1.Korinther 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki) Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

1.Korinther 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Przykłady z dziejów Izraela

1 Nie chciałbym bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi, że wszyscy nasi ojcowie byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze. 2 Wszyscy też zostali ochrzczeni w Mojżesza — w obłoku oraz w morzu. 3 Ponadto wszyscy jedli ten sam duchowy pokarm. 4 Wszyscy pili ten sam duchowy napój, bo pili z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus. 5 A jednak większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich — jak wiemy — zaległy pustynię. 6 Wszystko to może nam służyć za przykład, abyśmy nie pożądali złych rzeczy, tak jak to było w ich przypadku. 7 Nie bądźcie też bałwochwalcami, tak jak niektórzy z nich. Czytamy bowiem: Usiadł lud, aby jeść i pić, po czym powstał, aby się bawić. 8 I nie oddawajmy się nierządowi, tak jak niektórzy z nich, przez co jednego dnia padły dwadzieścia trzy tysiące ludzi. 9 Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, tak jak niektórzy z nich, za co skończyli życie pokąsani przez węże. 10 Ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich, przez co poginęli z ręki niszczyciela. 11 Wszystko to dla przykładu dotknęło tamtych ludzi i zostało opisane, by służyć za przestrogę nam, żyjącym u kresu wieków. 12 Dlatego kto myśli, że stoi, niech uważa, aby nie upadł. 13 Dotychczas nie spotkała was próba przekraczająca siły ludzkie. Bóg jest wierny. On nie dopuści, aby was doświadczano ponad wasze siły. W czasie próby wskaże wam wyjście, abyście mogli ją znieść. 14 Dlatego, moi ukochani, uciekajcie od bałwochwalstwa. 15 Przemawiam jak do rozsądnych, sami oceńcie to, co mówię: 16 Czy kielich duchowych dóbr, za który jesteśmy tak wdzięczni, nie oznacza udziału we krwi Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie oznacza udziału w Jego ciele? 17 Ponieważ jest jeden chleb, my, choć liczni, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę pochodzącą z jednego chleba. 18 Przyjrzyjcie się Izraelowi jako ludowi: Ci, którzy spożywają ofiary, stają się uczestnikami ołtarza. 19 Co chcę przez to wszystko powiedzieć? Czy to, że ofiara składana bóstwom ma jakieś znaczenie? Albo że samo bóstwo coś znaczy? 20 Otóż chcę przez to powiedzieć, że to, co składają w ofierze, ofiarują demonom, a nie Bogu. Ja natomiast nie chcę, abyście mieli coś wspólnego z demonami. 21 Nie możecie pić z kielicha Pańskiego i z kielicha demonów. Nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. 22 Czy chcemy wzbudzić w Panu zazdrość? Czy jesteśmy mocniejsi niż On? 23 Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. 24 Nie zabiegajcie tylko o to, co służy wam, ale również o to, co służy innym. 25 Jedzcie wszystko, co się sprzedaje na targu mięsnym. Dla spokoju sumienia w nic nie wnikajcie, 26 gdyż własnością Pana jest ziemia i to, co ją wypełnia. 27 Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią. O nic — ze względu na sumienie — nie pytajcie. 28 Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który zwrócił na to uwagę, a także ze względu na sumienie. 29 Mówię jednak nie o twoim sumieniu, lecz tej drugiej osoby, bo dlaczego moja wolność miałaby być sądzona przez cudze sumienie? 30 Jeśli ja z wdzięcznością uczestniczę w posiłku, dlaczego ktoś ma mnie obrażać za to, za co ja dziękuję? 31 A zatem cokolwiek jecie lub pijecie, albo cokolwiek czynicie, wszystko to czyńcie na chwałę Boga. 32 Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani Kościołowi Bożemu, 33 podobnie jak ja staram się zadowolić wszystkich we wszystkim, dbając nie o to, co mi służy, lecz co służy innym, bo zależy mi na ich zbawieniu.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Przykłady z dziejów Izraela

1 Nie chcę bowiem, abyście byli nieświadomi, bracia, że nasi ojcowie wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze. 2 Wszyscy też w Mojżesza byli ochrzczeni w obłoku i w morzu, 3 wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli 4 i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus. 5 Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich bowiem zostały rozrzucone po pustkowiu. 6 Rzeczy te stały się dla nas wzorcami,* abyśmy my nie byli pożądającymi złych rzeczy, jak tamci pożądali. 7 Nie stawajcie się też bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; jak napisano: Usiadł lud, aby jeść i pić, i powstali, aby się bawić. 8 Ani nie oddawajmy się nierządowi, jak niektórzy z nich się oddawali i jednego dnia padło dwadzieścia trzy tysiące. 9 Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, jak niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów, 10 ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich szemrali i zostali pobici przez niszczyciela. 11 Rzeczy te spadły na tamtych wzorcowo i zostały spisane, by być przestrogą dla nas, których dosięgnął koniec wieków. 12 Dlatego kto myśli, że już stanął, niech uważa, by nie upadł. 13 Próba was nie dopadła, za wyjątkiem ludzkiej;* Bóg jednak jest wierny; On nie dopuści, aby was próbowano ponad to, na co was stać, ale wraz z próbą da wyjście, abyście mogli przetrwać. 14 Dlatego, ukochani moi, uciekajcie od bałwochwalstwa. 15 Przemawiam jak do rozsądnych; sami rozsądźcie, co mówię. 16 Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą* ciała Chrystusa? 17 Ponieważ jest jeden chleb, my, liczni, jesteśmy jednym ciałem, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę z jednego chleba. 18 Przyjrzyjcie się Izraelowi według ciała; czy ci, którzy spożywają ofiary, nie są uczestnikami ołtarza? 19 Co zatem mówię? Czy to, że ofiara składana bóstwom jest czymś? Albo że bóstwo jest czymś? 20 Raczej że to, co ofiarują, ofiarują demonom,* a nie Bogu; nie chcę natomiast, abyście stawali się wspólnikami demonów. 21 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. 22 Czy pobudzamy [tu] Pana do zazdrości? Czy jesteśmy mocniejsi niż On? 23 Wszystko wolno,* ale nie wszystko niesie korzyść; wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. 24 Niech nikt nie szuka swego, lecz tego, co bliźniego.* 25 Wszystko, co jest sprzedawane na targu mięsnym,* jedzcie, o nic z powodu sumienia nie pytając;* 26 gdyżPańska jest ziemia oraz [cała] jej pełnia. 27 Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią, o nic z powodu sumienia nie pytając. 28 Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który to wyjawił, a także na sumienie; 29 o sumieniu zaś mówię nie twoim, lecz bliźniego; bo dlaczego moja wolność ma być sądzona przez czyjeś sumienie? 30 Jeśli ja uczestniczę z wdzięcznością, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję? 31 Cokolwiek zatem jecie czy pijecie, cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga. 32 Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani zgromadzeniu Boga, 33 jak i ja wszystkich we wszystkim zadawalam, nie szukając własnej korzyści, lecz wielu, aby byli zbawieni.