2.Korinther 7 | English Standard Version

1 Since we have these promises, beloved, let us cleanse ourselves from every defilement of body* and spirit, bringing holiness to completion in the fear of God.

Paul’s Joy

2 Make room in your hearts* for us. We have wronged no one, we have corrupted no one, we have taken advantage of no one. 3 I do not say this to condemn you, for I said before that you are in our hearts, to die together and to live together. 4 I am acting with great boldness toward you; I have great pride in you; I am filled with comfort. In all our affliction, I am overflowing with joy. 5 For even when we came into Macedonia, our bodies had no rest, but we were afflicted at every turn—fighting without and fear within. 6 But God, who comforts the downcast, comforted us by the coming of Titus, 7 and not only by his coming but also by the comfort with which he was comforted by you, as he told us of your longing, your mourning, your zeal for me, so that I rejoiced still more. 8 For even if I made you grieve with my letter, I do not regret it—though I did regret it, for I see that that letter grieved you, though only for a while. 9 As it is, I rejoice, not because you were grieved, but because you were grieved into repenting. For you felt a godly grief, so that you suffered no loss through us. 10 For godly grief produces a repentance that leads to salvation without regret, whereas worldly grief produces death. 11 For see what earnestness this godly grief has produced in you, but also what eagerness to clear yourselves, what indignation, what fear, what longing, what zeal, what punishment! At every point you have proved yourselves innocent in the matter. 12 So although I wrote to you, it was not for the sake of the one who did the wrong, nor for the sake of the one who suffered the wrong, but in order that your earnestness for us might be revealed to you in the sight of God. 13 Therefore we are comforted. And besides our own comfort, we rejoiced still more at the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all. 14 For whatever boasts I made to him about you, I was not put to shame. But just as everything we said to you was true, so also our boasting before Titus has proved true. 15 And his affection for you is even greater, as he remembers the obedience of you all, how you received him with fear and trembling. 16 I rejoice, because I have complete confidence in you.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 دوستان عزيز، حال كه خدا چنين وعدههايی به ما ارزانی داشته است، بياييد ما نيز از تمام گناهانی كه جسم و روحمان را آلوده میكند دست بكشيم و خود را پاک ساخته، با خداترسی زندگی كنيم و خود را تماماً به خدا تقديم نماييم.

شادی پولس

2 خواهش میكنم بار ديگر محبت خود را به ما نشان دهيد! زيرا به هيچيک از شما بدی نكردهايم؛ هيچكس را گمراه نساختهايم؛ كسی را فريب ندادهايم و از كسی سوءاستفاده نكردهايم. 3 قصد من سرزنش يا محكوم كردن شما نيست. نه! چون همانطور كه قبلاً هم گفتهام، محبت ما نسبت به شما به قدری است كه هيچ چيز در زندگی، حتی مرگ نيز، نمیتواند ما را از هم جدا كند. 4 به شما اطمينان كامل دارم و به وجودتان افتخار میكنم. عليرغم تمام رنجها و عذابهايم، شما باعث تشويق من شدهايد و مرا شاد ساختهايد. 5 زمانی نيز كه به ايالت مقدونيه رسيديم، لحظهای آرامش نداشتيم بلكه از هر سو دچار زحمت شديم؛ در بيرون، با ديگران در كشمكش بوديم و در درون نيز ترس و دلهره داشتيم. 6 اما خدا كه تسلی دهندهٔ افسردگان است، با آمدن تيطوس ما را آرامش و قوت قلب بخشيد. 7 نه فقط ديدن تيطوس باعث تسلی و شادی ما شد، بلكه قوت قلبی نيز كه او از شما يافته بود نيز ما را شاد كرد. زيرا او بازگو كرد كه شما با چه اشتياقی چشم به راه من بودهايد، و گفت كه از آن واقعه چقدر غمگين شدهايد، و اينكه تا چه اندازه ما را دوست داريد و نسبت به ما وفاداريد. با شنيدن اين خبرها، شادی من چند برابر شد. 8 پس ديگر از فرستادن آن نامه پشيمان نيستم. البته تا مدتی از اين كار ناراحت بودم، چون میدانستم كه آن نامه، هر چند برای مدتی كوتاه، شما را بسيار غمگين ساخته است. 9 اما اكنون خوشحالم كه آن را فرستادم، نه برای اينكه شما را ناراحت كرد، بلكه به اين دليل كه تأثر ناشی از آن، شما را به سوی خدا بازگردانيد. اين غم طبق خواست خدا بود؛ بنابراين، ضرری از جانب ما به شما نرسيد. 10 گاه خدا اجازه میدهد كه انسان دچار غم و اندوه گردد. چنين غمی سبب میشود كه انسان از گناه دست بكشد و در جستجوی زندگی جاويد برآيد. هيچ پشيمانی نيز در آن وجود ندارد. اما غم اين دنيا، غمی نيست كه باعث توبه از گناه شود، و از هلاكت ابدی جلوگيری كند. 11 ببينيد اين غمی كه از سوی خداوند بود، برای شما چه نتايج خوبی ببار آورد؛ باعث شد كه از حالت بیتفاوتی بيرون آمده، به طور جدی تصميم بگيريد كه خود را از قيد گناهی كه دربارهاش نوشته بودم، رهايی دهيد. آنچنان از آن رويداد وحشت كرديد كه آرزو داشتيد به كمكتان بشتابم؛ و چه خوب كه خودتان مشكل را از ميان برداشتيد و آن شخص را كه گناه كرده بود، مجازات نموديد. آنچه لازم بود، كرديد تا آن لكه را از دامن خود پاک كنيد. 12 وقتی آن نامه را نوشتم، قصدم اين نبود كه دربارهٔ خطايی كه آن شخص نسبت به ديگری مرتكب شده بود، نظرم را بيان كرده باشم بلكه میخواستم در حضور خدا بر خودتان آشكار شود كه چقدر نسبت به ما علاقه و ارادت داريد. 13 اما علاوه بر تسلی و قوت قلبی كه از محبتتان يافتيم، از شادی تيطوس نيز بسيار دلگرم شديم. او شاد شده بود از اينكه او را به گرمی پذيرفتيد، و خاطرش از جانب شما آسوده شد. 14 پيش از آنكه نزد شما بيايد، تعريف شما را نزد او كرده بودم و به او گفته بودم كه چقدر به شما افتخار میكنم. شما نيز با رفتارتان، مرا سربلند كرديد. همانطور كه هميشه به شما راست گفتهايم، تعريفی نيز كه از شما نزد تيطوس كرده بوديم، راست بود. 15 تيطوس اكنون محبتش نسبت به شما بيش از پيش شده است، چون فراموش نمیكند كه چگونه با ترس و احترام او را پذيرفتيد، و با جان و دل سخنان و راهنمايیهای او را به کار بستيد. 16 اكنون خوشحالم، خاطرم آسوده است كه همه چيز بين ما حل شده و همچون گذشته، میتوانم از هر حيث به شما اعتماد داشته باشم.

2.Korinther 7 | English Standard Version کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

Paul’s Joy

شادی پولس