1I pobłogosławił Bóg Noego i jego synów, i powiedział im: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie[1] ziemię.2A lęk przed wami i strach przed wami spadnie na wszelkie zwierzę ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się porusza po ziemi, i na wszystkie ryby morskie – w wasze ręce są wydane.3Wszystko, co się rusza, to, co żyje, będzie wam na pokarm – jak zielone jarzyny daję wam wszystko.4Lecz nie będziecie jedli mięsa z jego duszą, jego krwią.5I na pewno waszej krwi, waszych dusz, będę szukał, będę jej szukał z ręki wszelkiego zwierzęcia, a z ręki człowieka, z ręki każdego jego brata, będę szukał duszy człowieka.6Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, ponieważ na obraz Boga uczynił człowieka.7Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Rojcie się na ziemi i rozmnażajcie się[2] na niej!8I powiedział Bóg do Noego i do jego synów z nim, mówiąc:9Oto Ja, Ja ustanawiam[3] moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was,10i z wszelką duszą zwierzęcia, które jest z wami, z ptactwa, z bydła i z każdego zwierzęcia ziemi, [które jest] z wami spośród tych wszystkich, które wyszły z arki, [to jest] z całą zwierzyną ziemi.[4]11I ustanawiam moje przymierze z wami, że już nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.12I powiedział Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja daję między Mną a między wami i między każdą duszą zwierzęcia, które jest z wami, po wieczne pokolenia:13mój łuk[5] kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.14Gdy skłębię obłok nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,15wówczas wspomnę na moje przymierze, które jest między Mną a między wami i między wszelką duszą zwierzęcia we wszelkim ciele, i nie będzie już wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało.16Gdy więc będzie łuk na obłoku, wtedy spojrzę na niego, by wspomnieć wieczne przymierze między Bogiem a wszelką duszą zwierzęcia we wszelkim ciele, które jest na ziemi.17I powiedział Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między Mną a między wszelkim ciałem, które jest na ziemi.
Noe i jego synowie
18A synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem i Cham, i Jafet; a Cham był ojcem Kanaana.19Ci trzej byli synami Noego i z nich wywodzi się cała ziemia.20Noe zaś, rolnik,[6] zaczął i zasadził winnicę.[7] (Mk 12,1)21Gdy napił się wina, upił się i odkrył się w swoim namiocie.22Wtedy zobaczył Cham, ojciec Kanaana, nagość swego ojca[8] i opowiedział o tym obu swoim braciom na zewnątrz.23Wówczas Sem i Jafet wzięli szatę, nałożyli ją sobie na ramiona i podeszli tyłem, i przykryli nagość swego ojca, a ich twarze były odwrócone tak, że nie widzieli nagości swego ojca.24A gdy Noe obudził się po swym winie i dowiedział się, co mu uczynił jego młodszy[9] syn,25powiedział: Przeklęty[10] Kanaan, sługą sług[11] będzie dla swych braci!26Powiedział też: Błogosławiony JHWH, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą!27Rozprzestrzeni Bóg Jafeta[12] i zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan będzie jego sługą![13]28Po potopie żył Noe trzysta pięćdziesiąt lat.29I było wszystkich dni Noego dziewięćset pięćdziesiąt lat – i umarł.