1Von David. Gepriesen sei der HERR! Er ist mein schützender Fels. Er lehrt meine Hände zu kämpfen und zeigt mir, wie ich die Waffen gebrauchen muss.2Wie gut ist Gott zu mir! Er ist meine Festung, meine Burg auf unbezwingbarer Höhe, mein Erretter und mein Schild, der mich vor Bösem bewahrt. Er hat mich zum Herrscher über mein Volk gemacht.*3HERR, was ist schon der Mensch! Warum schenkst du ihm überhaupt Beachtung? Warum kümmerst du dich um ihn?4Sein Leben ist vergänglich und gleicht einem Schatten, der vorüberhuscht.5HERR, komm vom Himmel herab; berühre die Berge – und sie werden Rauch ausstoßen!6Schleudere deine Blitze, schieße deine Pfeile und jage die Feinde auf und davon!7Strecke mir deine Hand von oben entgegen und reiße mich aus den tosenden Fluten! Rette mich vor der Macht der feindlichen Völker!8Ihre Worte sind Lug und Trug; selbst wenn sie schwören, lügen sie.9Gott, für dich will ich ein neues Lied singen und auf der zehnsaitigen Harfe dazu spielen.10Denn du verhilfst den Königen zum Sieg und rettest auch deinen Diener David aus tödlicher Gefahr.11Befreie mich, ja, rette mich vor der Macht der feindlichen Völker! Ihre Worte sind Lug und Trug; selbst wenn sie schwören, lügen sie.12Wenn du uns rettest, können unsere Kinder ungestört aufwachsen. Unsere Söhne werden stark und groß sein wie Bäume. Unsere Töchter werden schön sein wie geschnitzte Säulen, die prächtige Paläste zieren.13Unsere Vorratskammern sind dann randvoll, gefüllt mit den unterschiedlichsten Speisen. Unsere Schafe und Ziegen auf den Weiden werfen Tausende von Lämmern,14und unsere Kühe bringen ihre Kälber ohne Fehlgeburten zur Welt. Dann muss niemand mehr auf unseren Märkten klagen und jammern.15Glücklich ist das Volk, das so etwas erlebt! Glücklich ist das Volk, dessen Gott der HERR ist!
Библия, ревизирано издание
Блажен онзи народ, на когото Господ е Бог
(По слав. 143.)
1Давидов псалом. Благословен да бъде ГОСПОД, моята канара, Който учи ръцете ми да воюват, пръстите ми да се бият –2Който ми показва милосърдие, Който е моята крепост, високата ми кула и моят избавител, щитът мой и Онзи, на Когото уповавам, – Който покорява хората ми под мене.3ГОСПОДИ, какво е човек, за да обръщаш внимание на него! Син човешки, за да го зачиташ!4Човек прилича на лъх; дните му са като сянка, която преминава.5ГОСПОДИ, приклони небесата Си и слез, допри се до планините и те ще задимят.6Стреляй със светкавица, за да ги разпръснеш; хвърли стрелите Си, за да ги поразиш.7Протегни ръката Си отгоре, избави ме и ме извади от големи води, от ръката на чужденците,8чиито уста говорят суета и чиято десница в клетва е десница на лъжа.9Боже, с нова песен ще Те възпея, с десетострунен псалтир ще пея хваления на Тебе,10Който даваш избавление на царете и Който спасяваш слугата Си Давид от смъртоносен меч.11Избави ме и ме изтръгни от ръката на чужденците, чиито уста говорят суета и чиято десница в клетва е десница на лъжа.12Когато нашите синове в младостта си бъдат като пораснали филизи и нашите дъщери – като крайъгълни камъни, издялани за украшение на дворци;13когато житниците ни бъдат пълни, доставящи всякакъв вид храна, и овцете ни се умножават с хиляди и десетки хиляди по полетата ни;14когато воловете ни бъдат добре натоварени; когато няма нито нахлуване навътре, нито налитане навън, нито вик по нашите улици;15тогава блазе на онзи народ, който е в такова състояние! Блажен онзи народ, на когото ГОСПОД е Бог!
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.