Panu.

3 Tak, proszę i ciebie, wierny towarzyszu,* zajmij się nimi;* one dla ewangelii zmagały się razem ze mną, z Klemensem* i z innymi moimi współpracownikami, których imiona są w Zwoju życia.

4 Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam,* radujcie się!

5 Wasza uprzejmość* niech da się poznać wszystkim ludziom: Pan jest blisko!

6 Przestańcie martwić* się o cokolwiek, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach, z dziękczynieniem, niech wasze prośby staną się znane Bogu.

7 A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, będzie strzegł waszych serc i waszych myśli w Chrystusie Jezusie.*

8 Ponadto, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, cokolwiek szlachetne, cokolwiek sprawiedliwe, cokolwiek czyste,* cokolwiek miłe, cokolwiek czcigodne, cokolwiek jest cnotą i cokolwiek chwalebne – o tym rozmyślajcie.*

9 Czyńcie też to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co słyszeliście i co widzieliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Podziękowanie za pamięć

10 Ucieszyłem się zaś w Panu wielce, że nareszcie zaczęliście o mnie myśleć, choć myśleliście, lecz zabrakło sposobności.

11 Nie żebym mówił z powodu niedostatku. Ja bowiem nauczyłem się być zadowolony z tego, w czym jestem.

12 Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i we wszystko jestem wtajemniczony; umiem być syty, umiem też głodować, obfitować i być w niedostatku.

13 Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, w Chrystusie.*

14 Jednakże pięknie postąpiliście,* łącząc się ze mną w ucisku.

15 A wy sami wiecie, Filipianie, że na początku [głoszenia] ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, żadne zgromadzenie nie dołączyło do mnie w rachunku rozchodu i przychodu – poza wami jednymi,

16 bo i do Tesaloniki i raz, i drugi* przysłaliście na moje potrzeby.*

17 Nie że zależy mi na darze, raczej zależy mi na plonie, szybko powiększającym się na waszym rachunku.

18 Odebrałem zaś wszystko – i mam w obfitości; zostałem zaopatrzony w pełni, gdy otrzymałem od Epafrodytosa to, co [przyszło] od was, pachnącą woń, miłą ofiarę przyjemną Bogu.

19 A mój Bóg w pełni zaspokoi wszelką waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie.

20 Bogu zaś i Ojcu naszemu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

Pozdrowienia

21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną.

22 Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza zaś ci z domu cesarza.

23 Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa będzie z waszym duchem. Amen.*

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).