Rodzaju 9,5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przymierze z Noem

1 I pobłogosławił Bóg Noego i jego synów, i powiedział im: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie^[1] ziemię. 2 A lęk przed wami i strach przed wami spadnie na wszelkie zwierzę ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się porusza po ziemi, i na wszystkie ryby morskie – w wasze ręce są wydane. 3 Wszystko, co się rusza, to, co żyje, będzie wam na pokarm – jak zielone jarzyny daję wam wszystko. 4 Lecz nie będziecie jedli mięsa z jego duszą, jego krwią. 5 I na pewno waszej krwi, waszych dusz, będę szukał, będę jej szukał z ręki wszelkiego zwierzęcia, a z ręki człowieka, z ręki każdego jego brata, będę szukał duszy człowieka. 6 Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, ponieważ na obraz Boga uczynił człowieka. 7 Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Rojcie się na ziemi i rozmnażajcie się^[2] na niej! 8 I powiedział Bóg do Noego i do jego synów z nim, mówiąc: 9 Oto Ja, Ja ustanawiam^[3] moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was, 10 i z wszelką duszą zwierzęcia, które jest z wami, z ptactwa, z bydła i z każdego zwierzęcia ziemi, [które jest] z wami spośród tych wszystkich, które wyszły z arki, [to jest] z całą zwierzyną ziemi.^[4] 11 I ustanawiam moje przymierze z wami, że już nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię. 12 I powiedział Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja daję między Mną a między wami i między każdą duszą zwierzęcia, które jest z wami, po wieczne pokolenia: 13 mój łuk^[5] kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 Gdy skłębię obłok nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk, 15 wówczas wspomnę na moje przymierze, które jest między Mną a między wami i między wszelką duszą zwierzęcia we wszelkim ciele, i nie będzie już wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało. 16 Gdy więc będzie łuk na obłoku, wtedy spojrzę na niego, by wspomnieć wieczne przymierze między Bogiem a wszelką duszą zwierzęcia we wszelkim ciele, które jest na ziemi. 17 I powiedział Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między Mną a między wszelkim ciałem, które jest na ziemi.

Noe i jego synowie

18 A synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem i Cham, i Jafet; a Cham był ojcem Kanaana. 19 Ci trzej byli synami Noego i z nich wywodzi się cała ziemia. 20 Noe zaś, rolnik,^[6] zaczął i zasadził winnicę.^[7] (Mk 12,1) 21 Gdy napił się wina, upił się i odkrył się w swoim namiocie. 22 Wtedy zobaczył Cham, ojciec Kanaana, nagość swego ojca^[8] i opowiedział o tym obu swoim braciom na zewnątrz. 23 Wówczas Sem i Jafet wzięli szatę, nałożyli ją sobie na ramiona i podeszli tyłem, i przykryli nagość swego ojca, a ich twarze były odwrócone tak, że nie widzieli nagości swego ojca. 24 A gdy Noe obudził się po swym winie i dowiedział się, co mu uczynił jego młodszy^[9] syn, 25 powiedział: Przeklęty^[10] Kanaan, sługą sług^[11] będzie dla swych braci! 26 Powiedział też: Błogosławiony JHWH, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą! 27 Rozprzestrzeni Bóg Jafeta^[12] i zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan będzie jego sługą!^[13] 28 Po potopie żył Noe trzysta pięćdziesiąt lat. 29 I było wszystkich dni Noego dziewięćset pięćdziesiąt lat – i umarł.