Sprüche 16 | Einheitsübersetzung 2016 Библия, ревизирано издание

Sprüche 16 | Einheitsübersetzung 2016
1 Der Mensch entwirft die Pläne im Herzen, / doch vom HERRN kommt die Antwort auf der Zunge. 2 Jeder meint, sein Verhalten sei fehlerlos, / doch der HERR prüft die Geister. 3 Befiehl dem HERRN dein Tun an, / so werden deine Pläne gelingen. 4 Alles hat der HERR für seinen Zweck erschaffen, / so auch den Frevler für den Tag des Unheils. 5 Ein Gräuel ist dem HERRN jeder Hochmütige; / er bleibt gewiss nicht ungestraft. 6 Durch Liebe und Treue wird Schuld gesühnt, / durch Furcht des HERRN weicht man dem Bösen aus. 7 Gefallen dem HERRN die Wege eines Menschen, / so versöhnt er auch seine Feinde mit ihm. 8 Besser wenig mit Gerechtigkeit / als viel Besitz mit Unrecht. 9 Des Menschen Herz plant seinen Weg, / doch der HERR lenkt seinen Schritt. 10 Gottesentscheid kommt von den Lippen des Königs, / sein Mund verfehlt sich nicht, wenn er ein Urteil fällt. 11 Rechte Waage und Waagschalen sind Sache des HERRN, / sein Werk sind alle Gewichtssteine im Beutel. 12 Frevlerisches Tun ist Königen ein Gräuel; / denn ein Thron steht fest durch Gerechtigkeit. 13 Gerechte Lippen gefallen Königen, / wer aufrichtig redet, den liebt man. 14 Des Königs Grimm gleicht Todesboten; / aber ein Weiser kann ihn besänftigen. 15 Im leuchtenden Gesicht des Königs liegt Leben, / sein Wohlwollen gleicht der Regenwolke im Frühjahr. 16 Weisheit erwerben - wie viel besser als Gold!, / Einsicht erwerben - vortrefflicher als Silber. 17 Böses zu meiden ist der Pfad der Rechtschaffenen; / wer auf seinen Weg achtet, bewahrt sein Leben. 18 Hoffart kommt vor dem Sturz / und Hochmut kommt vor dem Fall. 19 Besser bescheiden sein mit Demütigen, / als Beute teilen mit Stolzen. 20 Wer auf das Wort achtet, findet Glück; / selig, wer auf den HERRN vertraut. 21 Wer ein weises Herz hat, den nennt man verständig, / gefällige Rede fördert die Belehrung. 22 Ein Lebensquell ist Verstand für den, der ihn besitzt, / die Strafe der Toren ist die Torheit selbst. 23 Das Herz des Weisen macht seinen Mund klug, / es mehrt auf seinen Lippen die Belehrung. 24 Freundliche Worte sind eine Honigwabe, / süß für den Gaumen, heilsam für den Leib. 25 Manch einem scheint sein Weg der rechte, / aber am Ende sind es Wege des Todes. 26 Der Hunger des Arbeiters arbeitet für ihn; / denn sein Mund treibt ihn an. 27 Ein Taugenichts gräbt nach Unheil, / auf seinen Lippen ist es wie sengendes Feuer. 28 Ein tückischer Mensch erregt Streit, / ein Verleumder entzweit Freunde. 29 Der Gewalttätige verführt seinen Nächsten, / er bringt ihn auf einen Weg, der nicht gut ist. 30 Wer mit den Augen zwinkert, sinnt auf Tücke; / wer die Lippen verzieht, hat das Böse schon vollbracht. 31 Graues Haar ist eine prächtige Krone, / auf dem Weg der Gerechtigkeit findet man sie. 32 Besser ein Langmütiger als ein Kriegsheld, / besser, wer sich selbst beherrscht, als wer eine Stadt erobert. 33 Im Bausch des Gewandes schüttelt man das Los, / doch jede Entscheidung kommt vom HERRN.

Einheitsübersetzung der Heiligen Schrift © 2016 Katholische Bibelanstalt GmbH, Stuttgart Alle Rechte vorbehalten. Die Herausgeber sind: (Erz-)Bischöfe Deutschlands, Österreichs, der Schweiz u.a. Herausgebender Verlag: Katholische Bibelanstalt GmbH www.bibelwerk.de

Библия, ревизирано издание

Господ и пътищата на човека

1 Плановете на сърцето принадлежат на човека, но отговорът на езика е от ГОСПОДА. 2 Всички пътища на човека са чисти в собствените му очи, но ГОСПОД претегля духовете. 3 Възлагай делата си на ГОСПОДА и ще се утвърдят твоите намерения. 4 ГОСПОД е направил всяко нещо за Себе Си, дори и нечестивия – за деня на злото. 5 Мерзост е за ГОСПОДА всеки, който е с горделиво сърце, даже ръка с ръка да се съедини, той пак няма да остане ненаказан. 6 С милост и вярност се отплаща за беззаконието и чрез страх от ГОСПОДА хората се отклоняват от злото. 7 Когато пътищата на човека са угодни на ГОСПОДА, Той примирява с него и неприятелите му. 8 По-добре малко с правда, отколкото големи доходи с неправда. 9 Сърцето на човека начертава пътя му, но ГОСПОД оправя стъпките му. 10 Присъдата в устните на царя е боговдъхновена; устата му няма да сгрешат в съда. 11 Вярната теглилка и везни са от ГОСПОДА, всички грамове в торбата са Негово дело. 12 Да се върши беззаконие е мерзост за царете, защото престолът се утвърждава с правда. 13 Праведните устни са благоприятни на царете и те обичат онзи, който говори право. 14 Яростта на царя е вестител на смърт, но мъдрият човек я укротява. 15 В светлината от лицето на царя има живот и неговото благоволение е като облак с пролетен дъжд. 16 Колко по-желателно е придобиването на мъдрост, отколкото на злато! И придобиването на разум е за предпочитане, отколкото на сребро. 17 Да се отклоняват от зло е път на праведните; който пази пътя си, опазва душата си. 18 Гордостта предшества погибелта, а високомерието – падането. 19 По-добре някой да е със смирен дух между кротките, отколкото да дели плячка с горделивите. 20 Който внимава в словото, ще намери добро. И който уповава на ГОСПОДА, е блажен. 21 Който е с мъдро сърце, ще се нарече благоразумен; и сладостта на устните умножава знание. 22 Разумът е извор на живот за притежателя му, а глупостта на безумните е наказанието им. 23 Сърцето на мъдрия вразумява устата му и прибавя знание в устните му. 24 Благите думи са медена пита, сладост на душата и здраве на костите. 25 Има път, който се вижда прав на човека, но краят му е пътища към смърт. 26 Охотата на работника работи за него, защото устата му го принуждават. 27 Лошият човек копае зло и в устните му има сякаш пламнал огън. 28 Опак човек сее раздори и клюкарят разделя най-близки приятели. 29 Насилникът мами ближния си и го води в погрешен път; 30 затваря очите си, за да измисля извратени неща, и прехапва устните си, за да постигне зло. 31 Белите коси са венец на слава, когато се намират по пътя на правдата. 32 Който не се гневи бързо, е по-добър от храбрия, и който владее духа си – от завоевател на град. 33 Жребият се хвърля в скута, но решението чрез него е от ГОСПОДА.