Lukas 17 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ostrzeżenie przed wywoływaniem skandali

1 Następnie powiedział do swoich uczniów: Nie da się uniknąć skandali, biada jednak temu, kto je wywołuje.

2 Więcej by skorzystał, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go do morza, niż gdyby przez skandal przyczynił się do upadku jednego z tych najmniejszych.

3 Uważajcie na siebie. Jeśli twój brat zgrzeszy, upomnij go, a jeśli się opamięta, wybacz mu.

4 I choćby siedem razy dziennie zgrzeszył przeciwko tobie, ale siedem razy zwrócił się do ciebie: Żałuję tego — wybacz mu.

Moc wiary

5 Apostołowie zwrócili się do Pana: Dodaj nam wiary.

6 Pan zaś odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, moglibyście powiedzieć tej morwie: Wyrwij się z korzeniami i zasadź w morzu — a ona usłuchałaby was.

Właściwa samoocena

7 Kto z was, mając sługę zajętego przy orce lub wypasie, powie mu, gdy ten wróci z pola: Wejdź i zaraz siadaj do stołu?

8 Czy raczej nie rozkaże: Przygotuj coś na kolację, przepasz się fartuchem i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem ty możesz zjeść i wypić?

9 Czy jest wdzięczny słudze za spełnienie poleceń?

10 Tak i wy, gdy wykonacie wszystko, co wam polecono, mówcie: Jesteśmy marnymi sługami, wykonaliśmy to, co było naszą powinnością.

Wdzięczność wśród uzdrowionych

11 Gdy tak podążał do Jerozolimy, przechodził środkiem Samarii i Galilei.

12 W pewnej wiosce wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych. Stanęli oni z daleka

13 i zawołali: Jezusie! Mistrzu! Zlituj się nad nami!

14 Gdy Jezus ich zobaczył, polecił im: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A kiedy oni szli, zostali oczyszczeni.

15 Wówczas jeden z nich, gdy zauważył, że jest zdrowy, wrócił donośnie chwaląc Boga.

16 Następnie upadł na twarz u stóp Jezusa i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

17 Wtedy Jezus zapytał: Czy nie dziesięciu doznało oczyszczenia? Gdzie jest pozostałych dziewięciu?

18 Czy nikt z nich nie chciał zawrócić i oddać chwały Bogu, tylko ten cudzoziemiec?

19 Następnie powiedział do niego: Wstań i idź! Twoja wiara cię ocaliła.

O przyjściu Królestwa Bożego

20 Zagadnięty przez faryzeuszów o to, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, Jezus odpowiedział: Królestwo Boże nie przychodzi w sposób dostrzegalny.

21 Nikt nie powie: Spójrzcie, jest tutaj! Albo: Spójrzcie, jest tam! Bo właściwie Królestwo Boże jest pośród was.

22 Powiedział też do uczniów: Przyjdzie czas, gdy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, lecz nie zobaczycie.

23 I będą do was mówić: Spójrzcie! Tam! Spójrzcie! Tu! Nie idźcie tam ani nie biegnijcie.

24 Gdyż z przyjściem Syna Człowieczego w Jego Dniu będzie jak z błyskawicą, która swym błyskiem rozświetla niebo z jednego krańca aż po drugi.

25 Najpierw jednak musi On wiele wycierpieć, być poddany próbie i odrzucony przez to pokolenie.

26 I jak było za dni, gdy żył Noe, tak też będzie w dniach poprzedzających przyjście Syna Człowieczego.

27 Ludzie jedli wtedy i pili, żenili się i wydawali za mąż aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki i nastał potop — i wszyscy zginęli.

28 Podobnie było za dni Lota. Ludzie jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali,

29 aż w dniu, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką — i wszyscy zginęli.

30 Tak właśnie będzie w dniu, gdy zjawi się Syn Człowieczy.

31 Jeśli wówczas ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi na dół, aby je zabrać. Kto będzie na polu, podobnie — niech nie wraca.

32 Pamiętajcie, co się stało z żoną Lota.

33 Każdy, kto będzie próbował uchronić swoją duszę, straci ją, a kto ją straci, zachowa ją przy życiu.

34 Mówię wam: Tej nocy dwaj będą na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, drugi pozostawiony.

35 Dwie mleć będą obok siebie: jedna zostanie zabrana, druga pozostawiona.

36 Dwaj będą na roli: jeden zostanie zabrany, drugi pozostawiony.*

37 Wtedy Go zapytali: Gdzie, Panie? A On im odpowiedział: Tam, gdzie padlina, zbiorą się również sępy.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Ostrzeżenie przed wywoływaniem skandali

1 Następnie powiedział do swoich uczniów: Niemożliwe jest, by nie doszło do skandali,* lecz biada temu, który je wywołuje.

2 Korzystniej by mu było, gdyby kamień młyński zawisł mu wokół szyi i został wrzucony do morza, niż by przez skandal przyczynił się do upadku jednego z tych małych.

3 Uważajcie na siebie!* Jeśliby zgrzeszył twój brat,* upomnij go, i jeśli się opamięta, odpuść mu.

4 I jeśliby siedem razy na dzień zgrzeszył przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego – odpuść mu.

Moc wiary

5 Apostołowie powiedzieli do Pana: Dodaj nam wiary.

6 Pan zaś odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, moglibyście powiedzieć tej czarnej morwie:* Wykorzeń się i zasadź się w morzu – i usłuchałaby was.*

Właściwa samoocena

7 Kto zaś z was, mając sługę zajętego przy orce lub wypasie, powie mu, gdy ten wróci z pola: Wejdź i zaraz spocznij przy stole?

8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj coś na wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem i ty będziesz jadł i pił?

9 Czy ma wdzięczność dla sługi za to, że wykonał, co [mu] polecono?*

10 Tak i wy, gdy wykonacie wszystko, co wam polecono, mówcie: Jesteśmy niepotrzebnymi* sługami; wykonaliśmy to, co było naszą powinnością.*

Uzdrowienie dziesięciu trędowatych

11 W czasie podążania do Jerozolimy,* przechodził środkiem Samarii i Galilei.

12 Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka

13 i donośnym głosem zawołali: Jezusie! Mistrzu! Zmiłuj się nad nami!

14 Gdy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A kiedy szli, zostali oczyszczeni.

15 Jeden zaś z nich, gdy zobaczył, że został wyleczony, zawrócił, głośno chwaląc Boga.

16 Upadł też na twarz u Jego stóp i dziękował Mu; a był on Samarytaninem.

17 Wtedy Jezus zapytał: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Dziewięciu więc gdzie?

18 Czy nie znalazł się nikt, kto by zawrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?

19 I powiedział mu: Wstań i idź! Twoja wiara cię ocaliła.

O przyjściu Królestwa Bożego

20 Zapytany zaś przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie.*

21 Ani nie będą mówić: Oto tu! albo: Tam! Oto bowiem Królestwo Boże jest wewnątrz was.

22 Powiedział też do uczniów: Nadejdą dni, gdy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie.

23 I będą do was mówić: Oto tam! Albo: Oto tu! Nie idźcie ani nie biegnijcie.

24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci z jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie z Synem Człowieczym w Jego Dniu.

25 Najpierw jednak musi wiele wycierpieć, być poddany próbie i odrzucony* przez to pokolenie.*

26 I jak było za dni Noego, tak też będzie za dni Syna Człowieczego.

27 Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki i nastał potop – i wygubił wszystkich.

28 Podobnie było też za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali,

29 a w dniu, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką i wygubił wszystkich.

30 Tak właśnie będzie w dniu, gdy objawi się Syn Człowieczy.

31 W tym dniu, jeśli ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi na dół, aby je zabrać; i kto będzie na polu, podobnie, niech nie wraca z powrotem.

32 Pamiętajcie o żonie Lota.

33 Kto będzie próbował uchronić swoją duszę, straci ją, a kto ją straci, zachowa ją przy życiu.

34 Mówię wam: Tej nocy dwaj będą na jednym posłaniu, jeden będzie wzięty,* drugi pozostawiony.

35 Dwie mleć będą w tym samym miejscu, jedna będzie wzięta, druga pozostawiona.

36 Dwóch będzie na polu; jeden będzie wzięty, drugi pozostawiony.*

37 Wtedy Go zapytali: Gdzie, Panie?* On zaś odpowiedział im: Gdzie padlina, tam zbiorą się sępy.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).