1I wstąpił Anioł JHWH[1] z Gilgal do Bokim i powiedział: Wywiodłem was z Egiptu i wprowadziłem was do ziemi, którą przysiągłem waszym ojcom. Powiedziałem: Nie zerwę mojego przymierza z wami na wieki.2Tylko wy nie zawierajcie przymierza z mieszkańcami tej ziemi; zburzcie ich ołtarze. Nie posłuchaliście jednak mojego głosu. Co wy zrobiliście?!3Dlatego też mówię:[2] Nie wypędzę ich[3] przed wami, staną się [cierniem][4] na wasze boki,[5] a ich bogowie będą dla was sidłem.4A gdy Anioł JHWH oznajmił te słowa wszystkim synom Izraela, lud podniósł swój głos i zapłakał –5i nadano temu miejscu nazwę Bokim,[6] i złożyli tam JHWH ofiarę.
Śmierć Jozuego i jego pokolenia
6Gdy Jozue odesłał lud, synowie Izraela udali się każdy do swojego dziedzictwa, aby posiąść ziemię.7Lud zaś służył JHWH przez wszystkie dni [życia] Jozuego i przez wszystkie dni [życia] starszych, którzy przeżyli Jozuego i którzy oglądali całe to wielkie dzieło JHWH, którego dokonał dla Izraela.8Potem Jozue, syn Nuna, sługa JHWH, umarł. Liczył sobie sto dziesięć lat.9Pochowano go w obrębie jego dziedzictwa w Timnat-Cheres,[7] na pogórzu Efraima, na północ od góry Gaasz.
Nowe pokolenie
10Przyłączone do swoich ojców zostało też całe to pokolenie.[8] Po nich zaś nastało inne pokolenie, które nie znało JHWH ani dzieła, którego dokonał [On] dla Izraela.11I synowie Izraela zaczęli czynić to, co złe w oczach JHWH – służyli baalom.12Opuścili JHWH, Boga swoich ojców, Tego, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za innymi bogami spośród bogów ludów, które ich otaczały, kłaniali się im i [w ten sposób] drażnili JHWH.13JHWH zatem opuścili, a służyli Baalowi[9] i Asztoret.[10]
Gniew PANA i działalność sędziów
14Wówczas zapłonął gniew JHWH na Izraela i wydał ich w rękę łupieżców – i [ci] ich łupili; sprzedał ich też w rękę ich okolicznych wrogów i nie potrafili już ostać się przed swoimi wrogami.15We wszystkim, do czego wyszli, ręka JHWH była przeciw nim ku nieszczęściu, jak zapowiedział JHWH i jak im JHWH poprzysiągł – i bardzo ich pognębił.16JHWH wzbudzał jednak sędziów,[11] a ci ratowali ich z rąk ich łupieżców.17Lecz także swoich sędziów nie słuchali, gdyż dopuszczali się nierządu, [idąc] za innymi bogami, i kłaniali im się. Szybko zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, słuchając przykazań JHWH – [oni] tak nie postępowali.18A kiedy JHWH wzbudzał im sędziów, to był JHWH z sędzią, [którego wzbudził,] i wybawiał ich z ręki ich wrogów przez wszystkie dni tego sędziego, gdyż JHWH litował się ze względu na ich wzdychanie z powodu ich gnębicieli i ciemiężców.19Jednak po śmierci sędziego odwracali się i upadali jeszcze niżej niż ich ojcowie; szli za innymi bogami, służyli im i kłaniali się im – nie porzucali swoich postępków ani swojej upartej drogi.20Dlatego zapłonął gniew JHWH przeciw Izraelowi, tak że powiedział: Ponieważ ten naród przestąpił moje przymierze, którego [przestrzeganie] przykazałem ich ojcom, nie usłuchali mojego głosu,21to Ja także nie wydziedziczę już przed nimi żadnego spośród narodów, które pozostawił Jozue, gdy umierał –22po to, by przez nie doświadczyć Izraela, czy będą strzec drogi JHWH, aby po niej kroczyć, jak strzegli jej ich ojcowie, czy też nie.23I pozostawił JHWH te narody w spokoju, nie wypędzając ich rychło – i nie wydał ich w rękę Jozuego.