1Nadeszło kolejne żydowskie święto i Jezus udał się do Jerozolimy.2Obok Owczej Bramy znajdowała się w mieście sadzawka otoczona pięcioma krużgankami, zwana po hebrajsku Betezda.3Leżało tam wielu chorych—niewidomych, kalekich i sparaliżowanych.4A anioł Pana zstępował od czasu do czasu do sadzawki i poruszał wodę.5Był tam również pewien człowiek, który chorował od trzydziestu ośmiu lat.6Zobaczywszy go, Jezus od razu poznał, że choruje od bardzo długiego czasu. I zapytał go: —Czy chcesz wyzdrowieć?7—Panie, nie mam nikogo, kto by mi pomógł wejść do sadzawki, gdy anioł poruszy wodę. Zanim dojdę, ktoś inny mnie wyprzedza i doznaje uzdrowienia.8—Wstań, zwiń swoją matę i chodź o własnych siłach!—rzekł Jezus.9I człowiek ten natychmiast wyzdrowiał. Zwinął matę i zaczął chodzić. A był to akurat święty dzień szabatu.10Gdy żydowscy przywódcy zobaczyli go, powiedzieli: —Jest szabat! Nie wolno ci nosić maty! To wbrew przykazaniom!11—To człowiek, który mnie uzdrowił, powiedział: „Zwiń matę i chodź”—odrzekł uzdrowiony.12—Kto ośmielił się coś takiego ci rozkazać?—dociekali.13Uzdrowiony nie potrafił odpowiedzieć, bo Jezus zniknął w otaczającym ich tłumie.14Jakiś czas potem Jezus odnalazł go w świątyni i powiedział: —Wyzdrowiałeś. Teraz nie grzesz, żeby nie spotkało cię coś gorszego!15Wówczas człowiek ten udał się do przywódców i oznajmił im, że to Jezus go uzdrowił.
Życie dzięki Synowi
16Wtedy oni zaczęli oskarżać Jezusa, że uczynił to w szabat.17Ale On odpowiedział im: —Mój Ojciec teraz działa, więc Ja również działam.18Na te słowa jeszcze bardziej utwierdzili się w zamiarze zabicia Go. Nie tylko bowiem łamał przepisy dotyczące szabatu, ale Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się w ten sposób równym Bogu.19Jezus powiedział więc: —Zapewniam was: Syn Boży sam z siebie niczego nie może uczynić. Robi tylko to, co widzi u Ojca. Co więc czyni Ojciec, to robi i Syn.20Ojciec kocha Syna i pokazuje Mu wszystko, czego sam dokonuje. Z resztą pokaże Mu jeszcze większe dzieła, abyście Go podziwiali.21Podobnie jak Ojciec wskrzesza umarłych i daje im życie, tak i Syn daje życie tym, którym sam chce.22Ojciec nikogo też nie sądzi, bo wszelki sąd przekazał Synowi,23aby wszyscy ludzie czcili Go tak, jak czczą Ojca. Kto więc nie czci Syna, nie czci również Ojca, który Go posłał.24Zapewniam was: Każdy, kto Mnie słucha i wierzy Ojcu, który Mnie posłał, ma życie wieczne. Nie zostanie potępiony, bo przeszedł już ze śmierci do życia.25Zapewniam was również, że zbliża się czas, a właściwie już nadszedł, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci którzy usłyszą—ożyją.26Ojciec, który ma w sobie życie, dał je Synowi, aby i On je miał.27Dał Mu też władzę sądzenia, ponieważ jest On Synem Człowieczym.28Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi czas, gdy wszyscy umarli usłyszą Jego głos.29I powstaną z martwych: ci, którzy dobrze postępowali—do wiecznego życia; ci zaś, którzy popełniali zło—na sąd.30Ja niczego nie czynię sam z siebie. Osądzam tak, jak Mi mówi Ojciec, i mój osąd jest sprawiedliwy, gdyż nie kieruję się swoją wolą, lecz wolą Tego, który Mnie posłał.
Świadectwo o Jezusie
31Gdybym sam przedstawiał dowody na swój temat, nie byłbym wiarygodny—kontynuował Jezus.32—Dowody takie przedstawia jednak Ojciec, a On jest przecież prawdomówny.33Wysłaliście do Jana Chrzciciela ludzi z pytaniem o Mnie, a on powiedział wam prawdę.34Nie polegam jednak na dowodach od ludzi. Wspominam o tym tylko po to, abyście dostąpili zbawienia.35Jan był płonąca lampą, a wy cieszyliście się jego światłem.36Istnieją jednak większe dowody niż słowa Jana. Są to czyny zlecone mi przez Ojca, których Ja dokonuję. Potwierdzają one, że zostałem przez Niego posłany.37Potwierdził to również sam Ojciec! Wy jednak nigdy nie słyszeliście Jego głosu ani Go nie widzieliście.38Nie przyjęliście też Jego słowa, bo nie wierzycie Temu, którego On posłał.39Studiujecie Pisma, bo wydaje się wam, że odnajdziecie w nich życie wieczne. A one przecież mówią o Mnie!40Wy jednak nie chcecie do Mnie przyjść, aby otrzymać to życie.41Ja nie potrzebuję uznania ze strony ludzi.42I wiem, że nie macie w sobie Bożej miłości.43Przyszedłem do was w imieniu Ojca, lecz odrzucacie Mnie. Jeśli jednak ktoś przychodzi we własnym imieniu, chętnie go słuchacie.44Nic dziwnego, że nie możecie uwierzyć! Zabiegacie o ludzki szacunek, zupełnie nie troszcząc się o uznanie w oczach Boga.45Ale nie myślcie, że to Ja będę was obwiniał przed Ojcem. Oskarży was Mojżesz, w którym pokładacie nadzieję na wieczność.46Gdybyście bowiem naprawdę mu wierzyli, uwierzylibyście i Mnie, gdyż on pisał właśnie o Mnie.47Ale jak możecie uwierzyć moim słowom, skoro nie wierzycie nawet jego pismom?
English Standard Version
The Healing at the Pool on the Sabbath
1After this there was a feast of the Jews, and Jesus went up to Jerusalem.2Now there is in Jerusalem by the Sheep Gate a pool, in Aramaic* called Bethesda,* which has five roofed colonnades.3In these lay a multitude of invalids—blind, lame, and paralyzed.*5One man was there who had been an invalid for thirty-eight years.6When Jesus saw him lying there and knew that he had already been there a long time, he said to him, “Do you want to be healed?”7The sick man answered him, “Sir, I have no one to put me into the pool when the water is stirred up, and while I am going another steps down before me.”8Jesus said to him, “Get up, take up your bed, and walk.”9And at once the man was healed, and he took up his bed and walked. Now that day was the Sabbath.10So the Jews* said to the man who had been healed, “It is the Sabbath, and it is not lawful for you to take up your bed.”11But he answered them, “The man who healed me, that man said to me, ‘Take up your bed, and walk.’”12They asked him, “Who is the man who said to you, ‘Take up your bed and walk’?”13Now the man who had been healed did not know who it was, for Jesus had withdrawn, as there was a crowd in the place.14Afterward Jesus found him in the temple and said to him, “See, you are well! Sin no more, that nothing worse may happen to you.”15The man went away and told the Jews that it was Jesus who had healed him.16And this was why the Jews were persecuting Jesus, because he was doing these things on the Sabbath.17But Jesus answered them, “My Father is working until now, and I am working.”
Jesus Is Equal with God
18This was why the Jews were seeking all the more to kill him, because not only was he breaking the Sabbath, but he was even calling God his own Father, making himself equal with God.
The Authority of the Son
19So Jesus said to them, “Truly, truly, I say to you, the Son can do nothing of his own accord, but only what he sees the Father doing. For whatever the Father* does, that the Son does likewise.20For the Father loves the Son and shows him all that he himself is doing. And greater works than these will he show him, so that you may marvel.21For as the Father raises the dead and gives them life, so also the Son gives life to whom he will.22For the Father judges no one, but has given all judgment to the Son,23that all may honor the Son, just as they honor the Father. Whoever does not honor the Son does not honor the Father who sent him.24Truly, truly, I say to you, whoever hears my word and believes him who sent me has eternal life. He does not come into judgment, but has passed from death to life.25“Truly, truly, I say to you, an hour is coming, and is now here, when the dead will hear the voice of the Son of God, and those who hear will live.26For as the Father has life in himself, so he has granted the Son also to have life in himself.27And he has given him authority to execute judgment, because he is the Son of Man.28Do not marvel at this, for an hour is coming when all who are in the tombs will hear his voice29and come out, those who have done good to the resurrection of life, and those who have done evil to the resurrection of judgment.
Witnesses to Jesus
30“I can do nothing on my own. As I hear, I judge, and my judgment is just, because I seek not my own will but the will of him who sent me.31If I alone bear witness about myself, my testimony is not true.32There is another who bears witness about me, and I know that the testimony that he bears about me is true.33You sent to John, and he has borne witness to the truth.34Not that the testimony that I receive is from man, but I say these things so that you may be saved.35He was a burning and shining lamp, and you were willing to rejoice for a while in his light.36But the testimony that I have is greater than that of John. For the works that the Father has given me to accomplish, the very works that I am doing, bear witness about me that the Father has sent me.37And the Father who sent me has himself borne witness about me. His voice you have never heard, his form you have never seen,38and you do not have his word abiding in you, for you do not believe the one whom he has sent.39You search the Scriptures because you think that in them you have eternal life; and it is they that bear witness about me,40yet you refuse to come to me that you may have life.41I do not receive glory from people.42But I know that you do not have the love of God within you.43I have come in my Father’s name, and you do not receive me. If another comes in his own name, you will receive him.44How can you believe, when you receive glory from one another and do not seek the glory that comes from the only God?45Do not think that I will accuse you to the Father. There is one who accuses you: Moses, on whom you have set your hope.46For if you believed Moses, you would believe me; for he wrote of me.47But if you do not believe his writings, how will you believe my words?”
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.