1The word that came to Jeremiah from the Lord:2“Stand in the gate of the Lord’s house, and proclaim there this word, and say, Hear the word of the Lord, all you men of Judah who enter these gates to worship the Lord.3Thus says the Lord of hosts, the God of Israel: Amend your ways and your deeds, and I will let you dwell in this place.4Do not trust in these deceptive words: ‘This is the temple of the Lord, the temple of the Lord, the temple of the Lord.’5“For if you truly amend your ways and your deeds, if you truly execute justice one with another,6if you do not oppress the sojourner, the fatherless, or the widow, or shed innocent blood in this place, and if you do not go after other gods to your own harm,7then I will let you dwell in this place, in the land that I gave of old to your fathers forever.8“Behold, you trust in deceptive words to no avail.9Will you steal, murder, commit adultery, swear falsely, make offerings to Baal, and go after other gods that you have not known,10and then come and stand before me in this house, which is called by my name, and say, ‘We are delivered!’—only to go on doing all these abominations?11Has this house, which is called by my name, become a den of robbers in your eyes? Behold, I myself have seen it, declares the Lord.12Go now to my place that was in Shiloh, where I made my name dwell at first, and see what I did to it because of the evil of my people Israel.13And now, because you have done all these things, declares the Lord, and when I spoke to you persistently you did not listen, and when I called you, you did not answer,14therefore I will do to the house that is called by my name, and in which you trust, and to the place that I gave to you and to your fathers, as I did to Shiloh.15And I will cast you out of my sight, as I cast out all your kinsmen, all the offspring of Ephraim.16“As for you, do not pray for this people, or lift up a cry or prayer for them, and do not intercede with me, for I will not hear you.17Do you not see what they are doing in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem?18The children gather wood, the fathers kindle fire, and the women knead dough, to make cakes for the queen of heaven. And they pour out drink offerings to other gods, to provoke me to anger.19Is it I whom they provoke? declares the Lord. Is it not themselves, to their own shame?20Therefore thus says the Lord God: Behold, my anger and my wrath will be poured out on this place, upon man and beast, upon the trees of the field and the fruit of the ground; it will burn and not be quenched.”21Thus says the Lord of hosts, the God of Israel: “Add your burnt offerings to your sacrifices, and eat the flesh.22For in the day that I brought them out of the land of Egypt, I did not speak to your fathers or command them concerning burnt offerings and sacrifices.23But this command I gave them: ‘Obey my voice, and I will be your God, and you shall be my people. And walk in all the way that I command you, that it may be well with you.’24But they did not obey or incline their ear, but walked in their own counsels and the stubbornness of their evil hearts, and went backward and not forward.25From the day that your fathers came out of the land of Egypt to this day, I have persistently sent all my servants the prophets to them, day after day.26Yet they did not listen to me or incline their ear, but stiffened their neck. They did worse than their fathers.27“So you shall speak all these words to them, but they will not listen to you. You shall call to them, but they will not answer you.28And you shall say to them, ‘This is the nation that did not obey the voice of the Lord their God, and did not accept discipline; truth has perished; it is cut off from their lips.29“Cut off your hair and cast it away; raise a lamentation on the bare heights, for the Lord has rejected and forsaken the generation of his wrath.’
The Valley of Slaughter
30“For the sons of Judah have done evil in my sight, declares the Lord. They have set their detestable things in the house that is called by my name, to defile it.31And they have built the high places of Topheth, which is in the Valley of the Son of Hinnom, to burn their sons and their daughters in the fire, which I did not command, nor did it come into my mind.32Therefore, behold, the days are coming, declares the Lord, when it will no more be called Topheth, or the Valley of the Son of Hinnom, but the Valley of Slaughter; for they will bury in Topheth, because there is no room elsewhere.33And the dead bodies of this people will be food for the birds of the air, and for the beasts of the earth, and none will frighten them away.34And I will silence in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem the voice of mirth and the voice of gladness, the voice of the bridegroom and the voice of the bride, for the land shall become a waste.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
موعظهٔ ارميا در خانهٔ خدا
1آنگاه خداوند به ارميا فرمود2كه كنار دروازهٔ خانهٔ خداوند بايستد و اين پيام را به گوش مردم برساند: ای مردم يهودا، ای تمام كسانی كه در اينجا خداوند را عبادت میكنيد، به كلام خداوند گوش فرا دهيد!3خداوند قادر متعال، خدای قوم اسرائيل میفرمايد: «اگر راهها و اعمالتان را تغيير داده، اصلاح كنيد، اجازه خواهم داد در سرزمين خود باقی بمانيد.4فريب سخنان دروغ را نخوريد، فكر نكنيد كه چون خانهٔ من در اينجاست نخواهم گذاشت كه اورشليم ويران شود.5من فقط در صورتی اجازه خواهم داد در اين سرزمين باقی بمانيد در سرزمينی كه جاودانه به پدرانتان دادهام كه از كردار و رفتار بد دست كشيده، با يكديگر با درستی و انصاف رفتار كنيد، از يتيمان، بيوهزنان و غريبان بهرهكشی نكنيد، از ريختن خون بیگناهان دست برداريد و از پيروی خدايان ديگر كه باعث زيان و لطمهٔ شماست روی گردان شويد.8«اما شما به سخنان دروغ و بیپايه اميد بستهايد؛9دزدی میكنيد، مرتكب زنا و قتل میشويد، به دروغ قسم میخوريد، برای بت بعل بخور میسوزانيد و خدايان بيگانه را میپرستيد،10و بعد به خانهای كه به نام من ناميده شده آمده، در حضور من میايستيد و میگوييد: ”ما در امن و امانيم!“ و باز برمیگرديد و غرق كارهای زشتتان میشويد.11مگر خانهای كه نام مرا بر خود دارد، آشيانهٔ دزدان است؟ هر آنچه در آنجا میكنيد، میبينم.12«به شيلوه برويد، به شهری كه نخستين عبادتگاه من در آن قرار داشت، و ببينيد به سبب گناهان قومم اسرائيل، با آن چه كردم!13به سبب تمام گناهانی كه مرتكب شدهايد همان بلا را بر سر شما نيز خواهم آورد. با اينكه بارها در اين مورد با شما سخن گفته، هشدار دادم و شما را فرا خواندم، ولی شما نه گوش كرديد و نه جواب داديد. پس همانطور كه اجازه دادم خانهٔ مرا در شيلوه خراب كنند، اجازه خواهم داد تا اين خانه را نيز خراب كنند. بلی، اين خانه را كه به نام من بوده و چشم اميدتان به آن است و اين سرزمين را كه به شما و به پدرانتان دادهام، ويران خواهم كرد؛15همانطور كه برادران افرايمی* شما را تبعيد نمودم، شما را نيز تبعيد خواهم كرد.
نافرمانی قوم
16«پس تو ای ارميا، ديگر برای اين قوم دعای خير نكن و برای آنها گريه و زاری و شفاعت ننما، چون نخواهم پذيرفت.17مگر نمیبينی در تمام شهرهای يهودا و در كوچههای اورشليم چه میكنند؟18ببين چطور بچهها هيزم جمع میكنند، پدرها آتش میافروزند، زنها خمير درست میكنند تا برای بت ”ملكه آسمان“ گردههای نان بپزند و برای ساير خدايانشان هدايای نوشيدنی تقديم كنند و به اين ترتيب مرا به خشم آورند!19آيا اين كارها، به من لطمه میزند؟ بيشتر از همه به خودشان ضرر میرسانند و خودشان را رسوا میكنند.20پس من آتش خشم و غضب خود را فرو خواهم ريخت. بلی، شعلههای خشم و غضب من، اين عبادتگاه را سوزانده، مردم، حيوانات، درختان و محصولات زمين را از ميان خواهد برد و كسی نخواهد توانست آن را خاموش كند!»21خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل میفرمايد: «گوشت قربانیهایی را كه ذبح میكنيد چه آنهايی را كه مجاز به خوردنشان هستيد، چه آنهايی كه خوردنشان ممنوع است، همه را بخوريد،22چون وقتی پدران شما را از مصر بيرون آوردم، و با ايشان سخن گفته، دستورات خود را به ايشان دادم از ايشان هديه و قربانی نخواستم،23بلكه آنچه به ايشان فرموده بودم اين بود: از من پيروی كنيد تا من خدای شما باشم و شما قوم من! فقط به هر راهی كه من میگويم، برويد تا همه چيز برايتان به خير و خوبی باشد.24ولی ايشان گوش فرا ندادند و توجهی ننمودند، بلكه به دنبال هوس دل خود رفتند و به جای پيشرفت و بهتر شدن، وضعشان بدتر شد.25از روزی كه پدران شما از مصر بيرون آمدند تا به امروز، خادمين يعنی انبيای خود را هر روز نزد شما فرستادم.26ولی نه به سخنانشان گوش داديد و نه به ايشان اعتنايی كرديد، بلكه سختدل و ياغی شده بدتر از پدرانتان رفتار نموديد.27«بنابراين ای ارميا، هر آنچه میفرمايم به ايشان بگو، ولی انتظار نداشته باش گوش بدهند! به ايشان هشدار بده، ولی منتظر پاسخی نباش.28بگو كه ايشان قومی هستند كه نمیخواهند دستورات خداوند، خدای خود را اطاعت كنند و نمیخواهند درس عبرت بگيرند، چون راستی و درستی از بين رفته و سخنی نيز از آن به ميان نمیآيد.»
گناه در وادی هنوم
29خداوند میفرمايد: «ای اهالی اورشليم، عزاداری كنيد؛ موی خود را به نشانهٔ شرم تراشيده، دور بريزيد؛ بر بلندیها برآييد و نوحهسرايی كنيد، چون من از شما خشمگين هستم و شما را طرد كرده و ترک نمودهام.30اهالی يهودا در برابر چشمان من شرارت ورزيدهاند و بتهای خود را به خانهٔ من آورده و آنجا را نجس ساختهاند.31در وادی ”ابن هنوم“ نيز قربانگاهی به نام ”توفت“ بنا نمودهاند و در آنجا پسران و دختران خود را برای بتها زندهزنده در آتش، قربانی میكنند كار زشت و هولناكی كه نه امر فرموده بودم و نه حتی از خاطرم گذشته بود.32بنابراين روزی خواهد رسيد كه ديگر به آنجا ”توفت“ يا وادی ”ابن هنوم“ نخواهند گفت، بلكه آن را ”وادی كشتارگاه“ خواهند ناميد، چون اجساد بیشماری از كشتهشدگان را در آنجا دفن خواهند كرد، طوری كه جايی باقی نماند؛33و لاشههای قوم من خوراک پرندگان هوا و حيوانات بيابان خواهد شد و كسی باقی نخواهد ماند كه آنها را براند.34من آوای سرود و شادمانی و هلهلهٔ عروس و داماد را از شهرهای يهودا و كوچههای اورشليم قطع خواهم نمود و اين سرزمين را به ويرانه مبدل خواهم ساخت.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.