Römer 12 | English Standard Version کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

Römer 12 | English Standard Version

A Living Sacrifice

1 I appeal to you therefore, brothers,* by the mercies of God, to present your bodies as a living sacrifice, holy and acceptable to God, which is your spiritual worship.* 2 Do not be conformed to this world,* but be transformed by the renewal of your mind, that by testing you may discern what is the will of God, what is good and acceptable and perfect.*

Gifts of Grace

3 For by the grace given to me I say to everyone among you not to think of himself more highly than he ought to think, but to think with sober judgment, each according to the measure of faith that God has assigned. 4 For as in one body we have many members,* and the members do not all have the same function, 5 so we, though many, are one body in Christ, and individually members one of another. 6 Having gifts that differ according to the grace given to us, let us use them: if prophecy, in proportion to our faith; 7 if service, in our serving; the one who teaches, in his teaching; 8 the one who exhorts, in his exhortation; the one who contributes, in generosity; the one who leads,* with zeal; the one who does acts of mercy, with cheerfulness.

Marks of the True Christian

9 Let love be genuine. Abhor what is evil; hold fast to what is good. 10 Love one another with brotherly affection. Outdo one another in showing honor. 11 Do not be slothful in zeal, be fervent in spirit,* serve the Lord. 12 Rejoice in hope, be patient in tribulation, be constant in prayer. 13 Contribute to the needs of the saints and seek to show hospitality. 14 Bless those who persecute you; bless and do not curse them. 15 Rejoice with those who rejoice, weep with those who weep. 16 Live in harmony with one another. Do not be haughty, but associate with the lowly.* Never be wise in your own sight. 17 Repay no one evil for evil, but give thought to do what is honorable in the sight of all. 18 If possible, so far as it depends on you, live peaceably with all. 19 Beloved, never avenge yourselves, but leave it* to the wrath of God, for it is written, “Vengeance is mine, I will repay, says the Lord.” 20 To the contrary, “if your enemy is hungry, feed him; if he is thirsty, give him something to drink; for by so doing you will heap burning coals on his head.” 21 Do not be overcome by evil, but overcome evil with good.

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV® Text Edition: 2016. The ESV® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved. The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

رفتار ما در مقابل لطف خدا

1 ای ايمانداران عزيز، در مقابل اين لطف و رحمت خدا، التماس میكنم كه بدنهای خود را مانند قربانی زنده و مقدس به او تقديم كنيد، زيرا اين است قربانی كه مورد پسند اوست. شايسته است او را اينچنين عبادت و خدمت كنيد. 2 رفتار و كردار و شيوهٔ زندگی مردم دنيا را تقليد نكنيد، بلكه بگذاريد خدا افكار و طرز فكرتان را دگرگون كند تا به انسانی جديد تبديل شويد. آنگاه قادر خواهيد شد ارادهٔ خدا را درک كرده، آنچه را كه خوب و كامل و مورد پسند اوست، كشف كنيد. 3 به عنوان پيامآور خدا، از جانب او شما را نصيحت میكنم كه خود را بزرگتر از آنچه كه هستيد به حساب نياوريد، بلكه دربارهٔ خود درست قضاوت كنيد و خود را با آن مقدار ايمانی بسنجيد كه خدا به شما عطا كرده است. 4 درست همانطور كه بدن انسان اعضای مختلف دارد، بدن مسيح يعنی كليسا نيز اعضای گوناگون دارد؛ هر يک از ما عضوی از بدن او هستيم و برای تكميل آن لازم میباشيم و مسئوليت و وظيفهای مشخص در آن داريم. اما در كل، همه متعلق به يكديگريم و به هم نياز داريم. 6 خدا از روی لطف خود، به هر يک از ما نعمت و عطای خاصی بخشيده است تا وظايف خاصی را انجام دهيم. اگر خدا به شما نعمت نبوت كردن داده است، هرگاه مطمئنيد خدا از طريق شما سخن میگويد، نبوت كنيد، يعنی پيغامهای خدا را به كليسا اعلام نماييد. 7 اگر نعمت شما، خدمت كردن به ديگران است، اين كار را به طرز شايسته انجام دهيد. اگر نعمت تعليم دادن داريد، خوب تعليم بدهيد. 8 اگر واعظيد، بكوشيد كه موعظههايتان مفيد و مؤثر باشند. اگر نعمتتان كمک به ديگران از دارايیتان میباشد، با سخاوت اين كار را انجام دهيد. اگر خدا توانايی مديريت عطا كرده است، اين مسئوليت را جدی بگيريد. آنانی كه اين عطا را دارند كه افسردگان را تسلی دهند، بگذار با رغبت و روحيهٔ مسيحی، اين خدمت را انجام دهند. 9 تظاهر به محبت نكنيد، بلكه محبتتان صادقانه باشد. از هر بدی اجتناب كنيد؛ به نيكويی بپيونديد. 10 يكديگر را همچون برادران مسيحی، به شدت دوست بداريد. هر یک از شما ديگری را بيشتر از خود احترام كند. 11 در خدمت به خداوند تنبلی و سستی به خود راه ندهيد، بلكه با شور و شوق روحانی او را خدمت كنيد. 12 به سبب آنچه كه خدا برای زندگیتان طرحريزی كرده است، شاد باشيد. زحمات را تحمل نماييد. هميشه دعا كنيد. 13 در رفع نيازهای برادران مسيحی خود، كوشا باشيد. درِ خانهٔ شما هميشه به روی ميهمان باز باشد. 14 اگر كسی شما را به سبب مسيحی بودن، مورد جفا و آزار قرار داد، او را نفرين نكنيد، بلكه دعا كنيد كه خدا او را مورد لطف خود قرار دهد. 15 اگر كسی شاد باشد، با او شادی كنيد؛ و اگر كسی غمگين باشد، در غم او شريک شويد. 16 با شادی با يكديگر همكاری نماييد؛ هيچ كاری را برای خودنمايی نكنيد؛ سعی نكنيد فقط با اشخاص بزرگ و مهم معاشرت كنيد، بلكه در جمع اشخاص عادی نيز خوش باشيد. خود را از ديگران داناتر نشماريد. 17 هرگز به عوض بدی، بدی نكنيد. طوری رفتار كنيد كه همه بتوانند ببينند كه شما در كارهايتان صادق و درستكار میباشيد. 18 با هيچكس جر و بحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است با مردم در صلح و صفا به سر بريد. 19 برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست. 20 پس، اگر دشمنت گرسنه باشد، به او غذا بده و اگر تشنه باشد، به او آب بده تا از كاری كه كرده، شرمگين و پشيمان شود. 21 اجازه ندهيد بدی بر شما چيره شود، بلكه با نيكی كردن، بدی را مغلوب سازيد.