2.Samuel 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zemsta Gibeonitów na potomstwie Saula

1 Za dni Dawida nastał głód, który trwał trzy lata z rzędu. Dawid pytał wówczas PANA* o przyczynę tej klęski, a PAN odpowiedział: Na Saulu i na jego domu ciąży wina za przelew krwi, zadał on bowiem śmierć Gibeonitom.

2 Gibeonici nie pochodzą od Izraelitów. Są oni potomkami resztki Amorytów. Izraelici przysięgli, że zachowają ich przy życiu, a mimo to Saul, powodowany gorliwością względem Izraela i Judy, próbował ich wytępić.

3 Król Dawid wezwał ich zatem i zapytał: Co mam dla was uczynić i czym przejednać, abyście mogli błogosławić dziedzictwo PANA?

4 Gibeonici odpowiedzieli: Sprawa między nami a Saulem i jego rodem nie dotyczy srebra ani złota, nie mamy też kogo uśmiercić* w Izraelu. Król zapewnił: Spełnię, o cokolwiek poprosicie.

5 Wówczas powiedzieli: Co do człowieka, który nas tępił i który próbował nas wygubić, tak byśmy nie ostali się w granicach Izraela,*

6 niech nam wydadzą siedmiu mężczyzn spośród jego synów, a rozczłonkujemy ich dla PANA na Wzgórzu Saula, który był wybranym przez PANA.* Król wyraził zgodę: Wydam ich wam — oświadczył.

7 Oszczędził jednak Mefiboszeta, syna Jonatana, wnuka Saula. Uczynił tak ze względu na przysięgę złożoną wobec PANA. Łączyła ona Dawida z Jonatanem.

8 Wziął natomiast Armoniego i Mefiboszeta, dwóch synów Rispy, córki Aji, których urodziła ona Saulowi, oraz pięciu synów Merab, córki Saula, których urodziła ona Adrielowi, synowi Barzilaja z Mecholi.

9 Tych wydał Gibeonitom, a oni rozczłonkowali ich na górze przed obliczem PANA, tak że zginęło ich siedmiu razem. Ponieśli oni śmierć na początku żniw, w pierwszych dniach zbiorów jęczmienia.*

10 Rispa, córka Aji, wzięła wówczas włosiennicę, rozścieliła ją sobie na skale i czuwała tam od początku żniw aż do czasu, gdy na ciała spadł z nieba deszcz. Nie dopuszczała, aby ptactwo siadało na nich za dnia, i chroniła przed dziką zwierzyną w nocy.

Pogrzeb kości Saula i jego potomków

11 Gdy Dawidowi doniesiono o tym, co uczyniła Rispa, córka Aji, nałożnica Saula,

12 Dawid udał się do przełożonych Jabesz-Gilead i wziął od nich kości Saula oraz kości jego syna Jonatana, które wykradli oni niegdyś z placu miejskiego w Bet-Szeanie, gdzie Filistyni powiesili ciała poległych — Saula i Jonatana — po klęsce Saula pod Gilboa.

13 Dawid wywiózł stamtąd kości Saula i jego syna Jonatana, zabrał też kości jego rozczłonkowanych potomków

14 i pochowano kości Saula oraz jego syna Jonatana w ziemi Beniaminitów w Sela, w grobie Kisza, ojca Saula. W ten sposób dopełniono wszystkiego, co polecił król. Po tym wszystkim Bóg dał się ubłagać w sprawie ziemi.

Dokonania wojowników Dawida

15 Gdy ponownie doszło do bitwy Filistynów z Izraelem, a brał w niej udział również Dawid wraz ze swoimi wojownikami, wówczas, w czasie walki, Dawida ogarnęło zmęczenie.

16 Wtedy Jiszbi-Benob, jeden z potomków Refaitów, krzyknął, że on uderzy na Dawida. A waga spiżowego grota jego włóczni* wynosiła trzysta sykli,* ponadto miał przy sobie nową, nie zużytą broń.

17 Jednak Abiszaj, syn Serui, pośpieszył Dawidowi na pomoc, ugodził Filistyna i zabił go. Wówczas wojownicy przysięgli Dawidowi: Już więcej nie wyjdziesz z nami do bitwy, aby nam nie zgasła lampa Izraela.

18 Gdy potem znów doszło w Gob do bitwy z Filistynami, Sibekaj Chuszatyta położył trupem Safa, jednego z potomków Refaitów.

19 Potem ponownie doszło w Gob do bitwy z Filistynami. Tym razem Elchanan, syn Jarego, Betlejemczyk, położył trupem brata Goliata* Gitejczyka, którego drzewce włóczni było jak sam wał tkacki!

20 Gdy znów doszło do bitwy w Gat, brał w niej udział pewien olbrzym. Człowiek ten miał po sześć palców u rąk i u nóg, czyli razem dwadzieścia cztery. On również należał do potomków Refaitów.

21 Kiedy drwił z Izraela, położył go trupem Jehonatan, syn Szimei, brata Dawida.

22 Ci czterej pokonani należeli do potomków Refaitów mieszkających w Gat. Polegli oni z rąk Dawida, z rąk jego wojowników.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zemsta Gibeonitów na potomstwie Saula

1 Za dni Dawida nastał głód. [Trwał] trzy lata, rok po roku. Dawid szukał wówczas oblicza* JHWH, a JHWH odpowiedział: Na Saulu i na [jego] domu* [ciąży] krew, dlatego że uśmiercił Gibeonitów.

2 Wtedy król wezwał Gibeonitów i powiedział do nich – a Gibeonici nie [pochodzą] od synów Izraela, ale od resztki Amorytów i choć synowie Izraela związali się z nimi przysięgą, Saul usiłował ich wytępić z powodu swej gorliwości względem Izraela i Judy –

3 Dawid zatem spytał Gibeonitów: Co mam dla was uczynić i czym przejednać, abyście pobłogosławili* dziedzictwo JHWH?

4 A Gibeonici powiedzieli do niego: Nie mamy* z Saulem ani z jego domem [sprawy o] srebro lub złoto, ani nie mamy człowieka* do uśmiercenia w Izraelu. On na to: Cokolwiek powiecie, to wam uczynię.

5 Wtedy odpowiedzieli królowi: Człowiek, który nas tępił i który zamyślał, jak nas wygubić, byśmy nie ostali się na całym obszarze Izraela* –

6 niech nam wydadzą siedmiu ludzi spośród jego synów, a rozczłonkujemy ich* dla JHWH na Wzgórzu Saula,* wybranego przez JHWH.* I król powiedział: Sam wam ich wydam.

7 Król jednak oszczędził Mefiboszeta, syna Jonatana, syna Saula, ze względu na przysięgę wobec JHWH, która była między nimi – między Dawidem a Jonatanem, synem Saula.

8 Król wziął natomiast Armoniego i Mefiboszeta, dwóch synów Rispy, córki Aji, których urodziła Saulowi, i pięciu synów Merab,* córki Saula, których urodziła ona Adrielowi, synowi Barzilaja z Mecholi.

9 Tych wydał w rękę Gibeonitów, a ci rozczłonkowali ich na górze przed obliczem JHWH, tak że padło ich siedmiu* razem, a zostali oni uśmierceni w dniach żniwa, w pierwszych [dniach], na początku żniw jęczmienia.*

10 Wtedy Rispa, córka Aji, wzięła włosiennicę i rozścieliła ją sobie na skale – od początku żniwa aż do czasu, gdy spadła na nich woda z nieba – i nie dopuściła ptactwa niebios, aby ptactwo niebieskie siadało na nich za dnia, a zwierzyna polna [żerowała] nocą.

Pogrzeb kości Saula i jego potomków

11 Gdy Dawidowi doniesiono o tym, co uczyniła Rispa, córka Aji, nałożnica Saula,*

12 Dawid poszedł i wziął kości Saula oraz kości Jonatana, jego syna, od panów Jabesz-Gilead, którzy je wykradli z placu [miejskiego w] Bet-Szean, gdzie powiesili je Filistyni w dniu pobicia Saula przez Filistynów pod Gilboa.

13 I wywiózł stamtąd kości Saula i kości Jonatana, jego syna, zabrali też kości rozczłonkowanych,

14 i pochowali* kości Saula i Jonatana, jego syna,* w ziemi Beniaminitów w Sela, w grobie Kisza, jego ojca. Tak uczyniono wszystko, co nakazał król, i po tym [wszystkim] Bóg dał się uprosić co do ziemi.

Dokonania wojowników Dawida

15 Gdy znów doszło do bitwy Filistynów z Izraelem i zszedł [do niej] Dawid, a jego słudzy z nim, walczyli z Filistynami i Dawid był zmęczony.

16 Wówczas Jiszbi-Benob, który należał do potomków Rafy* – a waga jego włóczni* wynosiła trzysta [sykli]* wagi spiżu – i który miał przypasany nowy [miecz], powiedział, [że zamierza] uderzyć Dawida.

17 Abiszaj, syn Serui, pomógł [Dawidowi] jednak, ugodził Filistyna i uśmiercił go. Wówczas wojownicy Dawida przysięgli mu: Już więcej nie wyjdziesz z nami do bitwy, by w ten sposób nie zgasła lampa Izraela.

18 Potem zdarzyło się, że znów doszło w Gob do bitwy z Filistynami i tym razem Sibekaj Chuszatczyk powalił Safa, który należał do potomków Rafy.

19 I stało się, że znów doszło do bitwy z Filistynami w Gob i Elchanan, syn Jarego,* Betlejemczyk, powalił [brata] Goliata* Gittejczyka, którego drzewce włóczni było jak wał tkacki.

20 Potem znów doszło do bitwy – w Gat. Był tam pewien olbrzym, człowiek, który miał po sześć palców u rąk i u nóg, [razem] w liczbie dwudziestu czterech, i także należał do potomków Rafy.

21 Gdy złorzeczył Izraelowi, powalił go Jehonatan, syn Szimei,* brata Dawida.

22 Ci czterej należeli do potomków Rafy w Gat, a polegli z ręki Dawida i z ręki jego sług.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).