Psalm 142 | Het Boek

1 Een leerzaam gedicht van David. Hij schreef dit gebed toen hij zich in de grot verborg. 2 Hardop roep ik naar de HERE en ik smeek Hem naar mij te luisteren. 3 Ik stort mijn hele hart voor Hem uit, al mijn ellende vertel ik Hem. 4 Als alles mij te veel wordt, weet U hoe ik verder moet. Men zet vallen voor mij op het pad dat ik moet gaan. 5 Ik kijk naar rechts en zie uit naar hulp, maar geen mens kijkt naar mij om. Ik heb geen plek om te schuilen en niemand vraagt hoe het met mij gaat. 6 HERE, ik roep naar U: ‘U bent de beste plaats om te schuilen. U houdt mij in leven. 7 Luister naar mijn smeekgebed, ik ben zo verzwakt. Bevrijd mij van de vijanden die mij achtervolgen, zij zijn veel sterker dan ik. 8 Leid mij uit deze diepe ellende, dan zal ik uw naam prijzen. Als U mij redt, zullen oprechte mensen om mij heen komen staan.’

English Standard Version

You Are My Refuge

1 A Maskil* of David, when he was in the cave. A Prayer. With my voice I cry out to the Lord; with my voice I plead for mercy to the Lord. 2 I pour out my complaint before him; I tell my trouble before him. 3 When my spirit faints within me, you know my way! In the path where I walk they have hidden a trap for me. 4 Look to the right and see: there is none who takes notice of me; no refuge remains to me; no one cares for my soul. 5 I cry to you, O Lord; I say, “You are my refuge, my portion in the land of the living.” 6 Attend to my cry, for I am brought very low! Deliver me from my persecutors, for they are too strong for me! 7 Bring me out of prison, that I may give thanks to your name! The righteous will surround me, for you will deal bountifully with me.

Psalm 142 | Het Boek English Standard Version

You Are My Refuge