Lukas 23 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)
Jezus przed Piłatem
1Następnie całe ich zgromadzenie powstało i zaprowadzili Jezusa do Piłata.2Tam zaczęli oskarżać Go w ten sposób: Stwierdziliśmy, że ten człowiek sieje zamęt w naszym narodzie, zabrania płacić podatki cesarzowi i podaje się za Chrystusa, to jest króla.3Piłat zatem zadał Mu pytanie: Czy Ty jesteś królem Żydów? Sam to mówisz — odpowiedział Jezus.4Wówczas Piłat oświadczył w obecności arcykapłanów i tłumu: Nie znajduję w tym człowieku żadnej winy.5Oni jednak z tym większym naciskiem twierdzili: Buntuje lud, bo uczy po całej Judei; zaczął od Galilei i dotarł aż tutaj.
Jezus i Herod
6Gdy Piłat to usłyszał, zapytał: Czy ten człowiek jest Galilejczykiem?7A gdy stało się jasne, że podlega władzy Heroda, odesłał Go do niego, gdyż właśnie w tych dniach Herod przebywał w Jerozolimie.8Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył, bo już od dłuższego czasu chciał Go spotkać; słyszał bowiem o Nim i miał nadzieję, że zobaczy jakiś cud przez Niego dokonany.9Zaczął Mu zatem stawiać pytanie za pytaniem, ale Jezus na żadne mu nie odpowiedział.10Za to obecni tam arcykapłani oraz znawcy Prawa nie ustawali w gwałtownych oskarżeniach.11W końcu Herod wraz ze swoją strażą potraktował Jezusa z pogardą, a dla ośmieszenia Go narzucił na Niego lśniącą dworską pelerynę i odesłał do Piłata.12W taki to sposób tego dnia Herod i Piłat stali się przyjaciółmi; wcześniej bowiem byli wrogami.
Proces i wyrok
13Piłat natomiast zwołał arcykapłanów, przełożonych oraz lud14i powiedział do nich: Przyprowadziliście mi tego człowieka jako tego, który zwodzi lud, a oto ja po przesłuchaniu Go w waszej obecności nie stwierdzam, aby był On winny tego, co Mu zarzucacie.15Podobnie Herod, gdyż odesłał Go do nas. Człowiek ten nie popełnił niczego, za co musiałby ponieść śmierć.16Wymierzę Mu zatem karę chłosty i zwolnię.
Jezus i Barabasz
17Piłat miał obowiązek zwalniać im jednego więźnia z uwagi na święta.*18Wtedy oni krzyknęli wszyscy razem: Precz z Nim! Wypuść nam Barabasza!19(Człowiek ten znalazł się w więzieniu z powodu jakichś rozruchów w mieście oraz z powodu zabójstwa).20Piłat jednak, ponieważ chciał zwolnić Jezusa, zwrócił się do nich ponownie.21Lecz oni nie przestawali wołać: Na krzyż z Nim! Na krzyż!22Po raz trzeci więc odezwał się do nich: Cóż złego uczynił ten człowiek? Nie stwierdziłem, by dopuścił się czegoś, za co musiałby ponieść karę śmierci. Każę Go wychłostać i zwolnię.23Oni jednak uparcie wołali i żądali Jego ukrzyżowania, i ich krzyki zaczęły brać górę.24W końcu Piłat orzekł, że stanie się zgodnie z ich żądaniem.25Zwolnił tego, który był w więzieniu za rozruchy i morderstwo — tego, o którego prosili — a z Jezusem postąpił według ich woli.
Ukrzyżowanie
26A gdy prowadzili Jezusa na śmierć, zatrzymali niejakiego Szymona Cyrenejczyka, który wracał z pola. Włożyli na niego krzyż i kazali nieść za Jezusem.27Ciągnął też za Nim ogromny tłum ludzi, w tym kobiet. Biły się one w piersi i opłakiwały Go.28Wówczas Jezus odwrócił się w ich stronę i powiedział: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną. Płaczcie raczej nad sobą i nad swoimi dziećmi.29Bo zbliżają się dni, w których będą mówić: Szczęśliwe kobiety niepłodne, łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.30W tych dniach będą wołać do gór: Padnijcie na nas! I do wzgórz: Przykryjcie nas!31Bo jeśli z zielonym drzewem takie rzeczy czynią, co się stanie z uschłym?32Prowadzili też dwóch innych ludzi. Byli oni przestępcami i mieli być straceni razem z Jezusem.33Gdy więc przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i obu przestępców, jednego z prawej, a drugiego z lewej strony.34W tym czasie Jezus mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Oni zaś losowaniem rozstrzygali, co komu ma przypaść z Jego szat.35Lud stał i patrzył. A przełożeni nie szczędzili drwin: Innych ratował, niech uratuje siebie — jeśli jest Bożym Chrystusem, tym wybranym.36Szydzili też z Niego żołnierze. Ci podchodzili, podawali Mu kwaśne wino37i wołali: Jeśli Ty jesteś królem Żydów, uratuj się!38Widniał bowiem nad Nim napis: To jest król Żydów.
Uratowany w ostatniej chwili
39Zaczął Mu również urągać jeden z ukrzyżowanych przestępców: Skoro jesteś Chrystusem, uratuj siebie i nas!40Drugi natomiast skarcił go: Czy ty się Boga nie boisz, choć wymierzono ci taki sam wyrok?41Nam wprawdzie sprawiedliwie, bo zasłużyliśmy na to, ten człowiek jednak nie zrobił nic złego.42I dodał: Jezu, wspomnij o mnie, gdy przyjdziesz do swego Królestwa.43Jezus mu odpowiedział: Zapewniam cię, dziś będziesz ze Mną w raju.
Rozdarcie zasłony
44Była wówczas mniej więcej dwunasta* w południe. Aż do piętnastej całą ziemię ogarniał mrok45ze względu na zaćmione słońce. Zasłona przybytku rozdarła się na dwoje,46a Jezus donośnie zawołał: Ojcze, w Twoje ręce składam mego ducha. Po tych słowach wydał ostatnie tchnienie.
Pierwsze wyznania wiary
47Na ten widok setnik oddał Bogu cześć, wyznając: Rzeczywiście ten człowiek był sprawiedliwy.48Tłumy zaś, które ściągnęły oglądać ukrzyżowanie, widząc, co się dzieje, biły się w pierś i zawracały.49Ci wszyscy natomiast, którzy znali Jezusa, stali z daleka i patrzyli. Wśród nich były też kobiety, które całą grupą podążały za Nim z Galilei.
Pogrzeb Jezusa
50Następnie przybył pewien człowiek imieniem Józef. Był on członkiem Wysokiej Rady, a przy tym osobą dobrą i sprawiedliwą.51Nie zgadzał się z tym, co w sprawie Jezusa postanowili i uczynili inni radni. Józef pochodził z żydowskiego miasta Arymatea i żył nadzieją nadejścia Królestwa Bożego.52Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.53Następnie zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w wykutym w skale grobowcu, w którym wcześniej nikt jeszcze nie był chowany.54Było to w Dzień Przygotowania i wkrótce miał nastać szabat.55Na miejsce pogrzebu przyszły też za Józefem kobiety, które całą grupą przybyły za Jezusem z Galilei. Widziały one grobowiec i patrzyły, jak składano ciało.56Po powrocie zaś przygotowały wonności i olejki, lecz zgodnie z przykazaniem, w szabat powstrzymały się od zajęć.
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
Jezus przed Piłatem
1Wtedy cały ich tłum powstał i zaprowadzili Go do Piłata.*2Tam zaczęli Go oskarżać: Stwierdziliśmy, że ten mąci w naszym narodzie, zabrania płacić podatki cesarzowi i podaje się za Chrystusa – króla.3Piłat zatem zapytał Go: Ty jesteś królem Żydów? On zaś odpowiedział mu: Sam mówisz.4Wówczas Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów: Nie znajduję w tym człowieku żadnej winy.5Oni jednak z tym większym naciskiem twierdzili: Podburza lud, bo uczy po całej Judei; zaczął od Galilei* i [dotarł] aż tutaj.
Jezus i Herod
6Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy ten człowiek jest Galilejczykiem,7i gdy dowiedział się, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, który też w tych dniach przebywał w Jerozolimie.8Herod zaś, gdy zobaczył Jezusa, bardzo się ucieszył, bo już od dłuższego czasu chciał Go zobaczyć, dlatego że słyszał o Nim i miał nadzieję zobaczyć jakiś cud dokonany przez Niego.9Zaczął Mu zatem zadawać wiele pytań, ale On na nic mu nie odpowiedział.10Stali [tam] natomiast arcykapłani i znawcy Prawa i gwałtownie Go oskarżali.11Wzgardził więc Nim i Herod wraz ze swoją strażą, a dla ośmieszenia Go narzucił na Niego lśniący płaszcz i odesłał do Piłata.12I tak Herod i Piłat stali się w tym dniu przyjaciółmi; poprzednio bowiem pozostawali względem siebie we wrogości.
Proces i wyrok
13Piłat zaś zwołał arcykapłanów, przełożonych i lud14i powiedział do nich: Przyprowadziliście mi tego człowieka jako zwodziciela ludu, a oto ja po przesłuchaniu Go wobec was, nie znalazłem w tym człowieku żadnej z win, o które Go oskarżacie.15Herod także, bo odesłał Go do nas – i oto nie popełnił niczego, co zasługiwałoby na śmierć.16Wychłoszczę Go więc i zwolnię.
Jezus i Barabasz
17A miał obowiązek zwalniać im jednego [więźnia] ze względu na święto.*18Zakrzyknęli więc wszyscy razem tymi słowy: Precz z Nim! Wypuść nam zaś Barabasza!19(Który został wtrącony do więzienia z powodu jakichś rozruchów w mieście oraz zabójstwa).20Piłat jednak, chcąc zwolnić Jezusa, znów zwrócił się do nich.21Lecz oni wołali: Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!22Po raz trzeci więc odezwał się do nich: Co zatem złego Ten uczynił? Nie znalazłem w Nim niczego, co zasługiwałoby na śmierć. Wychłoszczę Go więc i zwolnię.23Oni jednak nalegali głośnym wołaniem, domagając się Jego ukrzyżowania – i ich krzyki zaczęły przemagać.24Piłat orzekł zatem, że ma się stać zgodnie z ich żądaniem.25Zwolnił tego, który był wtrącony do więzienia za rozruchy i morderstwo i o którego prosili, a Jezusa zdał na ich wolę.
Ukrzyżowanie
26A gdy Go prowadzili, schwytali niejakiego Szymona Cyrenejczyka,* który szedł z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem.27Szedł też za Nim liczny tłum ludu i kobiet, które biły się w pierś i opłakiwały Go.28Jezus zaś zwrócił się w ich stronę i powiedział: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną, płaczcie raczej nad sobą i nad swoimi dziećmi,29bo oto idą dni, w których będą mówić: Szczęśliwe niepłodne i łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.30Wtedy zaczną mówić do gór: Padnijcie na nas! I do wzgórz: Przykryjcie nas!31Bo jeśli w zielonym drzewie takie rzeczy czynią, co się stanie w suchym?32Prowadzono też innych, dwóch złoczyńców, aby ich stracić wraz z Nim.33Gdy więc przyszli na miejsce zwane Czaszką,* tam ukrzyżowali Jego i złoczyńców: jednego z prawej, a drugiego z lewej strony.34A Jezus mówił: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią.* Dzieląc się zaś Jego szatami, rzucili losy.35A lud stał i patrzył. Przełożeni zaś szydzili* i mówili: Innych ratował, niech uratuje siebie – jeśli jest Bożym Chrystusem, tym wybranym.36Wyśmiewali Go też żołnierze, którzy podchodzili i przynosząc Mu kwaśne wino,*37mówili: Jeśli Ty jesteś królem Żydów, uratuj się!38Widniał bowiem nad Nim napis: To jest król Żydów.
Uratowany w ostatniej chwili
39Wtedy jeden z powieszonych złoczyńców zaczął Mu urągać: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Uratuj siebie i nas!40Drugi natomiast odezwał się i przyganił mu, mówiąc: Czy ty się Boga nie boisz, choć ponosisz tę samą karę?41My sprawiedliwie, bo godne tego, co zrobiliśmy, odbieramy, ten jednak nie zrobił nic niestosownego.42I dodał: Jezu, wspomnij* o mnie, gdy przyjdziesz do swojego Królestwa.43I powiedział mu: Zapewniam cię,* dziś* będziesz ze Mną w raju.*
Rozdarcie zasłony
44A było już wówczas około godziny szóstej* i ciemność zaległa całą ziemię aż do godziny dziewiątej*45przy tym zaćmionym słońcu; zasłona zaś przybytku została wówczas rozdarta przez środek.46A Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce składam mego ducha.* Po tych słowach wydał ostatnie tchnienie.*
Pierwsze wyznania wiary
47Setnik zaś, gdy zobaczył to, co się stało, oddał chwałę Bogu, mówiąc: Rzeczywiście ten człowiek był sprawiedliwy.*48A wszystkie tłumy, które zeszły się na to widowisko, widząc, co się dzieje, biły się w pierś i zawracały.49Wszyscy zaś ci, którzy Go znali – również kobiety, które razem podążały za Nim z Galilei – stali z daleka i przyglądali się temu.
Pogrzeb Jezusa
50I oto pewien człowiek imieniem Józef, będący radnym,* człowiek dobry i sprawiedliwy –51który nie był w zgodzie z ich wolą ani z ich czynem – pochodzący z żydowskiego miasta Arymatea, oczekujący Królestwa Bożego –52on udał się do Piłata i wyprosił sobie ciało Jezusa.53Następnie zdjął je, owinął w płótno i złożył w wykutym grobowcu, w którym nikt jeszcze nie był złożony.54A był to Dzień Przygotowania i nadchodził szabat.55Przyszły tam też za nim kobiety, które razem przybyły za Nim z Galilei; widziały one grobowiec oraz jak złożono Jego ciało.56Po powrocie zaś przygotowały wonności i olejki,* lecz w szabat, zgodnie z przykazaniem, odpoczęły.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.