Rut 2,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Na polach Boaza

1 A Noemi miała krewnego^[1] ze strony swojego męża, z rodziny Elimeleka, człowieka bardzo zamożnego. Miał on na imię Boaz.^[2] 2 I powiedziała Rut Moabitka do Noemi: Pozwól, że pójdę na pole i pozbieram kłosy za tym, w którego oczach znajdę łaskę. A ona jej odpowiedziała: Idź, moja córko! 3 I [ta] poszła. Przyszła i zbierała na polu za żeńcami.^[3] I zdarzyło się przypadkiem, że był to kawałek pola^[4] należący do Boaza, który był z rodziny Elimeleka. 4 A oto i Boaz przyszedł z Betlejem i powiedział do żeńców: JHWH z wami! A oni mu odpowiedzieli: Niech ci JHWH błogosławi! 5 Wtedy Boaz powiedział do swojego chłopca postawionego nad żeńcami: Do kogo należy ta dziewczyna? 6 A chłopiec postawiony nad żeńcami odpowiedział: Jest to młoda Moabitka, która powróciła z Noemi z pól moabskich. 7 Powiedziała: Pozwól, że będę zbierać pomiędzy snopami za żniwiarzami.^[5] Przyszła zaś i stanęła [do pracy]^[6] od czasu poranka aż do teraz,^[7] a tego^[8] siedzenia jej w domu^[9] [była] chwila.^[10] 8 I powiedział Boaz do Rut: Słuchaj,^[11] moja córko, nie chodź na inne pole, a także nie przechodź stąd i tak trzymaj się blisko moich dziewczyn. 9 [Zwróć] swoje oczy na pole, na którym żną, i chodź za nimi, [moimi dziewczynami], bo nakażę chłopcom,^[12] aby cię nie nagabywali,^[13] a gdy będziesz miała pragnienie, idź do naczyń i pij z tego, co naczerpią chłopcy. 10 Wtedy upadła na twarz i pokłoniła mu się do ziemi, i powiedziała do niego: Dlaczego znalazłam łaskę w twoich oczach, że zwracasz na mnie uwagę, ja przecież jestem cudzoziemką? 11 A Boaz odpowiedział jej: Dokładnie opowiedziano mi wszystko, jak postąpiłaś ze swoją teściową po śmierci twego męża, że opuściłaś swego ojca i swoją matkę, i ziemię swego urodzenia, i poszłaś do ludu, którego przedtem nie znałaś.^[14] 12 Niech ci JHWH wynagrodzi twój czyn i niech będzie pełna twoja odpłata od JHWH, Boga Izraela, do którego przyszłaś, by szukać ucieczki^[15] pod Jego skrzydłami. 13 Wówczas powiedziała: Znalazłam łaskę w twoich oczach, mój panie, że pocieszyłeś mnie i że przemówiłeś do swej służącej do serca, a przecież nie jestem [nawet] jak jedna z twoich służących. 14 A w porze posiłku Boaz powiedział do niej: Podejdź tutaj i jedz z tego chleba i zanurz swoją kromkę w polewce.^[16] Usiadła zatem z boku żeńców, a on podawał jej prażone ziarno. I jadła, i nasyciła się – i jeszcze sobie odłożyła. 15 A gdy powstała, aby zbierać, Boaz nakazał swoim chłopcom: Niech zbiera również pomiędzy snopami, nie lekceważcie jej.^[17] 16 Również wyciągajcie dla niej obficie ze snopków i pozostawiajcie je, niech zbiera, nie gańcie jej.^[18] 17 I zbierała na polu aż do wieczora, i wymłóciła to, a było tego około efy^[19] jęczmienia. 18 Zarzuciła to na siebie i przyszła do miasta, a jej teściowa zobaczyła to, co nazbierała. Wyciągnęła też i dała jej to, co zachowała ze swego nadmiaru. 19 I zapytała ją jej teściowa: Gdzie dzisiaj zbierałaś i gdzie pracowałaś? Niech będzie błogosławiony ten, który zwrócił na ciebie uwagę. Wtedy opowiedziała swojej teściowej, u kogo pracowała,^[20] i powiedziała: Człowiek, u którego dzisiaj pracowałam, ma na imię Boaz. 20 Wtedy Noemi powiedziała do swojej synowej: Błogosławiony on u JHWH, który nie zaniechał swojej łaski ani dla żywych, ani dla umarłych. Powiedziała jej też Noemi: Człowiek ten jest naszym bliskim [krewnym], należy on do naszych wykupicieli.^[21] (Mt 22,24) 21 I powiedziała Rut Moabitka:^[22] Powiedział mi nawet:^[23] Przyłącz się do moich chłopców aż do końca całego mojego żniwa. 22 I powiedziała Noemi do Rut, swojej synowej: Dobrze, moja córko, że będziesz wychodziła [w pole] z jego sługami^[24] i że nie będą ci przeciwni [jacyś ludzie] na innym polu. 23 I przyłączyła się do służących Boaza, aby zbierać, aż do zakończenia żniw jęczmienia i żniw pszenicy,^[25] a mieszkała ze swoją teściową.