1I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:2Przekaż synom Izraela, aby zawrócili i rozłożyli się [obozem] przed Pi-Hachirot,[1] między Migdol[2] a morzem, naprzeciw Baal-Sefon.[3] Będziecie obozować naprzeciw niego nad morzem.3Faraon zaś powie o synach Izraela: Pobłądzili[4] oni w tej ziemi, zamknęła ich pustynia.4I zatwardzę serce faraona i będzie ich ścigał, i wsławię się na faraonie i na całym jego wojsku – i poznają Egipcjanie, że Ja jestem JHWH. I tak uczynili.5A gdy doniesiono królowi Egiptu, że lud uciekł, odmieniło się serce faraona i jego sług względem ludu i mówili: Co [my] zrobiliśmy, że zwolniliśmy Izraelitów[5] od służenia nam?6Zaprzągł więc swój rydwan i wziął z sobą swój lud.7Wziął też sześćset doborowych rydwanów i wszystkie [inne] rydwany Egiptu z dowódcami[6] na nich wszystkich.8I zatwardził JHWH serce faraona, króla Egiptu, tak że ścigał synów Izraela. A synowie izraelscy wychodzili z podniesioną ręką.[7]9Egipcjanie ścigali ich zatem, wszystkie konne rydwany faraona, jego jeźdźcy i jego wojsko, i dogonili ich obozujących nad morzem, koło Pi-Hachirot naprzeciw Baal-Sefon.10A gdy faraon zbliżył się, synowie Izraela podnieśli swoje oczy[8] – a oto Egipcjanie ciągnęli za nimi. I przestraszyli się bardzo – i wołali synowie Izraela do JHWH,11i powiedzieli do Mojżesza: Czy dlatego, że w Egipcie nie było grobów, zabrałeś nas, abyśmy pomarli na pustyni? Cóż to nam uczyniłeś, wyprowadzając nas z Egiptu?12Czy nie tymi słowy oświadczyliśmy ci w Egipcie: Odstąp od nas, a będziemy służyli Egipcjanom, gdyż lepiej nam służyć Egipcjanom niż umierać na pustyni.13I powiedział Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, wytrwajcie,[9] a zobaczycie zbawienie JHWH, które sprawi wam dzisiaj! Bo Egipcjan, których dzisiaj widzicie, nie będziecie już więcej oglądali – na wieki!14JHWH będzie za was walczył – a wy milczcie![10]15I powiedział JHWH do Mojżesza: Dlaczego wołasz do Mnie? Powiedz synom Izraela, aby ruszyli!16A ty podnieś swoją laskę i unieś swoją rękę nad morze, i rozdziel je, a synowie Izraela przejdą środkiem morza po suchym gruncie.17A oto Ja zatwardzę serce Egipcjan i wejdą za nimi. Wtedy wsławię się na faraonie i na całym jego wojsku, i na jego rydwanach, i na jego jeźdźcach.18I poznają Egipcjanie,[11] że Ja jestem JHWH, gdy wsławię się na faraonie, na jego rydwanach i na jego jeźdźcach.19A anioł Boży, który szedł przed obozem Izraela, przesunął się i szedł za nimi. I przesunął się słup obłoku sprzed nich, a stanął za nimi –20i wszedł między obóz Egipcjan a obóz Izraela. Był tam więc obłok i [była] ciemność, i rozświetlał noc[12] – i nie zbliżyli się jeden do drugiego[13] przez całą noc.21I Mojżesz uniósł swą rękę nad morze, a JHWH puszczał na morze silny wschodni wiatr przez całą noc i zamienił morze w suchy grunt – i rozstąpiły się wody.22I szli synowie Izraela środkiem morza po suchym gruncie, a wody były im murem po ich prawej i ich lewej stronie. (1 Kor 10,1; Hbr 11,29)23Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza – wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy.24I stało się w [czasie] straży porannej,[14] że spojrzał JHWH [w dół] na[15] oddział Egipcjan w słupie ognia i obłoku i sprawił zamieszanie w oddziale[16] egipskim,25i sprawił, że odpadły[17] koła jego rydwanów, tak że poruszali się [oni] z trudem – i powiedzieli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż JHWH walczy za nich z Egipcjanami.26JHWH zaś powiedział do Mojżesza: Unieś swą rękę nad morze, aby zawróciły wody na Egipcjan, na ich rydwany i na ich jeźdźców.27Wtedy Mojżesz uniósł swą rękę nad morze i wróciło morze nad ranem na swe zwykłe miejsce, a Egipcjanie uciekali[18] mu naprzeciw – i [tak] wtrącił JHWH Egipcjan w środek morza!28I wróciły wody, i okryły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło za nimi w morze – nie pozostał im ani jeden.29A synowie Izraela przeszli po suchym gruncie środkiem morza, a wody były im murem po ich prawej i lewej stronie.30Tak wybawił JHWH w tym dniu Izraela z ręki Egipcjan – i widział Izrael Egipcjan martwych na brzegu morza.31I ujrzał Izrael potężną rękę, z jaką wystąpił JHWH przeciw Egipcjanom, i lud przestraszył się JHWH – i uwierzyli w JHWH i w Mojżesza, Jego sługę.