Apostelgeschichte 24 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Obrona Pawła przed Feliksem

1 Po pięciu dniach przybył arcykapłan Ananiasz. Towarzyszyło mu kilku starszych oraz rzecznik prawny, niejaki Tertyllos. Wnieśli oni przed namiestnikiem pozew przeciwko Pawłowi.

2 Gdy Paweł został wezwany, Tertyllos rozpoczął mowę oskarżycielską: Dzięki tobie oraz reformom, które za sprawą twojej przezorności zostały wprowadzone w tym narodzie, cieszymy się wielkim pokojem.

3 Zawsze i wszędzie przyjmujemy to, najdostojniejszy Feliksie, z wielką wdzięcznością.

4 Aby zbytnio cię nie trudzić, proszę, abyś nas pokrótce w swojej cierpliwości wysłuchał.

5 Otóż stwierdziliśmy, że ten człowiek szerzy zarazę i wywołuje powstania wśród wszystkich Żydów na całym świecie jako przywódca heretyckiego stronnictwa Nazaretańczyków.

6 Próbował* on też zbezcześcić świątynię i wtedy go schwytaliśmy.

8 On również — jeśli go o to zapytasz — może ci powiedzieć, o co go oskarżamy.

9 Żydzi potwierdzili to oskarżenie, zapewniając, że tak się sprawy mają.

10 Namiestnik dał Pawłowi znak ręką, że teraz może się bronić. Paweł powiedział: Od wielu lat sprawujesz sądy w tym narodzie, dlatego jestem dobrej myśli, broniąc się przed tobą w sprawach, które mnie dotyczą.

11 Możesz sprawdzić, że nie upłynęło więcej niż dwanaście dni, odkąd przybyłem do Jerozolimy, a przybyłem oddać cześć Bogu.

12 I nie spotkali mnie w świątyni w czasie sporu z kimkolwiek. Nie przyłapali mnie też na wywoływaniu buntu wśród tłumu — czy to w synagogach, czy w mieście.

13 Nie mogą również dowieść tego, o co mnie teraz oskarżają.

14 To natomiast wyznaję przed tobą, że zgodnie z Drogą, którą oni nazywają herezją, służę ojczystemu Bogu, wierząc wszystkiemu temu, co jest zgodne z Prawem, oraz temu, co zostało napisane u Proroków.

15 Mam przy tym nadzieję, że Bóg dotrzyma obietnicy, której spełnienia również oni oczekują, to znaczy, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

16 W związku z tym usilnie się staram mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga oraz wobec ludzi.

17 Po wielu latach przybyłem, aby przynieść wsparcie mojemu narodowi oraz złożyć ofiary.

18 Właśnie przy ich składaniu spotkali mnie w świątyni — po tym, jak dokonałem oczyszczenia, bez tłumu i bez zgiełku —

19 jacyś Żydzi z Azji. To oni powinni tu być przed tobą i wysuwać oskarżenia, jeżeli mają coś przeciwko mnie.

20 Albo niech obecni tutaj sami powiedzą, jaką nieprawość znaleźli u mnie, gdy stałem przed Wysoką Radą.

21 Chyba tylko ten jeden okrzyk, który wydałem, gdy stałem pośród nich, a mianowicie: Jestem dziś przez was sądzony z powodu zmartwychwstania.

22 Feliks, dość dobrze zaznajomiony ze sprawami dotyczącymi Drogi, odroczył sprawę: Gdy przybędzie dowódca Lizjasz, wydam postanowienie w waszej sprawie.

23 I rozkazał setnikowi strzec Pawła, traktować łagodnie i nikomu z bliskich nie zabraniać służenia mu pomocą.

Dalsze losy Pawła

24 Po kilku dniach zjawił się Feliks i jego żona Druzylla. Była ona Żydówką. Feliks posłał po Pawła i wysłuchał go w sprawie wiary w Chrystusa Jezusa.

25 Lecz gdy Paweł zaczął mówić o sprawiedliwości, wstrzemięźliwości i nadchodzącym sądzie, przestraszony Feliks przerwał: Na teraz odejdź. Gdy znajdę czas, poślę po ciebie.

26 Jednocześnie miał nadzieję, że Paweł wręczy mu łapówkę. Właśnie dlatego po niego posyłał i częściej z nim rozmawiał.

27 Po upływie dwóch lat Feliksa zastąpił Poncjusz Festus. A Feliks, chcąc zyskać względy Żydów, pozostawił Pawła w więzieniu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Obrona Pawła przed namiestnikiem Feliksem

1 A po pięciu dniach przybył arcykapłan Ananiasz z niektórymi prezbiterami oraz z rzecznikiem* prawnym,* niejakim Tertullusem;* wnieśli oni przed namiestnikiem pozew przeciwko Pawłowi.

2 A gdy został wezwany, Tertullus zaczął oskarżać, mówiąc: Wiele pokoju zażywamy dzięki tobie i reformom mającym miejsce w tym narodzie za sprawą twojej przezorności.*

3 Zawsze i wszędzie przyjmujemy to, najdostojniejszy Feliksie, z wszelką wdzięcznością.

4 Aby zaś więcej cię nie trudzić, proszę, abyś nas pokrótce w swojej cierpliwości wysłuchał.

5 Stwierdziliśmy bowiem, że ten człowiek [szerzy] zarazę i wywołuje powstania* wśród wszystkich Żydów po całym zamieszkałym świecie jako przywódca [heretyckiego] stronnictwa Nazaretańczyków.

6 Próbował on też zbezcześcić świątynię, więc schwytaliśmy go i chcieliśmy osądzić według naszego Prawa.

7 Gdy jednak przybył chiliarcha Lizjasz z dużą siłą, wyrwał go z naszych rąk

8 i polecił, aby jego oskarżyciele udali się do ciebie,* o czym też – jeśli wypytasz o to wszystko – sam możesz dowiedzieć się o tym, o co go oskarżamy.

9 Żydzi również potwierdzili oskarżenie, zapewniając, że tak się sprawy mają.

10 A gdy namiestnik skinął na niego, aby mówił, Paweł odpowiedział: Wiedząc, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, w dobrej myśli podejmuję obronę w sprawach, które mnie dotyczą.

11 Możesz sprawdzić, że nie upłynęło więcej niż dwanaście dni, odkąd przybyłem do Jerozolimy, aby złożyć pokłon [Bogu].

12 I nie napotkali mnie w świątyni sporzącego się z kimkolwiek ani wzniecającego niepokój w synagogach, ani też w mieście,

13 nie mogą też dowieść przed tobą tego, o co mnie teraz oskarżają.

14 To natomiast wyznaję przed tobą, że zgodnie z Drogą, którą nazywają herezją, w ten sposób służę ojczystemu Bogu, wierząc wszystkiemu temu, co zgodne z Prawem, oraz temu, co napisano u proroków;

15 mam przy tym nadzieję względem Boga, [spełnienia] której również oni sami oczekują, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

16 W tym też sam usilnie się staram mieć sumienie nieskazitelne wobec Boga i ludzi zawsze.

17 A po wielu latach* przybyłem, aby mojemu narodowi uczynić wsparcie oraz [złożyć] ofiary,

18 przy których napotkali mnie w świątyni, po dokonaniu oczyszczenia, bez tłumu i bez zgiełku,

19 jacyś Żydzi z Azji, którzy powinni tu być przed tobą i oskarżać, jeżeli mają coś przeciwko mnie.

20 Albo niech ci oto sami powiedzą, jaką nieprawość znaleźli u mnie, gdy stałem przed Sanhedrynem.

21 Chyba tylko ten jeden okrzyk, który wydałem, gdy stałem pośród nich: Jestem dziś postawiony przed waszym sądem z powodu zmartwychwstania.

Dalsze losy Pawła pod rządami Feliksa

22 Feliks zaś odroczył ich, a dokładniej zaznajomiony z tym, co dotyczy Drogi, powiedział: Gdy chiliarcha Lizjasz przybędzie,* wydam postanowienie w waszej sprawie.

23 Rozkazał setnikowi strzec go, stosować ulgę i nikomu z jego bliskich* nie bronić mu posługiwać.

24 A po kilku dniach przybył Feliks z własną żoną Druzyllą,* która była Żydówką, posłał po Pawła i wysłuchał go w sprawie wiary w Chrystusa Jezusa.

25 Lecz gdy zaczął mówić o sprawiedliwości, o wstrzemięźliwości i o nadchodzącym sądzie, Feliks przestraszony odpowiedział: Na teraz odejdź; gdy znajdę czas, poślę po ciebie.

26 Jednocześnie miał nadzieję, że Paweł da mu pieniądze;* dlatego częściej po niego posyłał i rozmawiał z nim.

27 Po upływie dwóch lat* Feliks otrzymał następcę,* Porcjusza Festusa.* Chcąc jednak zyskać względy Żydów, Feliks pozostawił Pawła w więzieniu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).